Σχετικὰ πρόσφατα ὁ Obama προσπάθησε νὰ «γλείψῃ»  τοὺς Τούρκους πλέκοντας τὸ ἐγκώμιο τοῦ Τουρκικοῦ λαοῦ, που ἀντιστάθηκε ἡρωικὰ στὴν προσπάθεια ἀναστηλώσεως μιᾶς ἀρχαίας αὐτοκρατορίας (!) ὑπονοῶντας … τὴν Μικρασιατικὴ Ἐκστρατεία! 

Μία ἐκστρατεία ποὺ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ διέταξαν στοὺς ἠγέτες-μαριονέτες τῆς Ἑλλάδος τότε μὲ στόχο τὰ πετρέλαια τῆς Μέσης Ἀνατολῆς πάντα.

Στὸ ἄκουσμα αὐτῆς τῆς συκοφαντίας … οἱ Ἕλληνες πολιτικοὶ … ἔκαναν τὶς ΠΑΠΙΕΣ.
Καμμία ἀντίδρασις, κανένα διάβημα.
Ἄλλωστε οἱ «κληρονόμοι» τοῦ πράκτορα Ἐλευθερίου Βενιζέλου εἶναι παρόντες ἄκομα στὴν ἡγεσία αὐτῆς τῆς ὑπόδουλης χώρας. ποὺ λέγεται Ἑλλάδα καὶ στὸ ΠΑΣΟΚ καὶ στὴν ΝΔ.

Καὶ παλαιότερα οἱ Ἀμερικάνοι γιὰ νὰ ἐπιτύχουν διάφορες διευκολύνσεις, ἐπὶ Τουρκικοῦ ἐδάφους, ἐφρόντιζαν νὰ τοὺς χαϊδεύουν τὰ αὐτάκια μὲ διαφόρους τρόπους.

Ἔτσι τὴν ἐποχὴ τῶν ῥαδιοφωνικῶν ἡμερῶν τῶν ἀρχῶν τῆς δεκαετίας τοῦ ’50, ἡ Νέα Τάξῃ ἔκανε δῶρο στὴν Τουρκία ἕνα γελοῖο προπαγανδιστικὸ τραγούδι, τὸ ὁποῖο φυσικὰ κατάφεραν νὰ ἀνεβάσουν στὴν δεκάτη (!) θέση τοῦ TOP10, σὲ πωλήσεις στὸ Billboard, κάτι ποὺ ἐπετάχυνε τὴν ἐπιτεύξη τοῦ στόχου τῆς ἐμπεριεχομένης προπαγάνδας.

To περιεχόμενο τῶν στίχων ἐπιεικῶς ΒΛΑΚΩΔΕΣ ἐνῶ τὴν μουσικὴ … δανείστηκαν ἀπὸ παλαιότερο τραγούδι τοῦ κλόουν Irving Berlin.

Τὸ τραγούδι λεγόταν ISTANBUL …NOT CONSTANTINOPLE καὶ ἤταν μία ξεδιάντροπη προσπάθεια «ξεκαθαρίσματος» τοῦ διλήμματος γιὰ τὸ ὄνομα τῆς Πόλεως, ποὺ προφανῶς εἶχε τὸ εὐρὺ κοινὸ στὶς Ἠνωμένες Πολιτεῖες.

Τὸ ῥεφρὲν ἐπαναλαμβάνει μὲ σκοπὸ νὰ ΜΑΣ ΜΕΙΝῌ ὅτι τὸ ὄνομα τῆς Πόλεως εἶναι μία ἀποκλειστικὴ ὑπόθεση τῶν Τούρκων. Ἀκοῦστε τὸ τραγούδι παρακάτω καὶ διαβάστε τοὺς στίχους που ἀκολουθοῦν.

Ἀκριβῶς ἔναν χρόνο μετὰ τὴν «ἀπρόσμενη» ἐπιτυχία αὐτοῦ τοῦ καλλιτεχνικοὺ πονήματος…
…ποὺ ἔδωσε τὸ «ΟΚ» τῆς Νέας Τάξεως στὴν Τουρκικὴ ἡγεσία, νὰ ΕΚΔΙΚΗΘῌ τὴν ἀπόπειρα νὰ ἀνεξαρτητοποιηθῇ ἡ Κύπρος.

Καὶ μετὰ ἡ γνωστὴ συνταγή: Προβοκάτσια στὸ σπίτι τοῦ Κεμᾶλ στῇ Θεσσαλονίκη τάχαμ-δῆθεν κι ἕνα «αὐθόρμητο» πογκρὸμ κατὰ Ἑλληνικῶν περιουσιῶν ἀπὸ «αὐθορμήτους» ὀπαδοὺς τοῦ Κεμᾶλ. (Διάβασε σχετικὰ ΕΔΩ)

Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ τεράστια εὐκολία τῶν Ἀμερικανὼν νὰ ξεκαθαρίζουν τέτοιου εἴδους «μικροπροβλήματα» τρίτων χωρῶν ὅπως κάνουν σήμερα καὶ μὲ τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας.

Ἀλλοίμονό μας ἐὰν θέσῃ κάποιος θέματα ποὺ ἀφοροῦν περίεργα ὀνόματα ὅπως ἡ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ Σαμόα στὸ μέσον τοῦ Εἰρηνικοῦ κλπ.

Κρατάτε αὐτιὰ καὶ μάτια …πάντα ἀνοικτά.

Ἡ προπαγάνδα εἶναι παντοῦ.

Σὲ κάθε ταινία τοῦ Hollywood, σὲ κάθε εἴδηση ποὺ σκόπιμα φθάνει στ’ αὐτιά σας, στὴν μουσική…
…ἀκόμη καὶ στὶς ἐπιστημονικὲς ἀνακαλύψεις.

Κάποιοι ἀρρωστημένοι ἐγκέφαλοι δυστυχῶς ἔχουν τὴν δύναμη νὰ προβάλουν καὶ να ἐπιβάλουν παγκοσμίως, ὡς δῆθεν κορυφαίους… (καλλιτέχνες, ἐπιστήμονες, δημοσιογράφους, πολιτικούς, ἐπιχειρηματίες ἢ τραπεζίτες)…
…τοὺς «δικούς» τους ἀνθρώπους ποὺ ἐξυπηρετοῦν πιστὰ τὰ σχέδια τῆς Νέας Τάξεως.

Γιὰ τοὺς διωγμοὺς τῶν Ἑλλήνων τῆς Πόλεως διαβάστε ἔδω ἀπὸ τὰ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ

6η-7η Σεπτεμβρίου 1955,
ἡ ἐφιαλτικὴ ἐκείνη νύκτα ποὺ σημάδεψε τὴν συρρίκνωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
Τὰ γεγονότα της μᾶς ὁδηγοῦν στὸ μεγάλο ἐθνικὸ θέμα τῆς Κύπρου.Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1955 ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς Κύπρου ἔχει κηρύξει ἔνοπλο ἀγῶνα κατὰ τῆς Βρετανίας γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία του.
Ἡ βρετανικὴ διπλωματία γιὰ νὰ  ἐξυπηρετήσῃ τὰ συμφέροντλα της, καθοδηγεῖ τὴν Τουρκία, ἐξάπτοντας τὸν τουρκικὸ φανατισμό, σὰν ἀντίβαρο στὸν δίκαιο ἀγῶνα τοῦ κυπριακοῦ λαοῦ.
Ἕνα θέμα ἀνύπαρκτο, μερικὰ χρόνια πρὶν γιὰ τὴν τουρκικὴ διπλωματία, γίνεται ξαφνικὰ κυρίαρχο θέμα καὶ ἀρχίζει νὰ ἀπασχολῇ τὶς λαϊκὲς μάζες.
Ἡ Τουρκία πλημμυρίζει ἀπὸ παραρτήματα τῆς ὀργανώσεως. «Ἡ Κύπρος εἶναι τουρκική» μὲ ἀρχηγὸ τὸν Χικμὲτ Μπὶλ δικηγόρο – ἀρθρογράφο τῆς ἐφημερίδας «Χουριέτ».

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ

Ἡ γνωστὴ παραπληροφόρησις γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ξεπερνοῦσε κάθε λογική. Ἐντὸς τοῦ Αὐγούστου τοῦ 1955 ἡ Βρεταννία συγκαλεῖ στο Λονδίνο τριμερῆ διάσκεψη μὲ συμμετοχὴ τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Τουρκίας γιὰ τὸ κυπριακό. Ἡ Ἑλλάδα ζεῖ ἄλλο ἕνα δρᾶμα. Ὁ πρωθυπουργὸς Ἀλέξανδρος Παπάγος ἔχει καταῤῥεύσει ἀπὸ σοβαρὴ ἀσθένεια, οἱ δύο ἀντιπρόεδροι τῆς κυβέρνησεως Παναγιώτης Κανελλόπουλος καὶ Στέφανος Στεφανόπουλος δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα πρωτοβουλιῶν. Ὁ τότε ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῆς Μ. Βρετανίας Χάρολτ Μὰκ Μίλαν συμβουλεύει τὸν Τοῦρκο συνάδελφό του Φατὶν Ῥουστοὺ Ζορλού, ἡ χώρα του νὰ προχωρήσῃ σὲ «ἐντονότερη δράση» γιὰ νὰ ἀποδειχθῇ διεθνῶς ἡ ἀποφασιστικότητά της νὰ ὑπερασπισθῇ τὰ συμφέροντά της.. Τὸ μήνυμα φτάνει στὴν Ἄγκυρα νωρὶς στὶς 6 Σεπτεμβρίου.

Ἔτσι ἀρχίζει ἡ ἐφαρμογὴ ἐνὸς σατανικὰ σχεδιασμένου, ὁλοκληρωμένου σχεδίου, ποὺ ἀπέβλεπε ἀφ΄ ἑνὸς στὸν ξεῤῥιζωμὸ τοῦ ἐναπομείναντος Ἑλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἀφ’ ἑτέρου νὰ καταδείξῃ τὴν δῆθεν ἀγανακτήση τοῦ τουρκικοῦ λαοῦ γιὰ τὴν στάση τῆς Ἑλλάδος στὸ κυπριακό.

Η ΑΦΟΡΜΗ

Στὸν κῆπο τοῦ ὑποτιθεμένου σπιτιοῦ τοῦ Κεμᾶλ Ἀτατούρκ, στὴν Θεσσαλονίκη, τοποθετεῖται ἐκρηκτικὸς μηχανισμός, ποὺ δὲν προεκάλεσε κάποια σοβαρὴ ζημιά, πέραν ἀπὸ τὴν θραύση μερικῶν τζαμιῶν.

Ἡ τοποθέτηση τοῦ ἐκρηκτικοῦ μηχανισμοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν Θεσσαλονίκης, ποὺ ἐξεδόθη στὶς 17 Δεκεμβρίου 1955, τοποθετήθηκε ἀπὸ τὸν φύλακα τοῦ σπιτιοῦ, τὸν Χασὰν Μεχμέτογλου, ὁ ὁποῖος τὸν παρέλαβε ἀπὸ τὸν φοιτητὴ τότε Ὀκτάϊ Ἐγκίν, κατοπινὸ διευθυντὴ τῆς τουρκικῆς ἀσφαλείας καὶ νῦν νομάρχῃ Νέβσεχιρ τῆς Καππαδοκίας.
Ἡ συνέχεια τοῦ σχεδίου πλέον, ἐξελίχθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ στὴν Σμύρνη.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Στις 6 μ.μ. τῆς 6ης Σεπτεμβρίου 1955, ξεκινάει μεγάλο συλλαλητήριο στην πλατεῖα Ταξὶμ τοῦ Πέρα.

