Ποιός θά μέ σώσῃ;

Τὸ ἐρώτημα τὸ ἔχω θέσει ἀρκετὲς φορές, ἰδίως σὲ μακροσκελῆ σημειώματα…
Στόχος μου πάντα παραμένει τὸ νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ὁ μοναδικός μας σωτήρας δὲν θὰ ἔλθῃ γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ ἐπεὶ δὴ μᾶς ἠγάπησε ἤ μᾶς θαυμάζει ἤ τὸν ἔπνιξε ἡ ἀδικία ποὺ μᾶς πνίγει…
Ὁ κάθε σωτήρας, ἄλλοτε κακὸς κι ἄλλοτε …χειρότερος τοῦ κακοῦ, γιὰ νὰ ἔλθῃ νὰ μᾶς σώσῃ θὰ ἀξιώσῃ πολλὰ ἀνταλλάγματα…
Ἀνταλλάγματα σὰν αὐτὰ ποὺ ἔδωσαν κάτι Κωλέττηδες καὶ κάτι Μαυροκορδάτοι, ἀπὸ ἀρχῆς γενέσεως τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν…
Ἄλλως τέ… δρόμους ἄνοιξαν αὐτοί… Δρόμους… Παράδειγμα πρὸς μίμησιν ἔγιναν… Ὄχι πρὸς ἀποφυγήν…
Καὶ ὅλοι οἱ ἐπόμενοι ἁπλῶς ἀκολουθοῦν…

Μὰ γιὰ νὰ καταλάβουμε πὼς ὅλη αὐτὴ ἡ ἐργασία, ὅλος αὐτὸς ὁ κόπος, ὅλος αὐτὸς ὁ ἀγώνας εἶναι ἀποκλειστικῶς δική μας ὑποχρέωσις, θὰ σᾶς παρουσιάσω μίαν σκηνὴ ἀπὸ ταινία, ποὺ μοῦ ὑπενθύμισε ἡ Ἀθηνᾶ…

Καί τί μέ ἐνδιαφέρουν οἱ μαῦροι τοῦ Κογκό ἐμέναν;
Κι ὅμως… Ὅλα μὲ ἐνδιαφέρουν…
Ὅλος ὁ πλανήτης μία γειτονιὰ εἴμαστε…
Κι ὁ Κογκολέζος ἔχει τὸ αὐτὸ δικαίωμα στὴν ἐλευθερία, ὅπως τὸ ἔχω ἐγώ, ἤ ὁ γείτονάς μου ἤ τὸ παιδί μου.
Ὅλα τὰ ὄντα ἐπὶ τοῦ πλανήτου δικαιοῦνται νὰ διαβιοῦν σὲ ἀξιοπρεπεῖς συνθῆκες, ἐφ΄ ὅσον δὲν προκαλοῦν πόνο στοὺς γύρω τους…
Εἶναι τόσο ἁπλό…

Ποιός θά μέ σώσῃ λοιπόν; Ποιός; Καί γιατί;
Ἤ μήπως δέν γίνεται νά μέ σώσῃ κάποιος; Ἤ μήπως πρέπει νά γίνῃ ἀλλοιῶς;

Μόνος μου θὰ σωθῶ…
Ἐὰν ἀξίζω νὰ θεωροῦμε ἐλεύθερος, τότε μόνον ἐὰν κερδίσω αὐτὸ τὸ δικαίωμα, στὸ πεδίον τῆς τιμῆς, θὰ μπορῶ νὰ τὸ ἀξιοποιήσω…
Καὶ ναί…
Ἡ στιγμὴ ποὺ θὰ κληθῷ νὰ ἀποφασίσω γιὰ τὴν ἐλευθερία μου ἤ γιὰ τὸν θάνατό μου πλησιάζει…

Φιλονόη

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply