Ποία είναι ἡ βασική διαφορά τῆς Ἑλληνικῆς ἀπό τήν ξένη μουσική μέ τήν ὁποία μᾶς ἔχουν πρήξει τὰ καρύδια;
Ἡ Ἑλληνικὴ μουσικὴ (ἑλληνικὴ λέμε) εἶναι μουσικὴ ζωῆς. Ὁποῖος ξέρει νὰ ἀκούει, καταλαβαίνει.
Ἡ ξένη ἀγγλοσαξονικὴ μουσικὴ εἶναι ὕμνος πρὸς τὸν συμπλεγματισμό.
Διαμαρτυρία, ἔκφρασις τῆς καταθλίψεως.
Καὶ γιὰ ὅσους βιαστοῦν νὰ ποῦν ὅτι καὶ ἡ ἑλληνικὴ μουσικὴ ἔχει καημό…
Ἄλλο ὁ καημὸς καὶ ἄλλο μόνιμο σύμπλεγμα μούχλας καὶ καταθλίψεως.
Γι’ αὐτὸ καὶ ὅταν ἀκοῦμε Ἑλληνικὴ μουσικὴ θέλουμε νὰ χορέψουμε, νὰ τραγωδήσουμε (ὅσοι ἀπεμείναμε νὰ ξέρουμε νὰ τραγουδάμε καὶ νὰ χορεύουμε) ἐνῶ ὅταν ἀκοῦμε μιὰ ἀγγλοσαξονικὴ μπαλάντα θέλουμε νὰ χωθοῦμε σὲ ἕνα μπουκάλι οὐίσκι.
Ξέρω, κάποιοι θὰ ποῦν: μά τί λέει αὐτός;
Ξέρω τὶ λεώ. Ὅποιος ἀκούει ξένη μουσικὴ εἶναι πιὸ κοντὰ στὴν ψυχιατρική.
Νομίζει ὅτι ἀκούει κάτι Ἰν καὶ κοινῶς ἀποδεκτό, ὅμως οὐσιαστικὰ εἶναι θῦμα πλύσεως ἐγκεφάλου.
Δὲν ζοῦμε μόνον στὴν ὀμορφότερη χώρα τοῦ κόσμου…
Ἔχουμε καὶ τὴν ὀμορφότερη μουσική.
Ὅποιος διαφωνεῖ, ἁπλῶς δὲν ξέρει νὰ ἀκούῃ!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.