Ἡμέρα ποὺ εἶναι εἶπα κι ἐγὼ νὰ ἀσχοληθῶ κομματάκι.
Ὄχι διότι μὲ ἐνδιέφερε ποτὲ αὐτὴ ἡ «ἐορτή», ἀλλὰ διοτι βαρέθηκα τὴν ἀποχαύνωσι, τὴν ἀνισορροπία καὶ τὴν βλακεία.
Θυμᾶμαι, ἀπὸ παιδί ἀκόμη, ΟΥΔΕΠΟΤΕ ἐνδιαφέρθηκα γιὰ τέτοιες παρᾶτες. 
Ἀλλὰ δυστυχῶς, καὶ σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωσιν, ἐξαίρεσις ἤμουν.

Αὐτὸ ὅμως ποὺ μὲ ἐνοχλεῖ περισσότερο ἀπὸ ὅλα εἶναι ἡ κατὰ ὁμάδες ἔνταξις τῶν συμπολιτῶν μας (;;;) στὸ κυνήγι τοῦ πλέον ἐνδιαφέροντος δώρου. 
Μά καλά;
Γιατί θά πρέπῃ νά περιμένουμε πῶς καί τί εἰδικῶς αὐτήν τήν ἠλίθια κι ἄνευ σοβαρότητος «ἐορτή» πρό κειμένου νά ἐκφράσουμε αὐτά πού αἰσθανόμαστε; Τίς ὑπόλοιπες ἡμέρες τί ἀκριβῶς κάνουμε; Ξυνόμαστε;

Ἄς ἀφήσω ὅμως καὶ τὸν Νικόλα νὰ ἐκφράσῃ τὴν δική του ὀργή. 
Βλέπετε, δὲν εἶναι μόνον ποὺ πέφτουμε θύματα βλακωδῶν χειρισμῶν.
Εἶναι ποὺ ἀκριβῶς αὐτὴν τὴν ἡμέρα κάποιοι αἰσθάνονται πιὸ μόνοι ἀπὸ ὅ,τι συνήθως…
Μᾶς ἔχουν τόσο πολὺ καταστρέψῃ τὴν σκέψι, ποὺ τελικῶς ναί, ἀκόμη κι ἐὰν ἀντιλαμβανόμαστε πὼς ὅλο αὐτὸ τὸ πανηγύρι δὲν μᾶς ἀφορᾷ, παρὰ ταὔτα μὲ κάποιον τρόπο, συμμετέχουμε. 
Ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ὀργή μας… Καλὴν ὥρα…

Φιλονόη.

Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς ἀκόμη τοῦ Φεβρουαρίου, τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἀποβλακώσεως τοῦ Συστήματος ἔχουν ἤδη ἀρχίσει τὴν Πλύσι ἐγκεφάλων σχετικῶς μὲ τὴν ἡμέρα τῶν ἐρωτευμένων.
Ἀλήθεια … ὑπάρχει Ἔρως στὰ χρόνια τῆς «Κρίσεως»;
Ἡμέρα τῶν ἐρωτευμένων…

Σὲ μιὰ κοινωνία ποὺ ὅλα λειτουργοῦν μὲ γνώμονα τὸ ἀτομικὸ συμφέρον καὶ μόνο, λίγοι τολμοῦν νὰ ἐρωτευθοῦν ἕνα πρόσωπο διαφορετικὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ βλέπουν στὸν καθρέπτη … ἢ μᾶλλον ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ΝΟΜΙΖΟΥΝ πὼς βλέπουν στὸν καθρέπτη.
Σὲ μιὰ κοινωνία ποὺ λειτουργεῖ μὲ βάσι το «θὰ κάνω ὅ,τι γουστάρω γιὰ πάρτη μου καὶ ἀδιαφορῶ γιὰ τὶς συνέπειες στοὺς γύρω μου», ἐπιτυχία γιὰ ὅσους ἀκόμη ἀντέχουν νὰ ἔχουν Κώδικες Τιμῆς καὶ Ἠθικῆς, δὲν θεωρεῖται τὸ νὰ μπορῇς ἀκόμη νὰ ἀγαπᾷς τοὺς Ἀνθρώπους …
ἐπιτυχία θεωρεῖται τὸ νὰ καταφέρῃς νὰ μὴν μισῇς τὰ ἀνθρωπάκια .

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος

Υ.Γ.1. Ἐγὼ κρατῶ τὰ γλυκὰ κι ἐσεῖς κρατεῖσθε τὶς καρδοῦλες. 

Υ.Γ.2. Παραμένω πάντα ἐρωτευμένη. Ἀλλὰ ὄχι ἔτσι. Αὐτὸ εἶναι γελοιοποίησις. Ὁ δικός μου Ἔρως δὲν ζυγίζεται καὶ δὲν ἔχει πιθανότητες νὰ χωρέσῃ σὲ ἔνα 24ωρο.

Υ.Γ.3. Αὐτὸ τὸ «νὰ μισῇς τὰ ἀνθρωπάκια» μὲ ἐνοχλεῖ. Δὲν τὸ υἱοθετῶ. Ἀλλοῦ εἶναι τὸ «κλειδί». Ὄχι στὸ μῖσος.

φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ, ἐδῶ κι ἐδῶ