Ὄλες ἀνεξαιρέτως οἱ κυβερνήσεις καὶ τὰ πολιτικὰ κόμματά που πέρασαν, μεταπολιτευτικὰ τουλάχιστον, ἀπὸ τὴν Βουλὴ μας, ἤταν δοτὰ καὶ στημένα γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσουν ἐδῶ ποὺ μᾶς ἔφεραν σήμερα. Μεμονωμένοι ῥομαντικοὶ καὶ ἰδεολόγοι βουλευτές, σὲ ὅλα τὰ κόμματα, ἐνδεχομένως νὰ ὑπῆρχαν πάντοτε, ἀλλὰ δυστυχῶς οἱ ἐξαιρέσεις δὲν ἀνατρέπουν τὸν κανόνα.
Οἱ μεταπολεμικὲς «δημοκρατίες» τῆς γηραιᾶς ἠπείρου -μὲ ἐξαίρεση ἴσως τὴν Ἐλβετία- στὸ μόνο σημεῖο στὸ ὁποῖο διέφεραν, ἀπό τὶς πραξικοπηματικὲς μπανανίες τῆς Ἀφρικῆς, τῆς Κεντρικῆς καὶ Νοτίου Ἀμερικῆς, ἤταν τὰ προσχήματα καὶ ὁ ἐνδυματολογικὸς κώδικας.
Κατὰ βάθος ὅμως ἦταν ἀκόμη περισσότερο διεφθαρμένες καὶ στηρίζονταν πολὺ περισσότερο στὸ ψέμμα, στὸν δόλο, καὶ στὴν παραπλάνηση.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.