Ὀργανωτὲς οἱ φοιτητικὲς ἑνώσεις, «ἀγανακτισμένοι πολίτες» καὶ ὄργανα τῆς τάξεως μὲ πολιτικά, ποὺ ἀποτελοῦν καὶ τοὺς συμμετέχοντες. Σὲ λίγο φθάνουν καὶ ὀργανωμένες ὁμάδες ἀπὸ διάφορα σημεῖα τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς Θρᾴκης, μὲ λεωφορεῖα καὶ φορτηγά. Τὰ σύνθημα τοῦ συλλαλητηρίου ἐδόθη μὲ τὴν ἔκδοση ἐκτάκτου παραρτήματος τῆς ἐφημερίδος Ἰσταμποὺλ Ἐξπρές: «Οἱ Ἕλληνες ἔβαλαν βόμβα στὸ σπίτι τοῦ Πατέρα μας», ἔγραφε σὲ ὀκτάστηλο.

Ὁ ὀργανωμένα μεταφερόμενος ἀγανακτισμένος λαὸς ἔχει μαζί του τοὺς σιδερένιους λοστούς, ῥόπαλα, μαχαίρια καὶ καθετί ποὺ θὰ βοηθοῦσε στὴν καταστροφή. Ἄτομα τοῦ ὑποκόσμου, φοιτητὲς καὶ ῥακένδυτος ὄχλος ξεχύνονται στὶς διάφορες συνοικίες τῆς Πόλεως, ὅπου κατοικοῦν Ῥωμιοὶ καὶ ὑπάρχουν καταστήματα καὶ ἐκκλησίες. Ἀκολουθοῦν ὦρες δαντικῆς κολάσεως. Τὰ συνθήματα «σπάστε, γκρεμίστε, εἶναι τῶν γκιαούρηδων, θάνατος στο Μακάριο, ἡ Κύπρος εἶναι τουρκική», δονοῦν τὴν ἀτμόσφαιρα.

Τὴν πρώτη ἐπίθεση τὴν δέχεται τὸ ἰστορικὸ ἑλληνικὸ καφενεῖο «Ἐπτάλοφος» στὴν πλατεῖα Ταξίμ. Σὲ λίγα λεπτά, τζάμια, καρέκλες, τραπέζια, ψυγεῖα, γίνονται μία ἀμόρφη μᾶζα ποὺ διασκορπίζεται στὴν εἴσοδο τῆς μεγάλης λεωφόρου τοῦ Πέρα. Σὲ λίγες ὦρες ὅλη ἡ λεωφόρος εἶναι ἀδιαπέραστη. Τὰ κατεστραμμένα καταστήματα καὶ σπίτια, θυμίζουν πόλη βομβαρδισμένη. Οἱ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν διαδηλωτῶν ἔχουν στα χέρια τοὺς καταλόγους σπιτιῶν καὶ καταστημάτων ποὺ ἀνήκουν σὲ Ἕλληνες, ποὺ ἤδη ἔχουν σημαδευθεῖ μὲ ἕναν σταυρό.

Δεκάδες Ἕλληνες πολίτες καὶ κληρικοὶ κακοποιοῦνται. Ἐβδομήντα τρεῖς ἐκκλησίες λεηλατούνται καὶ παραδίδονται στις φλόγες. Εἴκοσι ἕξι ἑλληνικὰ σχολεῖα καταστρέφονται. Τέσσερις χιλιάδες τριακόσια σαράντα ἑλληνικὰ καταστήματα ἐπίσης καταστρέφονται καὶ λεηλατοῦνται. Δύο χιλιάδες ἑξακόσια σπίτια Ἑλλήνων παραδίδονται στὴν πρωτοφανὴ λύσσα τοῦ ὄχλου. Τὰ γραφεῖα καὶ τὰ πιεστήρια τῶν τριῶν ἑλληνικῶν ἐφημεριδῶν ῥημάζονται.

Εἴκοσι ἔνα ἑλληνικὰ ἐργοστάσια γίνονται μπάζα καὶ οἱ μηχανὲς πετιοῦνται στοὺς δρόμους. Οἱ πατριαρχικοὶ τάφοι, στὸν αὐλόγυρο τῆς ἱερᾶς μονῆς τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, σπάζονται καὶ ξεθάβουν τὰ ὁστᾶ τῶν νεκρῶν. Στὸ νεκροταφεῖο τοῦ Σισλὶ ἀφοῦ ἔχουν καταστρέψει τοὺς τάφους ποὺ εἶναι καλλιτεχνικὰ ἀριστουργήματα, ξεθάβουν πτώματα καὶ μὲ μανία τὰ μαχαιρώνουν καὶ τὰ τεμαχίζουν.

Στὴν μονὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, τῆς γνωστῆς Βαλουκλιώτισσας, ὁ 90χρονος μοναχὸς Χρύσανθος Μαντᾶς καίγεται ζωντανός. Συνολικὰ ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς Πόλεως θρηνεὶ εἴκοσι ἀνθρώπινες ζωές. Στὴν Σμύρνη καταστρέφουν τὸ ἑλληνικὸ περίπτερο στὴν Διεθνῆ Ἔκθεση καὶ τὸ πυρπολοῦν. Οἱ διαδηλωτὲς καταστρέφουν καὶ λεηλατοῦν τὰ σπίτια τῶν Ἑλλήνων ἀξιωματικῶν, ποὺ ὑπηρετοῦν στὸ ΝΑΤΟ καὶ κακοποιοῦν αὐτοὺς καί τὶς γυναῖκες τοὺς.

Ὅταν ἔχει τελειώσει τὸ πρόγραμμα καταστροφῆς, ἀκούγεται τὸ σύνθημα: «Σήμερα ὁ βίος σας, αὔριο ἡ ζωή σας», ποὺ σπέρνει τὸν πανικὸ στὸν ἤδη θανάσιμα λαβωμένο Ἑλληνισμὸ τῆς Πόλεως. Τὴν ἄλλη ἡμέρα, ὁ τότε πρόεδρος τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως καὶ συνυπογράφων τὴν περίφημη πλέον «Συνθήκη φιλίας Ἑλλάδος – Τουρκίας τὸ 1930», ὁ Ἰσμὲτ Ἰνονού, λέει για τὰ γεγονότα: «Εἶναι καλὸ ποὺ τὸ κόμμα μας δεν ἀναμείχθηκε στὰ γεγονότα, ὅμως οἱ ἐκδηλώσεις αὐτὲς ἤσαν πολλὴ καλὰ ὀργανωμένη ἐθνικὴ ἐνέργεια καὶ ὠφέλιμη γιὰ νὰ καθαρίσῃ  ἡ χώρα μας ἀπὸ τὸ ῥωμέϊκο στοιχεῖο, ποὺ εἶναι ἔνας βραχνάς».

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1955, ὁ Ἄγγλος δημοσιογράφος τῆς «Daily Mail» Νοὲλ Μπάρμπες, ἔγραφε:

«Ὁ ἱερέας τῆς ἐκκλησίας τοῦ Γένη Μαχαλᾶ ἀφοῦ γυμνώθηκε, δέθηκε σὲ ἕνα φορτηγὸ καὶ τὸν γυρνοῦσαν στοὺς δρόμους, ὅπου τὸ πλῆθος τὸν ἔφτυνε. Ἀπὸ ὅσα εἴδα καὶ ἄκουσα, δέ μοῦ μένει καμμία ἀμφιβολία ὅτι ἡ ἐπίθεσις τοῦ τουρκικοῦ ὄχλου, κατὰ τῶν ἑλληνικῶν περιουσιῶν, ἔχει προμελητηθεῖ καὶ προετοιμασθεῖ μὲ ἐπιμέλεια». Ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς βασιλεύουσας ἔχει πλέον, μετὰ κι ἀπὸ αὐτὰ τὰ γεγονότα ποὺ ἔμειναν ἀτιμώρητα καὶ ἀπὸ τὴν Μητέρα Πατρίδα ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς διεθνεῖς ὀργανισμούς, τὸ καταλυτικὸ συναίσθημα τῆς ἀνασφάλειας. Ἡ μοῖρα τῆς Πολιτικῆς Ῥωμιοσύνης εἶναι πολὺ σκληρή.