Τέσσερις ἐκδοχὲς τοῦ τέρατος καὶ μία κηδεία.

«Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα»
Γκόγια
 

Πρώτη εκδοχή:

Μόνο δύο κατασκηνωτές επιβίωσαν. Το τέρας εξόντωσε όλους τους άλλους με φρικιαστικές μεθόδους –όσο και θεαματικές. Εκείνοι οι δύο, που ήταν και οι πιο όμορφοι, κατάφεραν να παγιδεύσουν το τέρας στην κουζίνα και -καθώς εκείνο πήγαινε να φτιάξει τοστ- του έστησαν μια παγίδα με μαργαρίνη. Το τέρας γλίστρησε και πέφτοντας έσπασε το κεφάλι του.

«Ήταν πολύ εύκολο τελικά», λέει η κοπέλα.

«Τίποτα δε θα γινόταν αν δεν ήμουν τόσο αποφασιστικός», λέει ο νεαρός.

«Πως δεν το σκέφτηκες πιο πριν;» λέει η κοπέλα.

«Είχα άλλα στο μυαλό μου», λέει ο νεαρός.

«Ευτυχώς που σε έχω», λέει η κοπέλα και αγκαλιάζει τον νεαρό.

«Και τώρα τι θα κάνουμε;» λέει ο νεαρός.

«Πάμε να βουτήξουμε στη λίμνη; Και μετά να κάνουμε έρωτα κάτω από την πανσέληνο;» λέει η κοπέλα.

«Ωραία ιδέα. Να προσέχουμε μόνο μην σκοντάψουμε στα πτώματα… Που έχεις τα μαγιό;» λέει ο νεαρός.

«Εκεί… Σε εκείνη τη σκοτεινή και απόμερη αποθήκη», λέει η κοπέλα.

«Εκεί που δεν έχουμε ποτέ μπει; Εκεί που ακούγονται παράξενοι θόρυβοι σαν ακόνισμα λεπίδας;» λέει ο νεαρός.

«Ναι, εκεί που φαίνεται να κινείται κάτι πίσω από τις σάπιες σανίδες», λέει η κοπέλα.

«Πάμε», λέει ο νεαρός και αγκαλιασμένοι πλησιάζουν την αποθήκη.

«Σ’ αγαπώ πολύ», λέει η κοπέλα και μετά ανοίγει την πόρτα.

Το τέρας (που, ως είθισται, δεν είχε πεθάνει ακόμα) τους αποκεφαλίζει και τους δυο με ένα σκουριασμένο τσεκούρι.

Ο θεατής ουρλιάζει.

Δεύτερη εκδοχή:

Μόνο δύο κατασκηνωτές επιβίωσαν. Το τέρας εξόντωσε όλους τους άλλους με φρικιαστικές μεθόδους.

(μπλα-μπλα-μπλα)

«Ήταν πολύ εύκολο τελικά», λέει η κοπέλα.

«Τίποτα δε θα γινόταν αν δεν ήμουν τόσο αποφασιστικός», λέει ο νεαρός.

(μπλα-μπλα-μπλα)

«Ωραία ιδέα. Να προσέχουμε μόνο μην σκοντάψουμε στα πτώματα… Που έχεις τα μαγιό;» λέει ο νεαρός.

«Εκεί… Σε εκείνη τη σκοτεινή και απόμερη αποθήκη», λέει η κοπέλα.

(μπλα-μπλα-μπλα)

«Σ’ αγαπώ πολύ», λέει η κοπέλα και μετά ανοίγει την πόρτα.

Δεν υπάρχει κανένα τέρας στην σκοτεινή και απόμερη αποθήκη. Η κοπέλα μπαίνει, φοράει το πιο σέξι μαγιό που μπορούσε να βρει σε μια σκοτεινή και απόμερη αποθήκη και βγαίνει καμαρώνοντας για τις τέλειες αναλογίες της.

«Σ’ αρέσει το μαγιό μου, αγάπη μου; Το πήρα με την πιστωτική σου κάρτα. Μόνο 540 ευρώ έκανε, από 1200 που ήταν η κανονική τιμή του. Μεγάλη ευκαιρία… Δεν φαίνονται πολύ ωραία τα στητά μου στήθη και οι τέλειοι γλουτοί μου, αγάπη μου; Ε, αγάπη μου; Αγάπη μου; ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!»

Ο νεαρός κρατάει ένα σκουριασμένο τσεκούρι και χαμογελάει σαρδόνια (ως είθισται).

«Πίστεψες ότι το τέρας ήταν αυτός ο ηλίθιος που γλίστρησε στη μαργαρίνη;» λέει ο νεαρός. «Αυτός ήταν μόνο ο βοηθός μου και τον είχα προσλάβει με τα προγράμματα stage. 490 ευρώ το μήνα του έδινα. Τα ένσημα τα πλήρωνε ο ΟΑΕΔ.»

Ο νεαρός αποκεφαλίζει την κοπέλα.

Ο θεατής ουρλιάζει.

Τρίτη εκδοχή:

Μόνο δύο κατασκηνωτές επιβίωσαν. Το τέρας εξόντωσε όλους τους άλλους με φρικιαστικές μεθόδους.

(μπλα-μπλα-μπλα)

«Ήταν πολύ εύκολο τελικά», λέει η κοπέλα.

«Τίποτα δε θα γινόταν αν δεν ήμουν τόσο αποφασιστικός», λέει ο νεαρός.

(μπλα-μπλα-μπλα)

«Ωραία ιδέα. Να προσέχουμε μόνο μην σκοντάψουμε στα πτώματα… Που έχεις τα μαγιό;» λέει ο νεαρός.

(μπλα-μπλα-μπλα)

«Σ’ αγαπώ πολύ», λέει η κοπέλα και μετά ανοίγει την πόρτα.

Δεν υπάρχει κανένα τέρας στην σκοτεινή και απόμερη αποθήκη.

(μπλα-μπλα-μπλα)

«Ε, αγάπη μου; Αγάπη μου; ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!»

«Ναι, αγάπη μου, συγνώμη, αλλά είχα άλλα στο μυαλό μου», λέει ο νεαρός. «Πάμε στην παραλία;»

Πηγαίνουν στην παραλία, όπου κάνουν έρωτα κάτω από την πανσέληνο και ανάμεσα στα πτώματα.

Ο θεατής συγκινημένος.

Ανάβουν τα φώτα στην αίθουσα.

Ο θεατής πάει να σηκωθεί. Κοιτάει γύρω του. Όλοι οι άλλοι έχουν μεταμορφωθεί σε τέρατα και αλληλοεξοντώνονται με σκουριασμένα τσεκούρια.

Ο θεατής καταλαβαίνει ότι δεν είναι απλός θεατής, αλλά ότι παίζει κι εκείνος στην ταινία.

Ο διπλανός του τον αποκεφαλίζει.

Δεν προλαβαίνει καν να ουρλιάξει.

Τέταρτη εκδοχή:

Μόνο δύο κατασκηνωτές επιβίωσαν. Το τέρας εξόντωσε όλους τους άλλους με φρικιαστικές μεθόδους.

(μπλα-μπλα-μπλα)

Δεν υπάρχει κανένα τέρας στην σκοτεινή και απόμερη αποθήκη.

(μπλα-μπλα-μπλα)

«Ναι, αγάπη μου», λέει ο νεαρός. «Πάμε στην παραλία;»

(μπλα-μπλα-μπλα)

Ανάβουν τα φώτα στην αίθουσα.

Ο θεατής πάει να σηκωθεί. Κοιτάει γύρω του. Όλοι είναι φυσιολογικοί. Γυρνάει στο σπίτι, παίρνει το τσεκούρι του και βγαίνει έξω για να αποκεφαλίσει…

 

—{}—

 

Και ένα μικρό απόσπασμα από την κριτική του Ραφαήλ Βασιλίδη:

«Μου είναι δύσκολο να πιστέψω πόσο ατάλαντοι σκηνοθέτες και πόσο ηλίθιοι θεατές υπάρχουν. Δεν είναι τόσο οι σεναριακές ανακρίβειες και η σκηνοθετική αφέλεια που με εξοργίζουν, όσο η ευπιστία και η ευπείθεια των θεατών.

Ας θυμόμαστε πάντα τρία βασικά σημεία στις ταινίες τρόμου:

1)      Το τέρας εμφανίζεται πάντα και δεύτερη φορά.

2)      Το τέρας είναι αυτός που παρουσιάζεται ως ήρωας –ή ο μπάτλερ.

3)      Το τέρας είναι οι θεατές.

4)      Το τέρας μπορεί να είσαι κι εσύ.»

γελωτοποιός

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply