Κάθε λάθος κι ἕνα σκαλοπάτι γνώσεως.

Ὅταν κάποτε συνειδητοποίησα πὼς τὰ λάθη μου εἶναι τὰ δικά μου βήματα γιὰ τὴν ἀναγνώρισιν τῶν ἀναγκῶν μου καὶ γιὰ τὴν πορεία πρὸς τὴν ἐπίγνωσιν, ἔπαυσα νὰ τὰ ἀντιμετωπίζω σὰν κάτι ποὺ ὄφειλα νὰ ἀφήσω πίσω μου ἤ σὰν κάτι ποὺ ἔπρεπε νὰ ξεχάσω ἤ νὰ διαγράψω ἀπὸ τὴν μνήμη κι ἔπιασα νὰ τὰ …εὐγνωμονῶ.
Αὐτὰ τὰ λάθη, τὰ ὅποια λάθη, ποὺ συνέβησαν λόγῳ ἀγνοίας τοῦ ὀρθοῦ, ἦταν τὰ ἀναγκαῖα «χαστούκια» ποὺ χρειαζόμουν, πρὸ κειμένου νὰ μάθω πὼς μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, τὸν λάθος, δὲν γίνεται νὰ φθάσω κάπου… Ἀκόμη καὶ τὶς στιγμὲς ποὺ δὲν ἐγνώριζα τὸ ποῦ πρέπει νὰ φθάσω, ἔρχονταν τὰ ἀποτελέσματα τῶν λαθῶν μου, γιὰ νὰ μοῦ ὑποδείξουν πὼς κάτι δὲν κάνω σωστά.
Συνεπῶς, τώρα πιά, ὅλα αὐτὰ τὰ λάθη, γιὰ ἐμέναν εἶναι κάτι σὰν εὐκαιρίες, σὰν πῦλες, ποὺ ἐχρειάσθη νὰ περάσω καὶ ἐμπειρίες ποὺ ἀπῃτήθη νὰ βιώσω, πρὸ κειμένου νὰ εἶμαι σήμερα ἐδῶ ποὺ εἶμαι.

Εἶναι δύσκολος ἡ ἀπόφασις τῆς ἀποδοχῆς τῶν βημάτων μας, σὰν τμῆμα τῆς διαδικασίας γιὰ τὴν διαμόρφωσιν τῆς προσωπικότητός μας.
Εἶναι πολὺ βαρὺ νὰ ἀποδεκτοῦμε πὼς εἴμαστε καὶ τὰ λάθη μας καὶ τὰ σωστά μας…
Εἶναι ἀκόμη πιὸ ἀσήκωτο, ἀπὸ τόσα καὶ τόσα, τὸ νὰ θεωρήσω πὼς ἐὰν δὲν ὑπῆρχαν αὐτὰ στὸ παρελθόν μου, ἐγὼ δὲν θὰ μάθαινα κάτι γιὰ τὸν ἑαυτόν μου…
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Δὲν συστηνόμεθα μὲ τὸν ἑαυτόν μας καὶ  μαθαίνουμε νὰ ἀναγνωρίζουμε τὶς πραγματικές μας ἀνάγκες μὲ …ἐπιφοίτησιν… Βήματα χρειάζονται…
Σταθμοί… Στιγμές…
Ἐὰν πρωτίστως δὲν ἔχουμε μάθει ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲν μᾶς ἀρέσουν, ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲν μᾶς ταιριάζουν κι ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς κάνουν νὰ αἰσθανόμεθα ἄσκημα δὲν ἀποφασίζουμε νὰ ἀναζητήσουμε αὐτὰ ποὺ μᾶς ἀρέσουν καὶ μᾶς ταιριάζουν…
Συνεπῶς, ναί….
Κάθε λάθος μας εἶναι κι ἕνα σκαλοπάτι πρὸς τὴν γνώσιν, μὲ τὴν προϋπόθεσιν φυσικὰ νὰ γίνεται μάθημα.
Διότι ἐὰν δὲν εἶναι σκαλοπάτι γνώσεως, τότε εἴμαστε ἐμεῖς τὸ …λάθος!

Φιλονόη.

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply