Καί πῶς νά φθάσῃ;
Μήπως ἐγνώριζε τόν προορισμό του;
Μήπως τελικῶς κι ὁ ἀποστολεύς ἀγνοοῦσε πώς ἔχουν «κλειδώσει» οἱ δρόμοι; Μήπως ἀγνοοῦσε πώς τώρα πιά ἐκτός ἀπό τά μηνύματα ἀπαιτοῦνται καί ἀποκρυπτογραφικές πληροφορίες;

Τὸ μήνυμα δὲν ἔφθασε…
Ἡ ἀποστολὴ δὲν ὁλοκληρώθη… Μία πληροφορία πὼς κάτι ἐστάλῃ ἀλλὰ μετὰ κενό…
Ἦταν ἀναμενόμενον ἄλλως τέ…
Ἐδὼ καὶ καιρὸ ἔχει ἀλλάξει κάθε πληροφορία ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ὁδηγήσῃ τὸ μήνυμα στὸν παραλήπτη…

Τὸ μήνυμα δὲν ἔφθασε… Κι ὁ παραλήπτης δὲν θὰ μάθῃ ΠΟΤΕ γιὰ τὴν ὕπαρξίν του…
Ἴσως εἶναι καλλίτερα… Ἴσως εἶναι καλλίτερα νὰ μὴ γνωρίζῃ…
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς τώρα πιὰ δὲν ἔχουν σημασία τὰ μηνύματα…
Τώρα πιὰ εἶναι πιὸ σημαντικὴ ἡ ἐπιβίωσις…
Ὅταν θὰ ἔλθῃ ἡ στιγμὴ τότε θὰ ἐμφανισθοῦν κι ὅλα τὰ κρυμμένα ἤ κλεμμένα μηνύματα…
Ὅταν…

Φιλονόη

Σημείωσις

Τὸ «μήνυμα»  εἶναι ἡ γνώσις. Εἶναι ἡ ἀντίληψις αὐτῶν ποὺ ἔπρεπε νὰ ἔχουμε καὶ δὲν ἔχουμε. Εἶναι ἡ πληροφορία γιὰ αὐτὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ εἴμαστε ἀλλὰ δὲν εἴμαστε.
Ὅμως…
Ὅμως, αὐτὸ ποὺ ἀγνοοῦμε, αὐτὸ ποὺ δὲν φαίνεται, διότι τὸ κρύβουν οἱ καπνοὶ τῆς παραπληροφορήσεως, τῆς προπαγάνδας, τῆς βλακείας, τῆς ἐπιδερμικότητος, εἶναι ἕνα… Τὰ μηνύματα δὲν χρειάζονται βοήθεια γιὰ νὰ εὕρουν τὸν δρόμο τους…
Ἦσαν ἐκεῖ πάντα… Ἀπὸ τὴν ἀρχή…  Δὲν ἐχρειάζοντο παραλῆπτες διότι οἱ ἴδιοι οἱ ἀποστολεῖς ἦσαν καὶ οἱ παραλῆπτες…
Κι ἐδῶ ποὺ φθάνουμε… στὴν περίοδο ποὺ εἰσερχόμεθα, ἐδῶ ἀκριβῶς, στὴν καμπή, ἕνα νὰ ἐνθυμούμεθα…
Νικητὴς δὲν εἶναι αὐτὸς ποὺ χορεύει ἐπάνω στὰ ἔπαθλα…
Νικητὴς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὑπομονή, ἐπιμονή, δέσμευσι, διότι γνωρίζει πὼς τὰ ἔπαθλα εἶναι προσωρινά… Ἡ νίκη ὅμως αἰωνία!!! Ὅπως καὶ ἡ ἐλευθερία.

φωτογραφία