Ἀνθρώπινα δικαιώματα;

Ὁ ΟΗΕ, στοῦ ὁποίου διακηρύξεις ὀφείλεται τὸ παραπάνω ἀπόσπασμα, ἄς ἔλθῃ νὰ μᾶς ΑΠΟΔΕΙΞῌ τὸ ποῦ ἀκριβῶς, καὶ πῶς, προασπίσθη, ὡς ὀργανισμὸς, τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα.
Ἐπίσης νὰ μᾶς ἐξηγήσῃ τὸ πότε ἐσεβάσθη ἐθνικὰ καὶ κυριαρχικὰ δικαιώματα, ὁλοκλήρων κρατῶν, ὅπως μὲ τὰ πρόσφατα παραδείγματα τῆς τοῦ Ἰρᾶκ, τοῦ Ἀφγανιστᾶν, τῆς Σομαλίας, τῆς Κεντροαφρικανικῆς Δημοκρατίας, τῆς Σερβίας, τῆς Λιβύης καὶ τῆς Συρίας.
Εἰδικῶς στὸ ἐπίπεδον τῆς παιδείας, ὀφείλουμε πλέον νὰ τοῦ ἀναγνωρίσουμε πὼς θεωρεῖ παιδεία μόνον ὅ,τι δουλοποιεῖ τοὺς πληθυσμούς κι ἀκυρώνει τὶς ἀτομικότητες καὶ τὶς ἐθνότητες.

Ποιά εἶναι αὐτά; Καί ποιός τά δικαιοῦται;Διότι ἀκοῦμε γιὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, διαβάζουμε γιὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, διεκδικοῦμε ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἀλλὰ οὐδεὶς ἐξ ἡμῶν γνωρίζει κι ἀντιλαμβάνεται τὸ τὶ σημαίνει ἀνθρώπινον δικαίωμα. Οὐδεὶς ἐξ ἡμῶν συνειδητοποιεῖ πὼς γιὰ νὰ δικαιοῦται κάποιος ἀναγνώρισιν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ὀφείλει προτίστως νὰ ἔχῃ πληρώσῃ, ναί, πληρώσῃ τὶς ὑποχρεώσεις του.

Γιὰ νὰ κατανοήσουμε καλλίτερα τὸ τί ἀκριβῶς ἐννοῦμε, ὅταν ἀναπαράγουμε ἀκρίτως ὅλες αὐτὲς τὶς ἀνοησίες, ποὺ μᾶς ἔχουν χώσει μέσα στὰ κεφάλια μας, πρέπει νὰ ξεκινήσουμε ἀπὸ τὸ βασικὸν ἐρώτημα: τά παιδιά ἔχουν δικαίωμα στά ἀνθρώπινα δικαιώματα;

Τὰ παιδιὰ λοιπὸν δὲν ἔχουν δικαίωμα στὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα.
Ὅσο κι ἐὰν μᾶς ξενίζῃ αὐτό, σὰν ἄκουσμα, εἶναι ἀληθές.
Προσέξατε πόσο μεγάλη ἀπάτη ἔχει δομηθεῖ γύρω κι ἀπὸ αὐτὸν τὸν μύθο.
Ἐάν, γιὰ παράδειγμα, τὸ ἀνήλικο παιδί μου ἀρχίσῃ νὰ σπάῃ βιτρίνες, αὐτοκίνητα, κεφάλια δὲν θὰ προσαγάγουν ἐκεῖνο στὸ ἀστυνομικὸ τμῆμα ἀλλὰ ἐμέναν. Δὲν θὰ πληρώσῃ τὸ ἀνήλικό μου παιδὶ τὶς ζημίες ἀλλὰ ἐγώ. Δὲν θὰ διωχθῇ τὸ ἀνήλικόν μου παιδὶ νομικῶς, ἀλλὰ ἐγώ.
Δῆλα δὴ στὸ παιδί μου ἡ πολιτεία δὲν ἀναγνωρίζει ἀνθρώπινα δικαιώματα. Διότι ἐὰν τοῦ ἀνεγνώριζε, θὰ τοῦ ἐζητοῦσε νὰ ἀποκαταστήσῃ ὅλες τὶς βλάβες ποὺ προεκάλεσε μόνο του.

Κι ἐδῶ ἀκριβῶς εἶναι τὸ σημεῖον ποὺ κάνει τὴν μεγάλη διαφορά.
Τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, γιὰ νὰ σοῦ τὰ ἀναγνωρίσῃ ὁ νόμος, ὀφείλεις νωρίτερα νὰ ἔχῃς πληρώσει κι ἐκπληρώσει ΟΛΕΣ σου τὶς ὑποχρεώσεις. Ὀφείλεις νὰ ἔχῃς πληρώσει φόρους, νὰ ἔχῃς ψηφίσει, νὰ ἔχῃς τακτοποιήσει τὶς ὀφειλές σου στὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα… Γενικῶς ἡ κάθε πολιτεία πρῶτα ἐλέγχει ἐὰν εἶσαι συνεπὴς ἀπέναντί της κι ἀπέναντι στοὺς νόμους καὶ μετὰ σοῦ ἀναγνωρίζει τὸ ὁποιοδήποτε ἀνθρώπινον δικαίωμα.
Μάλιστα, γιὰ νὰ βεβαιωθοῦμε, ἄς ῥίξουμε μίαν ματιὰ γύρω μας καὶ θὰ διαπιστώσουμε πὼς ὅλο καὶ περισσότεροι συμπολίτες μας χάνουν τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματά των, ὅταν ἀδυνατοῦν νὰ καλύψουν τὶς ὑποχρώσεις των πρὸς τὸ κράτος. Πρὸς τοῦτο βλέπουμε πτωχεύσεις, κατασχέσεις καὶ φυσικὰ φυλακίσεις…

Εἶναι σωστό; Ἔτσι πρέπει νά εἶναι; Ἤ ὄχι;

Γιὰ νὰ λέμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, μία πολιτεία, εἶτε εἶναι δικαία εἶτε ἀκόμη κι ἄδικος, ἀναγνωρίζει ἀνθρώπινα δικαιώματα ΜΟΝΟΝ σὲ πρόσωπα ποὺ ἔχουν ἀπέναντί της ἐκπληρώσει κάθε τους ὑποχρέωσιν. Ὅταν ἀναγνωρίζῃ ἀνθρώπινα δικαιώματα σὲ ἄτομα ποὺ δὲν ἔχουν ἐκπληρώσει ἀπέναντί της τὶς ὑποχρεώσεις τους, τότε ἡ πολιτεία εἶναι παράλογος, ἀνήθικος καὶ  αὐτοκαταστροφική.

Ὅμως ἀνεξαρτήτως ἀναγνωρίσεως ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἤ ὄχι, τὸ ἐὰν μία πολιτεία θὰ ἀναγνωρίσῃ, ἤ ὄχι, κάποια δικαιώματα, σὲ αὐτοὺς ποὺ δὲν ἔχουν συμβάλει στὸ νὰ τὴν ἐξυπηρετοῦν, ὅπως γιὰ παράδειγμα παιδιὰ ἤ ἀλλοδαποί, εἶναι καθαρὰ δική της ἐπιλογή, ὄχι τρίτων κι ἔχει νά κάνῃ ὁπωσδήποτε μὲ τὴν οἰκονομική της ἄνεσιν. Μία πολιτεία ποὺ στερεῖται τῶν βασικῶν, δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ στερῇ κεκτημένα ἀνθρώπινα δικαιώματα ἀπὸ τοὺς πολῖτες της, μὲ πρόσχημα τὸ ἀνθρώπινον προσωπεῖον, πρὸ κειμένου νὰ μειώσῃ τὸν πόνο τρίτων, ποὺ ὅμως οὐδόλως ἔχουν ἐκπληρώσει τὶς ὑποχρεώσεις τους πρὸς τὴν πολιτεία.
Καὶ βλέπουμε σήμερα κατεστραμένες οἰκονομίες στὶς χῶρες μέλη τῆς εὐρωπαϊκῆς ἑνώσεως, (κι ὄχι μόνον) οἱ ὁποῖες καταχρηστικῶς, εἰς βάρος τῶν πολιτῶν τους, ἔχουν μοιράσει τὸ δικαίωμα στὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, σὲ ἄτομα ποὺ κατεπάτησαν τὸ ἔδαφός τους, ποὺ δὲν μεριμνοῦν γιὰ τὸ καλὸ τῆς χώρας καὶ γιὰ τὴν διαφύλαξιν τῶν ἐθνικῶν της συμφερόντων.

Ἄς κλείσω ὅμως τὸ σημείωμά μου μὲ τὰ παιδιά.
Τὰ ἀνήλικα παιδιά, ἄν καὶ δὲν ἔχουν μόνα τους κατοχυρώσει ἀνθρώπινα δικαιώματα, ὅταν ἡ οἰκογένειά τους, δῆλα δὴ γονεῖς, ἀδέλφια καὶ παπποῦδες, τὸ ἐπιλέγουν, καλύπτουν μέρος τῶν δικαιωμάτων των, πληρώνοντας φόρους, εἰσφορὲς καὶ λοιπὰ ἔξοδα, ἔως νὰ ἐνηλικιωθοῦν.
Καὶ βλέπουμε σήμερα, εἰδικῶς παιδιά, νὰ μὴ μποροῦν νὰ νοσηλευθοῦν σὲ κάποιο νοσοκομεῖο, ἄν καὶ θὰ ἔπρεπε, διότι ἡ πολιτεία τοὺς ἔπαυσε τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἐφ΄ ὅσον κάποιος γονεὺς ἀδυνατοῦσε νὰ καλύψῃ τὶς δικές του ὑποχρεώσεις.

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Τί ἀνθρώπινα δικαιώματα ἔχει κάποιος πού ἀποποιεῖται ἀκόμη καί τήν ταὐτοτητά του, λίγο πρίν νά περάσῃ τά σύνορα τῆς κάθε χώρας; Ἔχει; Δικαιοῦται νά ἔχῃ; Ἤ μήπως συμπεριλαμβάνεται κι αὐτό στό παιχνίδι τῆς δουλοποιήσεώς μας;

Υ.Γ.2. Ὁ τίτλος τοῦ κειμένου θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι: «ἀνθρώπινα δικαιώματα: τὸ χαπάκι γιὰ τὴν ἠλιθιοποίησίν μας».

Υ.Γ.3. Δὲν μπερδεύουμε τὸν ἀνθρωπισμὸ (ἐθελοντισμὸς) μὲ τὰ (ἀνθρώπινα) δικαιώματα (νομικὴ σύμβασις).

φωτογραφία

 

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply