Ὅταν ἡ αθλιότης γίνεται «ἐνημέρωσις», τότε ξεκινᾶ τὸ πανηγύρι τοῦ ἀποπροσανατολισμοῦ!
Ἡ ὑπόθεσις τοῦ τύμβου τῆς Ἀμφιπόλεως γίνεται ὅλο καὶ πιό… «κωμική».
Ὦρες ὦρες μοῦ θυμίζει κάτι ἀπὸ τὴν «Καταιγίδα τῆς ἐρήμου» καὶ στις δύο ἐκδόσεις της.
Κάθε τρεῖς καὶ λίγο, τσοῦπ… καὶ μιὰ ἀνακοίνωσις.
Τώρα εὑρῆκαν τὴν εἴσοδο…
Τώρα εὑρῆκαν τὶς σφίγγες…
Τώρα εὑρῆκαν τὶς Καρυάτιδες…
Τώρα εὑρῆκανε σκάλες πίσω ἀπὸ τὶς Καρυάτιδες…
Ὡραία! Ὅταν εὕρετε καὶ τὰ προφυλακτικὰ στὰ 32,17 μέτρα πίσω ἀπὸ τὶς Καρυάτιδες, μέσα στὸ τρίτο συρτάρι, κάνετε καὶ μιὰν ὡραία γκραβούρα καὶ στείλετέ τὸν Βερύκιο νὰ κάνῃ μετάδοσι τοῦ συμβάντος…
Λεπτὸ πρὸς λεπτὸ ἡ περιγραφὴ ἐνὸς προαναγγελθέντος τάφου, ἀφοῦ εἶχε ἀνακαλυφθεὶ πάνω ἀπὸ 40 χρόνια πρίν.
Ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα, γνωστοὶ καὶ ἄγνωστοι μπαινόβγαιναν ἀνενόχλητοι, ἁρπάζοντας ὅ,τι χωροῦσε ὁ σάκκος τους…
Κι ἀφοῦ ἐφθάσαμε στὸ 2014, τὸ πανηγῦρι ἐξεκίνησε. Μόνον ποὺ ὄσο ἐμεὶς ἀσχολούμεθα σὰν χάνοι μὲ τὸ «μά τί στήν εὐχή θά εὕρουν;», ἐκεῖνοι περνοῦν ἀνενόχλητοι ὅ,τι νομοσχέδιο τοὺς καπνίσει.
Κι ἐμεὶς ἐξακολουθοῦμε νὰ ψάχνουμε τί νὰ ἔχῃ ὁ τύμβος.
Ἡ χαρὰ τῆς παραπλανήσεως κυριολεκτικά!
Κι ὅταν μὲ τὸ καλὸ «ξεφουσκώσῃ» τὸ πανηρῦρι, τότε θὰ ἀναρωτηθοῦμε: «Μά πότε ἐψηφίσθη αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο κι ἐμεῖς δέν πήραμε εἴδησι;;»
Ἂς ἀφήσουμε λοιπὸν τοὺς ἀρχαιολόγους στὴν δουλειά τους κι ὅταν μὲ τὸ καλὸ ἔχουν κάποιο ἀποτέλεσμα, ἂς τὸ ἀνακοινώσουν.
Ἔτσι κι ἀλλιῶς, ὁ τύμβος δὲν πρόκειται νὰ φύγῃ!!!
Ἐκεῖ θὰ εἶναι.
Για τὸ περιεχόμενό του δὲν παίρνω ὄρκο, ἀλλὰ ποιός θά τό μάθη;