Πατρίδα (α)

Πάλε ξυπνάει τῆς ἄνοιξης τ᾿ ἀγέρι 
στὴν πλάση μυστικῆς ἀγάπης γλύκα, 
σὰν νύφ᾿ ἡ γῆ, πὄχει ἄμετρα ἄνθη προίκα, 
λάμπει ἐνῶ σβηέται τῆς αὐγῆς τ᾿ ἀστέρι.

Πεταλοῦδες πετοῦν ταίρι μὲ ταίρι, 
ἐδῶ βουίζει μέλισσα, ἐκεῖ σφήκα· 
τὴ φύση στὴν καλή της ὥρα ἐβρῆκα, 
λαχταρίζει ἡ ζωὴ σ᾿ ὅλα τὰ μέρη.

Κάθε μοσχοβολιὰ καὶ κάθε χρῶμα, 
κάθε πουλιοῦ κελάηδημα ξυπνάει 
πόθο στὰ φυλλοκάρδια μου κι ἐλπίδα

νὰ σοῦ ξαναφιλήσω τ᾿ ἅγιο χῶμα, 
νὰ ξαναϊδῶ καὶ τὸ δικό σου Μάη, 
ὄμορφή μου, καλή, γλυκειὰ πατρίδα.

Λορέντζος Μαβίλης

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply