Ἡ ἐντολὴ ποὺ ἔχουν λάβῃ οἱ παπαγάλοι εἶναι νὰ θέσουν ἐκτὸς νόμου τὴν Χρυσὴ Αὐγή, εἶτε κυριολεκτικῶς εἶτε μεταφορικῶς. Πολὺ πιθανὸν νὰ μὴ τοὺς βγοῦν τὰ κουκιά, ἀπὸ νομικῆς πλευρᾶς, ἀλλὰ θὰ τὸ παλέψουν νὰ κάνουν μὲ τὸ ζόρι τὴν νύκτα ἡμέρα. Ἕνας ἀπὸ αὐτούς στὸ newsit, κι ἕνας ἄλλος στὸ ἔθνος καὶ τέλος πάντων, μὲ τὴν ἀναπαραγωγὴ τῶν εἰδήσεων ποὺ γίνεται, μία μεγάλη μερὶς ἐξ αὐτῶν, δίδουν ῥέστα!!! Καὶ τὶ ῥέστα!!! Λειψά!!!
Ἀναφέρουν λοιπὸν γιὰ τὸ κήρυγμα μίσους τῆς θυγατρὸς Μιχαλολιάκου. Διάβασα τὴν δημοσίευσί της κι αὐτὸ ποὺ διεπίστωσα εἶναι μία ἐρώτησις ποὺ θέτει ἡ κοπέλλα, γιὰ τὸ ἐὰν εἶναι ἔτοιμοι κάποιοι νὰ θυσιασθοῦν γιὰ τὶς ἰδέες τους. Καλὲς ἤ κακές, δὲν μὲ ἐνδιαφέρουν, ἀλλὰ εἶναι δικές τους. Κι ἐὰν κάποιος δὲν εἶναι ἔτοιμος νὰ θυσιασθῇ γιὰ τὶς ἰδέες του ἤ οἱ ἰδέες του δὲν ἀξίζουν ἤ αὐτός.
Τί διαφορετικό λοιπόν ἔγραψε ἡ κοπέλλα ἀπό αὐτό πού ΟΛΟΙ μας διατυμπανίζουμε ἐδῶ καί χρόνια;
Κι ὅμως… Τὸ κείμενον της ἀνεβαπτίσθη σὲ …«κήρυγμα μίσους»…
Τί νά σᾶς πῶ;
Γιὰ κάθε ἐνδεχόμενον ἐγὼ παραθέτω τὸ κείμενον τῆς Οὐρανίας Μιχαλολιάκου κι ἐσεῖς ἀποφασίστε…
Ἄ… Καὶ κάτι ἀκόμη.
Τὸ νὰ μὴ συμφωνῇς μὲ κάποιον εἶναι λογικό.
Τὸ νὰ εἶσαι ὅμως θιασώτης τῆς δημοκρατίας καὶ νὰ θέλῃς ντὲ καὶ καλὰ νὰ τὸν φιμώσῃς εἶναι δικτατορικό.
Ἐὰν λοιπὸν ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ εἶναι μία φορὰ δικτατορική, τότε τί εἶναι ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι; Οἱ διδάξαντες;
Υ.Γ.1. Οὐδέποτε ὑπεστήριξα ἤ θὰ ὑποστηρίξω κάποιο κόμμα. Ἀντιλαμβάνομαι ὅμως τώρα πιὰ πὼς ναί, μὲ τὴν βία, θέλουν νὰ μετατρέψουν ὅλην τὴν Ἑλληνικὴ κοινωνία σὲ ψηφοφόρους τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. Κάνω λοιπὸν τὶς διαπιστώσεις μου καὶ συνειδητοποιῶ πόσο γελοῖοι εἶναι, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, οἱ «φύλακες» τῶν δημοκρατικῶν θεσμῶν. Ἤ ὀρθότερα, πόσο ὑποκριτές εἶναι…
Υ.Γ.2. Ἔχω καταθέσῃ ἀρκετὲς φορὲς τὶς ὑποψίες μου γιὰ χειραγώγησι τῆς κοινῆς γνώμης πρὸς τὴν …ἀντίθετον κατεύθυνσι, ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ὑποτίθεται στοχεύουν κάποιοι. Πιστεύω λοιπὸν βαθύτατα πὼς πίσω ἀπὸ ὅλην αὐτὴν τὴν ὑστερία κρύβεται μία ἄλλη ὑστερία ποὺ στοχεύει στὸ νὰ κάνῃ τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ πρῶτο κόμμα. Ὀψόμεθα…
Υ.Γ.3. Θέλετε πράγματι νά ἀνακόψετε τήν φόρα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς; Πάψετε νὰ ἀσχολεῖσθε μαζύ της!!!
Εσύ μέχρι που είσαι διατεθειμένος να φτάσεις για τις Ιδέες σου;
Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας τον τελευταίο καιρό, εμείς που θυμόμαστε τη Χρυσή Αυγή πριν γίνει γνωστή σε όλους με την είσοδο της στο κοινοβούλιο έχουμε κάνει κάποιες παρατηρήσεις. Επομένως, το κείμενο αυτό δεν προορίζεται για το σύνολο των οπαδών του Κινήματος, αλλά για τους λίγους που οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι. Πολλές φορές έχουμε πιάσει τους εαυτούς μας να αναρωτιόμαστε για το ποιοι είναι όλοι αυτοί που έρχονται στα γραφεία μας, για το ότι στις δουλειές μας ακούσαμε να λένε κάτι θετικό για το Κίνημα, ότι δεν έχουμε ξαναδεί τόσο πολύ κόσμο σε εκδηλώσεις ή για το γεγονός ότι τώρα πολύ πιο ελεύθερα εκφράζονται οι ιδέες μας στην κοινωνία. Θεμιτοί και φυσιολογικοί συλλογισμοί ανθρώπων που έζησαν τις Ιδέες σε χρόνια με διαφορετική δυσκολία και συνθήκες άλλου είδους πολέμου. Βλέποντας τη Χρυσή Αυγή να μεγαλώνει και ουσιαστικά να γιγαντώνεται προκαλώντας πανικό σε κάθε εχθρό μας, νιώθουμε περήφανοι και χαρούμενοι. Βλέπουμε κάποιου είδους ανταπόδοσης του κόπου, των θυσιών και του αίματος που χαρίσαμε για τον Αγώνα. Μετά τα τελευταία συμβάντα έπιασα τον εαυτό μου να κάνει άλλου είδους συλλογισμών. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω αυτό το κείμενο για να τους μοιραστώ με αυτούς τους λίγους που θα καταλάβουν ακριβώς τι εννοώ.
Κι αν η Χρυσή Αυγή χάσει τον κόσμο της; Κι αν πέσουν τα ποσοστά της; Κι αν μας θέσουν εκτός νόμου; Κι αν τελικά κερδίσει η προπαγάνδα του συστήματος; Σίγουρα συλλογισμοί τους οποίους όλοι μας κάναμε. Μετά όμως κάποιοι πιο σκοτεινοί συλλογισμοί έκαναν την εμφάνιση τους. Κι αν μείνουμε πάλι λίγοι; Κι αν μας βάλουν φυλακή; Κι αν μας σκοτώσουν για υποτιθέμενα «αντίποινα»; Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, αυτοί οι συγκεκριμένοι συλλογισμοί δεν έγιναν με ίχνος πανικού στο μυαλό μου. Έγιναν με απορία, με ανησυχία και ακόμα ακόμα με ένα είδος έξαψης. Θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ.
Ερχόμενοι στην αγκαλιά της Χρυσής Αυγής και προσφέροντας τον εαυτό μας στην Άγια αυτή Ιδεολογία μαθαίνουμε πολλά πράγματα. Από τον καθημερινό τρόπο ζωής, την αντιμετώπιση των δυσκολιών και βάζουμε την ψυχή μας μέσα στη δίνη των συναισθημάτων και των γνώσεων που μας παραδίδει ιερά αυτή η Ιδεολογία. Γινόμαστε ΈΝΑ με αυτήν. Ο καιρός όμως περνάει και αλλάζει. Κάποιοι μπορεί να ξεχνούν. Όλοι σίγουρα παρασυρθήκαμε κάποια στιγμή από τον ενθουσιασμό μας, βλέποντας τις μεγαλύτερες επιθυμίες μας να γίνονται σιγά σιγά πραγματικότητα. Δε πρέπει όμως να ξεχνάει κανείς. Ούτε το λόγο της ένταξης μας στο Κίνημα, ούτε τις θυσίες που πάντα πιστεύαμε πως θα κάναμε για τις ιδέες μας. Μα πιο σημαντικό δε πρέπει να ξεχνάμε πως ο Αγώνας είναι μια αυτοτελής ενέργεια και ύπαρξη. Η δικαίωση είναι κάτι προαιρετικό το οποίο όσοι είχαν την τύχη να το γευθούν τότε είναι τυχεροί. Άλλοι όμως δε το γεύτηκαν ποτέ. Κι αυτούς τους συναγωνιστές δεν πρέπει να τους ξεχνούμε.
Αναρωτήσου λοιπόν αν είσαι έτοιμος να πας φυλακή ενώ είσαι αθώος μόνο και μόνο επειδή είσαι εθνικιστής. Αναρωτήσου αν είσαι έτοιμος να πεθάνεις γι αυτά που πιστεύεις χωρίς όμως να γίνεις ήρωας με δόξες και τιμές. Μένοντας ένας ανώνυμος νεκρός του Αγώνα. Αναρωτήσου πόσα είσαι έτοιμος να θυσιάσεις και πόσα ουσιαστικά έχεις να χάσεις. Αναρωτήσου μέχρι που είσαι διατεθειμένος να φτάσεις. Εσείς οι λίγοι ξέρετε ακριβώς τι εννοώ. Αναρωτήσου αν μπορείς να τα χάσεις όλα μα όλα για μια ιδέα, τη δική μας Ιδέα. Απλά αναρωτήσου και διάλεξε. Μπορείς να είσαι ένας από εμάς; Μπορείς να ζεις μόνο για μια Ιδέα; Εγώ μπορώ. Εμείς μπορούμε. ΕΣΥ;
Ουρανία Μιχαλολιάκου<
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.