Ὁ κάθε ἕνας φέρνει μέσα στὴν σχέσι τὶς ἀνάγκες του καὶ τοὺς φόβους του.
Ὅλοι θέλουν νὰ νοιώσουν ἀξιαγάπητοι καὶ ξεχωριστοί.
Οὐδέποτε κάποιος μπορεῖ νὰ κάνῃ κάποιον νὰ νοιώσῃ ἀξιαγάπητος, ὅσο κι ἂν θέλῃ. Γιατὶ αὐτὸ ξεπερνᾶ τὶς δυνατότητες κάθε ἀνθρώπου.
Ἀκόμη κι ἂν κάποιος κάνῃ τὰ πάντα γιὰ νὰ καλύψῃ τὴν ἀνάγκη τοῦ συντρόφου του νὰ νοιώθῃ ἀξιαγάπητος, τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι σὰν νὰ μὴ ἔχει ἰκανοποιήσει αὐτὴν τὴν ἀνάγκη, μὲ τὴν ὁποία ὁ ἄλλος θὰ εὑρίσκεται ἀντιμέτωπος κάθε ἡμέρα.
 Αὐτὴ ἡ ἀνάγκη θὰ ξυπνᾷ κάθε ἡμέρα καὶ θὰ βρυχᾶται σὰν τὸ θηρίο.
Ἡ καρδιὰ ἀνοίγει ἀπὸ μέσα καὶ μόνο ἐμεῖς μποροῦμε νὰ δώσουμε τὴν ἄδεια στὰν ἀγάπη γιὰ νὰ ῥέῃ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ κάθε ἕνας δὲν παίρνει τὴν ἀγάπη ποὺ τοῦ δίδουν, ἀλλὰ ὅση ἀγάπη πιστεύει ὅτι τοῦ ἀξίζει.
 Ἡ ἀγάπη δίδει τὴν δυνατότητα νὰ θεραπευθοῦμε ἀπὸ παλαιὰ τραύματα, ἀλλὰ μόνον ἐμεῖς μποροῦμε νὰ ἀποφασίσουμε πότε θὰ ἐπιτρέψουμε σὲ αὐτὴ τὴν διαδικασία νὰ ξεκινήσῃ.

Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη ξεκινᾶ ἀπὸ μέσα μας.
Ἡ  αὐτοεκτίμησις εἶναι ἐκείνη ποὺ τῆς δίδει τὴν ἄδεια νὰ ῥέῃ ἀπὸ μέσα μας πρὸς τὰ ἔξω.
Γιὰ νὰ ἀποκαλυφθῇ καὶ νὰ βγεῖ ἔξω στὸ φῶς, θὰ πρέπῃ νὰ ἁπαλλαγῇ ἀπὸ τὰ στρώματα τοῦ θυμοῦ, τοῦ φόβου καὶ τοῦ ἐγωισμοῦ, ποὺ τὴν καλύπτουν σὰν ἔνα παλαιὸ βερνίκι.
Ἐκεῖνος ποὺ ἀναζητᾶ ἀπεγνωσμένα τὴν ἀγάπη, ὁμοιάζει μὲ ἐκεῖνον ποὺ κολυμπᾶ στὸν ὠκεανὸ καὶ πεθαίνει ἀπὸ τὴν δίψα.
Ἡ ζωὴ μπορεῖ νὰ φαίνεται ἐξαιρετικὰ στερημένη ἀπὸ ἀγάπη, στὴν πραγματικότητα ὅμως δὲν εἶναι ὁ κόσμος ἐκεῖ ἔξω ποὺ μᾶς τὴν στερεῖ ἀλλὰ ὁ τρόπος ποὺ κυττάζουμε ἐμεῖς αὐτὸν τὸν κόσμο.
Δὲν ὑπάρχουν ἄνθρωποι δίχως ἀγάπη ἀλλὰ μόνον ἄνθρωποι ποὺ φοβοῦνται νὰ νοιώσουν τὴν δύναμί της…

Γιῶτα Σούσουλα

φωτογραφία