Ναὶ βρὲ …κουμπάρε!!! Κομμουνισμὸς εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔπαθες!!!

 

Βίλλα Μπενέα, Ανάληψη Μεσσηνίας.
Είθε να μην γίνει κατάληψη από την Εφορία!

Ναὶ κουμπάρε…
Μᾶς γέλασαν…
Μᾶς μίλησαν γιὰ καπιταλισμό, γιὰ ἐλεύθερες ἀγορές, γιὰ ἴσες εὐκαιρίες…
Ναί, ἀλλὰ μᾶς γέλασαν…
Μᾶς εἶπαν πὼς θὰ ἔλθῃ ἀνάπτυξις, θὰ φᾶν τὰ παιδάκια μας γλυκὸ ψωμί… Μᾶς μίλησαν γιὰ μία Ἑλλάδα ἀνεξάρτητη…
Ναί, ἀλλὰ μᾶς γέλασαν…
Μᾶς μίλησαν γιὰ ὑπομονή, γιὰ κρίσι, γιὰ μπόρα ποὺ θὰ περάσῃ…
Ναί, ἀλλὰ καὶ σὲ αὐτὸ μᾶς γέλασαν…
Καί ξέρεις κάτι βρέ κουμπάρε;
Πράγματι κομμουνισμὸς εἶναι αὐτός… Ὅλοι ἴσοι… Ὅλοι ἴδιοι… Ὅλοι ἐξ ἴσου πεινασμένοι καὶ φτωχοί…
Εἶδες κουμπάρε πού ἤθελες κομμουνισμό;
Τὸν ἔχεις…

Μάνα, ήρθαν οι κομμουνιστές να μάς πάρουν τα σπίτια και τα κτήματα…

– Θα έρθουν παιδάκι μου οι Κομμουνιστές και θα μας πάρουν τα σπίτια, μού έλεγε η φουκαριάρα η μάνα μου, χαμηλώνοντας τη φωνή της, λες και κάποιοι ήταν γύρω μας και θα μάς άκουγαν… Κι ας μην είχαμε εκείνα τα χρόνια δικό μας σπίτι, αφού μέναμε στο ενοίκιο…
– Γιατί μαμά; Ρωτούσα με απορία, και αντί για απάντηση συνέχιζε…
– Και το κτήμα με τις ελίτσες, τίποτα δε θα μας αφήσουν οι κερατάδες, αν έρθουν στα πράματα…
Με αυτές τις φοβίες γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές Ελλήνων, κάνοντας παράλληλα όνειρα να αποκτήσουν τις δικές τους ιδιοκτησίες, μέσα σε ένα πολιτικό σύστημα που προστάτευε την ιδιοκτησία και σου έδινε ευκαιρίες να αποκτήσεις σπίτια, κτήματα, αυτοκίνητα, δουλεύοντας σκληρά (μερικοί παρασιτώντας…).
Από την άλλη, είχες και ως κακό παράδειγμα τις χώρες του σιδηρού παραπετάσματος, τη φτώχεια, τη μιζέρια, την εξαθλίωση… Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη ζωή στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία τη δεκαετία του ’80, τις διηγήσεις φίλων από επισκέψεις σε άλλες χώρες του Ανατολικού μπλοκ, αλλά και την επικοινωνιακή καταιγίδα των Δυτικών υπέρ του Ελεύθερου κόσμου…

Τα χρόνια πέρασαν, πολλή δουλειά, ατέλειωτα 12ωρα στον ιδιωτικό τομέα και κάποιες ακριβοπληρωμένες στην εφορία μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων από τους γονιούς, μάς έκαναν κι εμάς ιδιοκτήτες… Μια κύρια κατοικία, ένα εξοχικό και κάτι παραθαλάσσια στρέμματα από τους γονείς, που τα καλλιεργούσαν κάποτε μένοντας τα καλοκαίρια σε κάτι παράγκες, που έφτιαχναν με καλάμια στην έρημη και άγνωστη εκείνα τα χρόνια παραλία…

“Από τις καλαμωτές της Ανάληψης Μεσσηνίας στη μεζονέτα και από το γάιδαρο στο Αριστοδήμειο Μεσσηνίας, στις πολυτέλειες της Mercedes”, όπως συνηθίζω να λέω αυτοσαρκαζόμενος!!! Μιας Mercedes που ήρθε με μειωμένα τα τέλη ταξινόμησης, λόγω των τριών παιδιών τής οικογένειας. Παιδιών που σπουδάζουν και κάνουν όνειρα να αποκτήσουν περισσότερα και να ζήσουν καλύτερα…

Και να που ήρθε το 2013 για να ζήσω τις παιδικές μου φοβίες!!!
Μάνα ήρθαν οι Κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια και τα κτήματα… Ευτυχώς, μανούλα, που δε ζεις για να το δεις… Εμείς ζούμε τον εφιάλτη, εμπεδώνουμε τον Κομμουνισμό, ισοπέδωση – ισότητα των πάντων προς τα κάτω… Όχι ανισότητα προς τα πάνω, για να πάει η κοινωνία μπροστά, όπως μαθαίναμε κάποτε…
Και η ειρωνεία, μανούλα μου, είναι ότι η φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία ή Λαϊκή Δεξιά ή όπως αλλιώς τη λένε, με τον Αμερικανοσπουδαγμένο Αρχηγό της και Πρωθυπουργό, εφαρμόζει τον Κομμουνισμό στη χώρα που αιματοποτίστηκε για να τον αποτρέψει!!!
Νεοφιλελεύθερος κομμουνισμός, μανούλα.

Ναί, ἦλθαν καὶ δὲν ἔχουν διαθέσεις γιὰ νὰ φύγουν…
Ἡ δικτατορία τοῦ προλεταριάτου δέν ἔλεγαν;
Ἔ, αὐτὴν ἔχουμε…
Ὅ,τι πὶο προλεταριάτο σὲ μυαλά, σὲ ἀντίληψι, σὲ σκέψι… Αὐτὸ πήραμε…
Τὸ ζητήσαμε, τὸ διεκδικήσαμε, τὸ ἀποκτήσαμε…
Κι ἀπό ἐδῶ καί πέρα;
Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα κουμπάρε τρέχα στὰ βουνὰ μήπως καὶ βρῇς λίγα χορταράκια… Τὸ κρεατάκι τέλος…
Εἶδες πού τελικῶς θά μᾶς κάνῃ κι ἕνα καλό ὁ κομμουνισμός;

Φιλονόη

Υ.Γ. Ξέρεις ποιό εἶναι τό χειρότερον κουμπάρε; Ἀκόμη δὲν τὸ ἔχεις ἀντιληφθεῖ…

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply