Δύο λόγια γιά τό Σύνταγμα, εὐκαιρίας δοθείσης…

Σήμερα 3η Σεπτέμβρη…
Δυο λόγια για το Σύνταγμα, ευκαιρίας δοθείσης…

Το Σύνταγμα στην πραγματικότητα, εκτός από την συμφωνία επί των υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων των Πολιτών ενός κράτους, αποτελεί και το Κοινωνικό Συμβόλαιο ανάμεσα στον Λαό και τους εντεταλμένους εκπροσώπους του, όσον αφορά στην άσκηση της διακυβέρνησης και κρατικής διαχείρισης από τους δεύτερους για λογαριασμό των πρώτων…

Η παραβίαση των θεμελιωδών άρθρων του Συντάγματος από οποιοδήποτε από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη, επιφέρει συνέπειες που επισύρουν ακόμη και την ποινή του θανάτου… σε οποιοδήποτε από τα συμβαλλόμενα μέρη…

Τα θεμελιώδη άρθρα του Συντάγματος υπερισχύουν κάθε νόμου, έσωθεν ή και έξωθεν επιβαλλόμενου και αποτελούν την ισχυρότερη δυνατή προστασία των δικαιωμάτων του Ελληνικού Λαού και έναντι οποιασδήποτε απειλής της ακεραιότητας του Ελληνικού Έθνους…

Αλλά… με τις διάφορες αναθεωρήσεις, οι εκάστοτε κυβερνήσεις επιδιώκουν και έχουν καταφέρει ως έναν μεγάλο βαθμό, την αποδυνάμωση αυτού του κοινωνικού συμβολαίου και τον έμμεσο ευτελισμό του…

Δεν είναι τυχαίο που στις ημέρες μας αρκετοί από τους προδότες του κοινοβουλίου φωνασκούν σαν πόρνες σε διαμαρτυρία κατά της πορνείας, και μιλούν για «ανάγκη» αναθεώρησης του Συντάγματος με το πρόσχημα της δήθεν προστασίας της δημοκρατίας… Αλίμονο! Οι σφετεριστές του δημοκρατικού πολιτεύματος τολμούν και ομιλούν για την προστασία του! Μα φυσικά, ποια άλλη καλύτερη εποχή από την σημερινή για την επιβολή και ενσωμάτωση άρθρων που θα ανταποκρίνονται αρκούντως στα προδοτικά τους συμφέροντα;

Και δεν είναι λίγοι και οι «πολίτες» που επιζητούν την αναθεώρηση ή την κατάλυση του Συντάγματος και ακόμη απορώ εάν έχουν πραγματική επίγνωση του τι ζητούν ή εάν καθοδηγούνται από αλλότρια συμφέροντα… Εν καιρώ κατοχής επιζητείς την αναθεώρηση του Συντάγματος για να την κάνουν ποιοι;;; Οι ίδιοι οι προδότες;;; Επικινδύνως ηλίθια πράγματα… αλήθεια…

Το λοιπόν, παραθέτω και ένα απόσπασμα από το κορυφαίο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» το οποίο αναφέρεται στην Επανάσταση της 3ης του Σεπτέμβρη του 1843 και την παραχώρηση του Συντάγματος από τον Όθωνα, όπου μέσα από έναν υποθετικό διάλογο μεταξύ των τότε Μεγάλων Δυνάμεων (με μία ελάχιστη αλλαγή στα ονόματα μα όχι και στην καταγωγή, οι ίδιες διαφεντεύουν τις τύχες των λαών και σήμερα) συζητούν για το εάν θα πρέπει να επιτραπεί στην Ελλάδα να έχει Σύνταγμα…

Ένα σαφές μήνυμα για την δυναμική του Συντάγματος…
Ένας διάλογος τόσο λιτός… τόσο απλός… μα τόσο… τόσο… βαθύτατα ειρωνικός και συνάμα διαφωτιστικός…

Και η Ιστορία κύκλους κάνει…
Και ό,τι κατάλαβες…

—————————————————————-

Αγγλία: Να έχουν Σύνταγμα ή να μην έχουν;
Ρωσία: Αφού δεν είχαν γιατί να έχουν;
Αυστρία: Θα τους παρέσυραν αυτοί που έχουν! (το μπετονόκαρφο είναι για την Γαλλία)
Αγγλία: Να αρκεστούν εις αυτά που έχουν!
Γαλλία: Δεν είναι και ώριμοι για να το έχουν!
Ρωσία: Είναι κι ανώριμοι για να το έχουν.
Γαλλία: Για το καλό τους ας μην το έχουν.
Αγγλία: Δεν επιτρέπεται να το έχουν.
Αυστρία: Αποφασίζουμε να μην το έχουν.
Όλες μαζί: Να μην το έχουν.

[…]

Αγγλία: Και αν επιμένουν να το έχουν;
Γαλλία: Και αν το έχουν χωρίς να το έχουν;
Αυστρία: Τι εννοείτε έχουν – δεν έχουν;
Γαλλία: Εάν νομίζουν ότι το έχουν και εις την ουσία δεν το έχουν!
Αγγλία: Αυτοί θα χαίρουν πως το έχουν και εμείς θα ξέρουμε πως δεν το έχουν!
Ρωσία: Έτσι θα έχουν, χωρίς να έχουν και δεν θα έχουν, ενώ θα έχουν.
Αυστρία: Αποφασίζουμε να έχουν.

[…]

Γαλλία: Εάν εμποδίσουμε να έχουν, υπάρχει κίνδυνος να έχουν.
Ρωσία: Ο μόνος τρόπος να μην έχουν, είναι να αφήσουμε να έχουν.
Αγγλία: Παράδειγμα, όσα δεν έχουν. Είναι όσα αφήσαμε να έχουν…

Σοφία Ζήνδρου

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply