Οἱ ΗΠΑ ἐπιδιώκουν πόλεμο ἀνάμεσα σέ Ῥωσσία καί Ε.Ε.;

Το γράψαμε τον Απρίλιο με πληροφορίες που είχαμε τότε.
Σήμερα βιώνουμε την πραγματοποίηση του. Να είσαστε σίγουροι πώς η ανεπάρκεια των οικονομικών μέτρων να δώσουν λύση καθώς όλα είναι αλληλοσυνδεόμενα όπως αναφέρουμε, θα οδηγήσει στο επόμενο στάδιο της ένοπλης αντιπαράθεσης (ακριβώς όπως περιγράφεται στην θεωρία πολέμου του Clausewitz)

Γιῶτα Χουλιάρα

Οι ΗΠΑ θέλουν η Ρωσία και η Ε.Ε. να έρθουν σε πολεμική σύγκρουση. 

Η δήλωση έγινε απο πρώην Ευρωπαίο αξιωματούχο του ΝΑΤΟ στον Christof Lehmann, συντάκτη του website nsnbc international των ΗΠΑ και έχει προκαλέσει τρικυμίες και αντιδράσεις πολλών επιπέδων σε όσους την είδαν. Ο δημοσιογράφος Finian Cunningham (PTV) που την παρουσίασε , έχει ειδικότητα στις διεθνείς σχέσεις και σε αντίστοιχα ρεπορτάζ.
===================================================
“In the early 1980s, a European top NATO admiral said that American colleagues at the Pentagon had told him, unequivocally, that the US and UK would not hesitate in creating a new European war if the situation ever arose that Europe and Russia, then the USSR, were to develop close relations.

The American dominance of the Atlantic axis with Western Europe is threatened by this development of closer economic ties between Europe and Russia. Germany and the Czech Republic have since the end of the Cold War developed close economic and other relations with Russia. Both are, together with Austria and Italy, pushing a trend towards even tighter relations with Moscow.


The development of Russian-European partnership would leave the US politically, culturally and economically isolated within no more than 25 years. It would also mean that the US would become increasingly isolated in terms of its militarism and strategic encirclement of Russia and China. The dollar would collapse.”
source: http://nsnbc.me/2014/03/30/us-war-plan-europe-russia/

================================================== Η συνοπτική μετάφραση για εκείνους που δεν γνωρίζουν Αγγλικά είναι πως οι ΗΠΑ με κανένα τρόπο δεν θέλουν να υπάρχουν στενές σχέσεις Ρωσσίας και Ε.Ε. για αυτό και έχει φτάσει τις προκλήσεις στην Κριμαία σε παράλογο επίπεδο απέναντι στον Putin , ωθώντας έτσι την Ρωσία σε σκληρή στάση , γνωρίζοντας ( ;;;; σ.σ. εδώ υπάρχουν πολλές αμφιβολίες) την πολιτικής που εφαρμόζει το Κρεμλίνο σε θέματα εθνικής σημασίας.

Βάση αυτού η άποψη μας:

Είναι ένα πιθανό σενάριο που βασίζεται σε υψηλή διπλωματία και συμφέροντα οικονομικά και εθνικά των ΗΠΑ. Τα υπέρ του παραπάνω επιχειρήματα:

1. Οι ΗΠΑ με τις δεδομένες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό , πολιτικό κόστος και οικονομία με τους διαρκείς πολέμους , εφαρμόζει στο 100% το “διαίρει και βασίλευε” που τόσο καλά γνωρίζουν τα γεράκια της διπλωματίας και του στρατού της. Μια πρόκληση σε ξένο έδαφος απέναντι στην Ρωσία, σε περιορισμένο χρόνο και ελεγχόμενη ώς δράση , μπορεί να οδηγήσει σε βίαιες πράξεις της Ρωσσίας και σε εισβολή σε χώρες όπως η Πολωνία ή ακόμα και Σουηδία. Μέσα σε όλα αυτά θα δημιουργήσει εντάσεις με τους συμμάχους των ΗΠΑ, όπως είναι η Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία. Δύσκολο όντως να υπάρξει οικονομική και πολιτιστική συνεργασία. Μάλιστα το κερασάκι στην Τούρτα εκεί είναι πώς μια ισχυρή Ρωσσία θα καθυποτάξει και τον ατίθασο Erdogan που με δεδομένη την απουσία βοηθείας απο ΗΠΑ, θα λουφάξει μπροστά σε μια Ρώσικη παρατήρηση για τις κινήσεις του.

2. Σήμερα ( 2.4.2014) οι ΗΠΑ διοχέτευσαν αποθέματα πετρελαίου στην αγορά, ρίχνοντας σημαντικά την τιμή Μπρέντ και μειώνοντας έτσι και την ψαλίδα με το Φυσικό Αέριο που βασιλιάς του παιχνιδιού είναι η Ρωσσία. Το παιχνίδι αυτό μειώνει την ικανότητα οικονομίας της Ρωσίας και θα χρειαστεί είτε να αλλάξει τιμολογιακή πολιτική (μικρότερα κέρδη έτσι), είτε να σπρώξει πίσω το συμβόλαιο παροχής με Κίνα που είναι ακόμα στα σκαριά. Ο πόλεμος έχει μεταφερθεί και στο ενεργειακό πεδίο. Μια προκλητική Ρωσία δεν μπορεί να διατηρήσει έτσι για πολύ το status της, καθώς η οικονομία της θα δέχεται συνεχή πλήγματα. Αυτό επηρεάζει και την Ε.Ε. που θα απαιτήσει να μειωθεί και άλλο η τιμή του Φ.Αερίου αν το πετρέλαιο ξαφνικά φαντάζει πιο ελκυστικό , δεδομένου και της μεγαλύτερης ευρύτητας χρήσης του. 

(σ.σ. Εδώ έχει σημαντικό σημείο αναφοράς και η Ελλάδα αφού στο σημερινό ECOFIN μαθαίνουμε πώς το θέμα ενέργειας μαζί με την “μικρή ΔΕΗ” θα θιγεί στο παρασκήνιο. Πληροφορίες του IISCA λένε πως θα υπάρξουν εντός Μαϊου , σημαντικές ανακοινώσεις για το συγκεκριμένο θέμα )

3. Ο περιορισμός της Ε.Ε. και της Ρωσσίας στην Ευρασία σε μια διαμάχη μεταξύ τους, ακόμα και αν αυτή πάρει την μορφή όπλων και μαχών, ωφελεί τις ΗΠΑ που θα παίξουν εκεί το χαρτί του “σωτήρα” και με επιδοκιμασία του ΟΗΕ θα μπορεί να επέμβει ελεύθερα στην Ευρώπη έναντι στους “εχθρούς της ειρήνης” όπως και ανοιχτά αποκαλούν πλέον την Ρωσία.

Τα “κατά” επιχειρήματα μιας τέτοιας πρόθεσης:

1. Η λανθασμένη αντίληψη πως το να εκκινήσεις μια διαμάχη που θα βασίζεται σε εθνικιστικά κίνητρα και σε ιστορικές “πληγές” (βλ. Στάλιν , ΕΣΣΔ, Ευρώπη) μπορεί να κινηθεί ελεγχόμενα και να περιοριστεί στην μια πλευρά του Ατλαντικού, μπορεί να χαρακτηριστεί ως τραγική.

Ας μην ξεχνάμε πως κάτι παρόμοιο τολμήθηκε να γίνει με την Αραβική Άνοιξη και κατέληξε σε φαρσοκωμωδία άνευ προηγουμένου , με τις ΗΠΑ να έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα, αλλά και να χάνουν ουσιαστικά και τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών σε Αίγυπτο και Λιβύη. Η όλη στάση τους μάλιστα δημιούργησε και μια παγωμένη αντίδραση απο Ιράν, Σ.Αραβία και Ισραήλ που ακόμα και τώρα δεν έχει καταλαγιάσει.  Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο, είναι το γεγονός πως με την προώθηση της Τουρκίας σε ρόλο “φύλακα” στην Συρία, έχει οδηγήσει σε μια αλαζονική στάση της κυβέρνησης Erdogan ανοίγοντας νέες πληγές. 

Η δημιουργία , μιας εθνικιστικά υποκινούμενης διαμάχης, με χώρες της Ε.Ε. και Ρωσσίας , τονώντας μάλιστα και την εθνική πολιτική Putin – Lavrov , ανοίγει ασκό Αιόλου που ήδη φαίνεται οτι δεν μπορεί να περιοριστεί, καθώς ο Putin στράφηκε αμέσως σε Ινδία , Κίνα και Ιράν , μετατρέποντας την ελεγχόμενη πυρκαγιά σε καταιγίδα. Το επιχείρημα λοιπόν πως οι ΗΠΑ γνωρίζουν την πολιτική της Ρωσίας, μοιάζει να είναι αστήριχτο και υποκειμενικό.

2. Όπως και το θέμα της εθνικιστικής διαμάχης, το ίδιο λάθος γίνεται και για την αντίληψη της οικονομικής απομόνωσης της Ρωσίας δημιουργώντας έχθρες με χώρες της Ε.Ε. και προβλήματα συνεργασιών. Ακόμα και αν το ΝΑΤΟ σήμερα (2.4.2014) ανακοίνωσε πως διακόπτει κάθε είδους συνεργασία με την Ρωσσία , η οικονομία και η στρατιωτική δύναμη των BRICS ώς σύνολο , καθιστά ώς ΑΝΟΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ τις όποιες προσπάθειες για να γίνουν “λογιστικές απομονώσεις οικονομίας” της Ρωσσίας.

Η τοποθέτηση μάλιστα των συμμάχων Ευρωπαίων ώς “αντιπροσώπους πολιτικής” σε αυτό το θέμα , έχει λιγοστή σκέψη και βάσανο επάνω της. Ας μην ξεχνάμε πως στην πρόσφατη συμφωνία Ε.Ε. και Ρωσίας για free trading zone (TAFTA-NAFTA) αυτό περιελάμβανε και τις χώρες της BRICS. Εκτός λοιπόν και αν θέλουν οι ΗΠΑ να γυρίσει “μπουμεράνγκ” αυτό κατά πάνω τους  το επιχείρημα πως θα σταματήσει η οικονομική σχέση με στημένες διαμάχες, είναι παράλογο και παράδοξο.

3. Τελευταίο αφήνω το θέμα της Ε.Ε. που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να σταθεί ώς εμπόδιο στρατιωτικό στην Ρωσία αν όντως προκύψει στρατιωτική σύγκρουση με συμβατικό ή ακόμα και πυρηνικό τρόπο.  Ο ΟΗΕ όπως ειπώθηκε και πριν, θα σπεύσει να δώσει το ΟΚ σε ΗΠΑ να επέμβουν. Αυτό όμως θα σημάνει επέκταση συγκρούσεων και πέρα απο τον Ατλανικό, την Αρκτική, τον Ειρηνικό ωκεανό καθώς και στον Περσικό κόλπο. Σε ενα πλανήτη που όλα έχουν περάσει στην σφαίρα της παγκοσμιοποίησης , όταν προσπαθείς να δημιουργήσεις μια “περιορισμένη ένταση” με δύο ηπείρους, πρέπει να είσαι είτε ηλίθιος είτε μισότρελος σαν άλλες ιστορικές  μορφές.

Εν κατακλείδι , η τοποθέτηση πώς οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θέλουν να προκαλέσουν πόλεμο μεταξύ Ε.Ε. και Ρωσσίας μπορεί να φαντάζει ώς ενα πολύ πιθανό σενάριο , όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς οτι θα είναι καλοσχεδιασμένο ή εφαρμόσιμο στην πράξη , αν αυτό τελικά ισχύει. Γνώμη του IISCA είναι πως οι προκλήσεις θα είναι όντως περιορισμένες και στοχευμένες, αλλά μόνο σε διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο. Μια ένοπλη σύγκρουση στην Ευρώπη μεταξύ Ρωσσίας και Ε.Ε. είναι αδύνατον να υπάρξει σε περιορισμένο επίπεδο και αντίκτυπο παγκόσμια.

Για το Geopolitics.com.gr

Αλέξανδρος Νίκλαν

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply