Ὁ Ναβὶντ ἦλθε γιὰ νὰ μείνῃ.

Ἄν καὶ μὲ τοὺς πρόσφυγες οὐδὲ ἕνα πρόβλημα εἶχα στὴν ζωή μου, τώρα πιά, ἐπεὶ δὴ ὅλοι «ἀναβαπτίζονται» σὲ πρόσφυγες, ἀρχίζω κι ἐκνευρίζομαι ἀγρίως. Ἰδίως φυσικὰ στὴν περίοδο ποὺ διαβιοῦμε. Διότι πρόσφυγες εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἐμπόλεμο κατάστασι στὶς Πατρίδες τους. Στὴν δική μας Πατρίδα ὅμως ἔχουν μαζευτῆ ὅλες οἱ φυλὲς τοῦ πλανήτου, ἀπὸ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς Γῆς. Πατρῖδες ὅμως ποὺ δὲν ἔχουν, στὴν πλειοψηφία τους ἐμπόλεμες ζῶνες.

Περπατῶ στὸν δρόμο καὶ βλέπω κάθε ἐθνικότητος ἐργάτες νὰ δουλεύουν στὰ ἔργα τῶν Δήμων, ἀλλὰ Ἕλληνες δὲν βλέπω. Καὶ μὴ μοῦ πεῖτε πὼς δὲν θέλουν νὰ ἐργασθοῦν, διότι εἶναι ψευδές. Γνωρίζω τοὐλάχιστον μία ἑκατοστάδα ἀνθρώπων ποὺ θὰ ἔκαναν ὁποιανδήποτε δουλειά, πρὸ κειμένου νὰ κερδίσουν ἐλάχιστα χρήματα. Ἄρα οἱ Ἕλληνες δὲν προτιμῶνται… Σκέτο…

Θὰ τὸ θεωροῦσα λοιπὸν ἀνθρωπιστικὴ πράξι, ὅλο αὐτὸ τὸ σκηνικό, ἐὰν εἴχαμε λύσῃ τὰ προβλήματά μας. Ἐμεῖς ὅμως ἀν τί νὰ τὰ λύσουμε τὰ αὐξάνουμε. (Ἤ μᾶς τὰ αὐξάνουν, τὸ ἴδιο εἶναι…)
Καὶ περνᾶμε στὸ ζητούμενον… Ἐγώ, ἔχω δικαίωμα διαβιώσεως σέ αὐτήν τήν χώρα ἤ θεωροῦμαι ἀνεπιθύμητη;
Διότι γιὰ ἐμέναν δὲν νοιάστηκε κάποιος νὰ φτιάξῃ ἕνα παιχνίδι, πρὸ κειμένου νὰ μάθω νὰ ἀντιμετωπίζω τὴν πείνα τῶν παιδιῶν μου. Οὔτε τὸ κρύο τοῦ χειμῶνος. Οὔτε τὴν ἀδυναμία μου νὰ τοὺς ἀφοράσω ῥοῦχα ἤ παπούτσια…
Γιὰ τὸ πῶς θὰ δεκτῶ ὅμως τὸν Ναβὶντ ἐδῶ, ναί, καὶ παιχνίδια δημιουργήθηκαν, καὶ ὑποδομὲς στήθηκαν καὶ τελικῶς ὅλα αὐτὰ τὰ πληρώνω ἐγώ, ποὺ μοῦ ἁρπάζουν τὴν μπουκιὰ ἀπὸ τὸ στόμα, γιὰ νὰ ἔχουν οἱ Ναβὶντ ἀποδοχή.
Ναί, ἀλλὰ ἐγὼ ἀποδοχὴ δὲν ἔχω… Αὐτό ποιός θά τό λύσῃ; Ἔ;

Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές- Το Παιχνίδι

Το ηλεκτρονικό παιχνίδι “Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές” είναι ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι με θέμα τους πρόσφυγες που έχει σχεδιαστεί για να παιχτεί μέσα στη σχολική τάξη ή με τους γονείς στο σπίτι.

Το παιχνίδι έχει δυο παιδαγωγικούς στόχους:

Να ενημερώσει τα παιδιά για όσα συμβαίνουν στις χώρες καταγωγής των προσφύγων, τις δυσκολίες και τα διλήμματα που αντιμετωπίζουν στην απόφασή τους να φύγουν για να σωθούν.
Να παρουσιάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους οργανισμούς αρωγής των προσφύγων και να τα ευαισθητοποιήσει ώστε να κατανοήσουν τη θέση και τα προβλήματα κάποιων ξένων που ζουν στην Ελλάδα.

Στο παιχνίδι περιγράφεται ρεαλιστικά η κατάσταση μιας χώρας που έχει δικτατορία και στην οποία καταπατώνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Όλα ξεκίνησαν από το ομώνυμο βιβλίο (των εκδόσεων Κέδρος), στο οποίο παρουσιάζεται η καθημερινή ζωή ενός δεκάχρονου αγοριού μέσα από τις εκθέσεις που γράφει στην Ε’ δημοτικού.
“Εκείνη τη χρονιά ήρθε από κάπου μακριά ένα καινούργιο παιδί στην τάξη, ο Ναβίντ, που δεν ξέρει καλά ελληνικά και που είναι όχι μαύρος- μαύρος, αλλά σκούρος, μαυριδερός…
Αλλά ποιος είναι αυτός ο Ναβίντ; Σίγουρα δεν ήρθε για διακοπές, γιατί  φυσικά όταν έχουμε διακοπές δεν πάμε στο σχολείο…” 

Και  έτσι ξεκινάει μια ιστορία με πολλά γιατί…

Το παιχνίδι μας μεταφέρει στη χώρα του Ναβίντ, προτού φτάσει στη χώρα μας. Στην πατρίδα του έχουν δικτατορία, όπου κυνηγούν τους ανθρώπους για τις ιδέες τους, με αποτέλεσμα ο Ναβίντ και η μητέρα του να προσπαθούν  να φύγουν, όπως πολλοί άλλοι, για να σωθούν και να φτάσουν στην πρώτη ασφαλή χώρα, την Ελλάδα.
Τι θα κάνει ο Ναβίντ; Θα τον κυνηγήσουν; Πού πρέπει να απευθυνθεί για βοήθεια; Θα βρει βοήθεια ή θα πέσει θύμα εκμετάλλευσης; Πώς θα βγει από τη χώρα και πώς θα ταξιδέψει; Τι χρειάζεται να έχει μαζί του; Τι θα αντιμετωπίσει στο ταξίδι; Πολλά ερωτηματικά που ξεδιαλύνονται στην πορεία του παιχνιδιού καθώς ο παίκτης κινείται στην οθόνη του υπολογιστή.

Ὁ Ναβὶντ δὲν ἦλθε γιὰ διακοπές

Ἐγὼ θέλω νὰ εἶναι καλὰ ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ κόσμου, κι ὅλοι οἱ Ναβίντ, στὸν τόπο τους.
Ἀλλά ποιός θά μέ ἀκούσῃ ἐμέναν;
Τὸ δουλεμπόριο ἀφήνει κέρδη… Οἱ θεωρίες ἀφήνουν πεινασμένους…

Φιλονόη

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply