Συναισθηματικὲς περιλήψεις

Ὅταν γεννιέται ἕνα παιδὶ εἶναι ἰκανὸ νὰ νοιώσῃ ὅλα του τὰ συναιασθήματα, ἀπὸ τὴν τρυφερότητα ἕως καὶ τὸν ἔντονο θυμό.
Στὴν ἀρχὴ ἀντιδρᾶ αὐθόρμητα σὲ αὐτὰ ποὺ νοιώθει, οὐρλιάζει, χαμογελᾶ, κλαίει.
Γρήγορα ὅμως προσαρμόζει τὰ συναισθήματά του.

Οὐδὲ ἕνα παιδὶ γεννιέται μὲ προγραμματισμένα τὰ συναισθήματά τους. Ὡστόσο αὐτὸ τὸ μαθαίνει.
Μαθαίνει σὲ ποιὸν καὶ σὲ τί νὰ δείχνῃ τὴν ἀγάπη του, σὲ ποιὸν καὶ σὲ τί θὰ νοιώσῃ ἐνοχὴ καὶ φόβο, ποιὸν καὶ τί νὰ μισῇ…

Παρ΄ ὅ,τι τὸ κάθε παιδὶ δοκιμάζει ὅλα του τὰ συναισθήματα, προσαρμόζεται σὲ ἕνα βασικὸ συναίσθημα, ὅταν τὰ πράγματα ἀγριεύουν στὸ σπίτι.
Τὸ παιδὶ ποὺ ἀκούει συνεχῶς ἀπὸ τοὺς γονεῖς του ἣ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ περιβάλλοντός του τὴν φράσι: «ντρέπομαι γιὰ ἐσέναν», ἢ τὴν «θὰ ἔπρεπε νὰ ντρέπεσαι», προσαρμόζεται νὰ νοιώθῃ ἐνοχή.
Τὸ παιδὶ ποὺ ἀκούει νὰ τὸ ἀπειλοῦν γιὰ νὰ  συμμορφωθῇ, προσαρμόζεται καὶ διδάσκεται νὰ φοβᾶται.
Τὸ παιδὶ ποὺ ἀκούει τὸ «μὴ μιλᾶς σὲ αὐτούς», μαθαίνει νὰ μὴν ἐμπιστεύεται καὶ νὰ νοιώθῃ θυμό, μῖσος καὶ καχυποψία.
Τὸ παιδὶ ποὺ ἀκούει συνεχῶς «πρόσεχε», μαθαίνει νὰ μὴν ἐμπιστεύεται τὸν ἑαυτόν του.

Τὰ συναισθήματα εἶναι σὰν μαγνῆτες, δηλαδὴ ἔλκουν καταστάσεις, πρὸ κειμένου νὰ βγοῦν πρὸς τὰ ἔξω καὶ νὰ ἐκφρασθοῦν.
Στὴν ἐνήλικη ζωή μας λοιπόν, ὅταν ἔχουμε διδαχθῇ νὰ νοιώθουμε ἐνοχές, τότε ἀναζητοῦμε καταστάσεις ποὺ θὰ βγάλουν στὴν ἐπιφάνεια αὐτὸ τὸ παλαιό, ὀδυνηρὸ ἀλλὰ οἰκεῖο καὶ γνωστὸ συναίσθημα.

Ἂν ἔχουμε διδαχθῇ νὰ μὴν ἐμπιστευόμεθα, τότε σίγουρα θὰ ἐπιδιώξουμε νὰ μποῦμε σὲ καταστάσεις ποὺ θὰ μᾶς προμηθεύσουν μὲ αὐτὸ τὸ γνώριμο συναίσθημα. Ἔχουμε πολλοὺς τρόπους γιὰ νὰ τὸ κάνουμε.
Εἴμαστε δεξιοτέχνες σὲ αὐτό.
Πολλὲς φορὲς ἐκμεταλλευόμεθα τοὺς ἄλλους, δηλαδὴ τοὺς ἀναγκάζουμε μὲ τὴν συμπεριφορά μας νὰ μᾶς συμπεριφερθοῦν μὲ ἕναν συγκεκριμένο τρόπο καὶ ἔτσι νὰ ἀναβιώσουμε αὐτὰ τὰ συναισθήματα.
Καὶ περνᾶμε μιὰν ὁλόκληρο ζωὴ μαζεύοντας κουπόνια καὶ βλάπτοντας τὸν ἑαυτόν μας.
Καὶ ὑπάρχουν πολλοὶ ἄνθρωποι ποὺ θυμοῦνται τὶ συνέβη στὶς 8 Ἰουνίου τοῦ1959 καὶ πόσο πολὺ ἐπληγώθησαν.
Εἶναι ὁ θησαυρός τους, ποὺ δὲν θέλουν μὲ τὸν ὁποιονδήποτε τρόπο νὰ ἀποχωρισθοῦν…

Γιατί ἐπιμένουμε νά τό κάνουμε, ἐνῶ εἶναι ὀδυνηρό;
Πρῶτον γιατὶ τὸ διδαχθήκαμε καὶ δεύτερον γιατὶ πιστεύουμε ὅτι δεν εἴμαστε ἀρκετὰ καλοὶ καὶ μᾶς ἀξίζει κάτι τέτοιο.
Ὡστόσο ὅταν κάποιος σταματήσῃ νὰ μαζεύῃ κουπόνια, μπορεῖ νὰ εὑρεθῇ σὲ ἀπόγνωσι καὶ νὰ σκεφθῇ: «καί τώρα τί γίνεται»;

Γιὰ νὰ σταματήσουμε μιὰν συνήθεια χρειάζεται νὰ τὴν ἀντικαταστήσουμε μὲ μιὰ ἅλλην.
Μποροῦμε νὰ ἀρχίσουμε νὰ μαζεύουμε χρυσᾶ κουπόνια καὶ νὰ ἀναζητήσουμε τρόπους γιὰ νὰ βελτιώσουμε τὴν ζωή μας, νὰ κτίσουμε τὴν αὐτοπεποίθησί μας, ζῶντας ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα ὄχι μὲ φόβο ἀλλὰ μὲ χαρά!!!
Σᾶς φιλῶ καὶ εἰς αὔριο μὲ ὑγεία.

Γιῶτα Σούσουλα

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

0 thoughts on “Συναισθηματικὲς περιλήψεις

Leave a Reply