Ἡ φορολογία στὴν Εὐρώπη τείνει νὰ ξεπεράσῃ τὸ 48%.

Η κρίση του χρέους μέχρι σήμερα έχει μετριαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις φορολογικές αυξήσεις και τις μεταφορές κεφαλαίων από τον πλούσιο πυρήνα της Ευρώπης προς την περιφέρεια του νότου. Το πρόβλημα με τις αυξήσεις των φόρων είναι ότι δεν μπορεί να συνεχιστούν αέναα. Ήδη στην Ευρώπη υπάρχουν επτά χώρες όπου η φορολογία είναι υψηλότερη από το 48% του ΑΕΠ.

Το μέλλον της Ευρώπης: Πληθωρισμοί και φόροι.

Οι Φορολογικές επιβαρύνσεις είναι τόσο υψηλές ώστε να μην είναι δυνατόν να εξοφληθούν τα υψηλά επίπεδα χρέους στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου. Τουλάχιστον, αυτό είναι το συμπέρασμα των Κάρμεν Ράινχαρτ και Κένεθ Ρογκόφ του Δ.Ν.Τ. Οι Reinhart και Rogoff έγιναν γνωστοί για το πρόσφατο βιβλίο τους «αυτή τη φορά είναι διαφορετικά», στο οποίο υποστήριξαν ότι τα υψηλά επίπεδα του δημόσιου χρέους έχουν συνδεθεί ιστορικά με μειωμένες ευκαιρίες ανάπτυξης.
 
Καθώς τώρα τονίζουν, “Το μέγεθος του προβλήματος δείχνει ότι θα χρειαστούν αναδιαρθρώσεις, για παράδειγμα, στην περιφέρεια της Ευρώπης, πολύ πέρα από οτιδήποτε έχει συζητηθεί δημοσίως ως τώρα”. Μέχρι αυτό το σημείο στην κρίση της Ε.Ε. τα κύρια εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την διάσωση των χρεωμένων κρατών είναι η αύξηση των φόρων, τα bailouts από το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. και κουρέματα δημόσιου χρέους.
 
Αυτά τα bailouts επιδείνωσαν σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα χρέους που υπήρχαν πέντε μόλις χρόνια πριν. Όπως οι Reinhart και Rogoff σημειώνουν, τα άλλοτε ισχυρά οικονομικά κράτη της Βόρειας Ευρώπης είναι πλέον όλο και περισσότερο αδύναμα στο να συνεχίσουν να επωμίζονται τα χρέη του Ευρωπαϊκού νότου.
 
Έξι ευρωπαϊκές χώρες έχουν σήμερα ένα δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ – βάσει μέτρησης των Reinhart και Rogoff – πάνω από 90%. Οι χώρες που ήταν σχετικά χωρίς χρέος μόλις πέντε χρόνια πριν βαρύνονται πλέον με την ανάγκη καταβολής του χρέους που απαιτείται από τα bailouts. Η Ιρλανδία είναι μια από αυτές – το 2007 το δημόσιο χρέος της ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν κάτω από 25%. Έξι χρόνια μετά, βρίσκεται στο 120%! “Η οικονομικά ασφαλής” Σκανδιναβία θα πρέπει να έχει επίσης κατά νου ότι η τύχη της μπορεί να αλλάξει σύντομα, όπως συνέβη με την Ιρλανδία.
 
Η κρίση του χρέους μέχρι σήμερα έχει μετριαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις φορολογικές αυξήσεις και τις μεταφορές κεφαλαίων από τον πλούσιο πυρήνα της Ευρώπης προς την περιφέρεια του νότου. Το πρόβλημα με τις αυξήσεις των φόρων είναι ότι δεν μπορεί να συνεχιστούν αέναα.
 
 Ήδη στην Ευρώπη υπάρχουν επτά χώρες όπου η φορολογία είναι υψηλότερη από το 48% του ΑΕΠ. Κάποτε μόνο η Σκανδιναβία είχε τόσο υψηλή φορολογία και μεγάλο δημόσιο τομέα. Σήμερα, τόσο η Αυστρία όσο και η Γαλλία έχουν περισσότερο από το ήμισυ των οικονομιών τους αναμειγμένο με τον δημόσιο τομέα και χρηματοδοτούνται μέσω των φόρων. (Σημειώστε, επίσης, ότι καθώς και οι δύο “τρέχουν” ελλείμματα κρατικού προϋπολογισμού, το πραγματικό μέγεθος του κράτους τους είναι στην πραγματικότητα ακόμα μεγαλύτερο
 
Με την υψηλή ανεργία στην Ευρώπη (και ειδικά στην περιφέρειά της), οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να αυξήσουν πολύ τα έσοδα από την αύξηση των φόρων – ποιος και πως θα τους πληρώσει; Με ήδη υψηλά επίπεδα χρέους είναι αμφίβολο το κατά πόσο τα έσοδα μπορούν να αυξηθούν με περαιτέρω εκδόσεις χρέους, τουλάχιστον, χωρίς αύξηση των επιτοκίων και διακινδυνεύοντας τα ήδη εύθραυστα δημοσιονομικά με υψηλότερους τόκους.
 
Αντ ‘αυτού, οι Reinhart και Rogoff διαβλέπουν δύο ενδεχόμενα για το μέλλον της Ευρώπης: οικονομική ύφεση, μέσω υψηλών ποσοστών πληθωρισμού και φόρων στις αποταμιεύσεις και στον πλούτο. Αυτή τη φορά τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά από τις άλλες περιπτώσεις υπερχρέωσης χωρών στην ιστορία της Ευρώπης – απλά κοιτάξτε τα μεταπολεμικά παραδείγματα ως παρόμοιες συγκρίσιμες περιπτώσεις . Μην πείτε πως δεν έχετε προειδοποιηθεί.
 
Μετάφραση: Ευθύμης Μαραμής
Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply