Στὸ δικαίωμα τῆς αὐτοσυντηρήσεως ἐνυπάρχει τὸ δικαίωμα τῆς ἰδιοκτησίας.

Γιατί η φορολογία των ακινήτων είναι ανήθικη, υπάρχει-δεν υπάρχει Θεός.

[…]

Οι φυσιοκράτες όμως, θερίζοντας τους σπόρους που προϋπήρχαν ήδη από τον 17ο αιώνα, ένθερμοι υποστηρικτές του laissez-fair και της ελεύθερης αγοράς, είχαν αναπτύξει τη θεωρία πως μόνο η ιδιοκτησία γης μπορεί να δώσει καθαρό πλούτο στους κατόχους της και κατ’ επέκταση στα έθνη.

Ο Τζον Λοκ στην Αγγλία διαμόρφωσε το αρχικό πλαίσιο γύρω από τον φυσικό νόμο εντάσσοντάς τον σε ένα καθαρά ατομιστικό πλαίσιο. Όμως ήταν οι φυσιοκράτες οι πρώτοι που συνέδεσαν τις έννοιες “φυσικά και ιδιοκτησιακά” δικαιώματα με την ελεύθερη οικονομία, ολοκληρώνοντας έτσι τη μετάβαση του έργου του Λοκ στα οικονομικά. Και προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα τη σκέψη του Θωμά Ακινάτη και της Ισπανικής Σχολής: τα φυσικά δικαιώματα είναι υπαρκτά ανεξαρτήτως αν υπάρχει ή όχι θεός.

Ο θεός αγαπάει κάτι που είναι καλό επειδή είναι καλό, ή το καλό είναι τέτοιο επειδή το αγαπάει ο θεός; Και ενώ το πρώτο σκέλος είναι η απάντηση όσων πιστεύουν στην αντικειμενική αλήθεια και ηθική, δηλαδή κάτι είναι καλό ή κακό αναλόγως με τους αντικειμενικούς νόμους της φύσης και της πραγματικότητας, το δεύτερο σκέλος είναι η απάντηση των δογματικών που πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικά δικαιώματα ούτε αντικειμενική ηθική, και πως μόνο η αυθαίρετη βούληση του θεού εξ αποκαλύψεως, μπορεί να κάνει τα πράγματα καλά ή κακά για την ανθρωπότητα.

Όπως το συνόψισε ο Μερσιέ ντελα Ριβιέρ στη “Φυσική Τάξη”, το ζητούμενο και το σημείο εκκίνησης όλου του συλλογισμού γύρω από το αν είναι διαπραγματεύσιμη η ιδιοκτησία συνοψίζεται στο αν είναι ή όχι διαπραγματεύσιμη η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη, η ύπαρξη του καθενός ξεχωριστά. Όλα τα όντα στη φύση διατηρούν το δικαίωμα της αυτοσυντήρησης. Σε ό,τι αφορά την ανθρώπινη φύση το δικαίωμα αυτό συνεπάγεται την ύπαρξη της ιδιοκτησίας. Ο άνθρωπος για να υπάρχει, για να προστατευτεί και να επιβιώσει χρειάζεται ιδιοκτησία, γη, στέγη, ζώα που θα του δώσουν τροφή αλλιώς η ύπαρξή του αμφισβητείται και ο φυσικός νόμος μένει ανεκπλήρωτος.

Η ίδια η ιδιοκτησία όμως από μόνη της δεν λέει τίποτα αν δεν έχεις την ελευθερία να την αξιοποιήσεις όπως εσύ νομίζεις καλύτερα αφού εσύ είσαι ο κύριος της δικής σου ύπαρξης. Επιπλέον, αυτή η χρήση της ιδιοκτησίας, δίνει τη δυναμική στον άνθρωπο να αναπτύσσεται ως κοινωνικό ον και μέσα από την ανταλλαγή της (value for value) να μεγιστοποιείται η ευτυχία όλων. Άρα ο άνθρωπος δεν χρειάζεται την ιδιοκτησία μόνο για να προστατευτεί και να επιβιώσει αλλά και για να προοδεύσει και ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι μέσα από την ελεύθερη διαχείριση του εαυτού του και κατ’ επέκταση και ιδιοκτησίας του, και εν τέλει μέσα από μια ελεύθερη συνύπαρξη -οικονομική, και όποια άλλη. Είναι το συμπέρασμα του Λούντβιχ βον Μίζες πως “ιδιοκτησία=πολιτισμός”.

Πολλοί βασιλιάδες και άρχοντες της Ευρώπης είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για να μάθουν περισσότερα γύρω από αυτή τη νέα φιλοσοφία της φυσιοκρατίας και είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος που είχε ο Κέσνεη με τον διάδοχο του θρόνου για τις δυσκολίες του να είναι κανείς βασιλιάς. “Μα τι θα κάνει κάποιος που είναι βασιλιάς; Ποιος θα κυβερνάει;”

“Ο νόμος”, απάντησε ο Κέσνεη. “Ο φυσικός νόμος.”
Murray Rothbard, With or Without a God: Natural Law and Property Rights

(painting: Bernardo Bellotto, il Canaletto – View of Vienna from the Belvedere)

-DT

Greek Libertarians

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Στὸ δικαίωμα τῆς αὐτοσυντηρήσεως ἐνυπάρχει τὸ δικαίωμα τῆς ἰδιοκτησίας.

Leave a Reply