Rothschild καί ΜΜΕ

Γιά νά δοῦμε τί γράφει ἡ Wikipedia γιά τό economist καί τούς ἰδιοκτῆτες του;
«Το περιοδικό Economist είναι ένα αγγλόφωνο εβδομαδιαίο περιοδικό με αντικείμενο τις διεθνείς σχέσεις, το οποίο ανήκει στην εταιρεία Economist Newspaper Ltd και η βάση των γραφείων του είναι στο Λονδίνο.

 Η συνεχής έκδοση του, ξεκίνησε από τον ιδρυτή του τον James Wilson τον Σεπτέμβρη του 1843. Για ιστορικούς λόγους το Economist αυτό-αναφέρεται σαν εφημερίδα, αλλά κάθε έντυπη έκδοση βγαίνει ως περιοδικό δηλαδή σε γυαλιστερό χαρτί, και το κανάλι του στο Youtube ονομάζεται Economist Magazine (Περιοδικό Economist). Το 2006 η μέση εβδομαδιαία κυκλοφορία του επισήμως ήταν στο 1,5 εκατομμύρια, εκ των οποίων περίπου τα μισά πωλούνταν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο εκδοτικός οίκος ανήκει στον όμιλο Economist (Economist Group), οπου ο μισός είναι ιδιοκτησίας της εταιρείας Pearson Plc μέσω των Financial Times. Ο υπόλοιπος εκδοτικός ανήκει σε στελέχη του, ανεξάρτητους μετόχους,  και την οικογένεια των Rothchild. Ένα συμβούλιο έμπιστων υποδεικνύει τον διευθυντή, ο οποίος δεν μπορεί να απολυθεί αν δεν δώσει έγκριση αυτό το συμβούλιο.

 Όταν το περιοδικό πρωτοεκδόθηκε,  ο όρος «economism»  (οικονομισμός) υποδήλωνε αυτό που σήμερα λέμε οικονομικός φιλελευθερισμός (economic liberalism). 

Το περιοδικό Economist γενικώς, υποστηρίζει το ελεύθερο εμπόριο, την παγκοσμιοποίηση και την ελεύθερη μετανάστευση. Το έχουν περιγράψει ως νέο-φιλελεύθερο ακόμα και αν σε μερικές περιπτώσεις έχει αποδεχθεί  την κεϋνσιανή οικονομική πολιτική ως πιο λογική. Υποστηρίζει τον φόρο στον άνθρακα ως μέσο καταπολέμησης της παγκόσμιας υπερθέρμανσης.
Σύμφωνα με τον πρώην διευθυντή του Bill Emmott, η φιλοσοφία του Economist ήταν πάντα φιλελεύθερη και μη συντηρητική. Οι μεμονωμένες απόψεις όμως, διίστανται.

 Το Economist είναι υπέρ της στήριξης από κεντρικές τράπεζες, τράπεζες γενικώς και άλλων σημαντικών εταιρειών. Ο Walter Bagehot, ο τρίτος διευθυντής του, υποστήριξε ότι η κεντρική τράπεζα της Αγγλίας πρέπει να στηρίξει άλλες τράπεζες που έχουν δυσκολίες. Ο Κάρλ Μάρξ θεωρούσε το Economist ως το «Ευρωπαϊκό όργανο» της «αριστοκρατίας των οικονομικών».

Το περιοδικό επίσης υποστηρίζει φιλελεύθερους σκοπούς σε κοινωνικά θέματα όπως την αναγνώριση του γάμου των ομοφυλοφίλων, την νομιμοποίηση των ναρκωτικών, έκανε αρνητική κριτική του φορολογικού συστήματος των Η.Π.Α. σε πρόσφατη έκδοση,  και την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους και το να «τις βρέχουμε» στα παιδιά.
Το Economist υποστηρίζει συνεχώς τα προγράμματα εργασίας των αλλοδαπών (guest working), την γονική επιλογή σχολείου, την αμνηστία και μία φορά εξέδωσε τον «επικήδειο» του Θεού. Επίσης έχει και μεγάλο ιστορικό στην υποστήριξη του ελέγχου των όπλων.

Το Economist έχει υποστηρίξει και το εργατικό κόμμα (Labour Party) το 2005 και το συντηρητικό κόμμα (Conservative Party) το 2010 σε περίοδο εκλογών στην Βρεττανία, και τους Ρεπουμπλικάνους και τους Δημοκρατικούς υποψηφίους στις Ηνωμένες Πολιτείες.»

Μετάφρασις Πηνελόπη Λ

Αὐτή, λοιπόν, εἶναι ἡ ἀτζέντα τῶν Rothschild καί τοῦ Soros (ἡ βιτρίνα τους), ἡ ὁποία περιλαμβάνεται στίς γραμμές τοῦ Economist.

Ἰδεολογίες δέν ὑπάρχουν. Ρέει πολύ χρῆμα τό ὁποῖο διοχετεύουν καί στούς δικούς μας. Ἔχουμε ἀσχοληθεῖ σέ ἄλλα μας ἄρθρα μέ αὐτούς! Θά ἐπανέλθουμε.

Μινώταυρος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply