Ὁ φίλος (μας πιά) Δημητρᾶκος γράφει γιὰ τὴν ἀγωνία:
«ἀγών, ἄμιλλα, γυμναστικὴ ἄσκησις, ἰσχυρὰ ψυχικὴ διέγερσις, ἀδημονία, (πάλη, ἀπεγνωσμένη προσπάθεια, ὐστάτη ἀγωνιώδης πάλη πρὸς τὸν θάνατον, ψυχομαχητόν, νεοελληνικά)».

Πιὸ κάτω ὅμως διαβάζουμε γιὰ ἕνα ἔντομον, ποὺ λέγεται …ἀγώνια!!! (Νεοελληνικὸν κι αὐτό!!!)
Κι ἀκόμη παρακάτω διαβάζουμε γιὰ τὸ ἀγωνίζομαι:
«διεξάγω ἀγῶνα, ἀμιλλῶμαι περὶ βραβείου, διαγωνίζομαι, συζητῶ ἐριστικῶς, φέρω σοφιστικὰ ἐπιχειρήματα, μάχομαι, πολεμῶ, καταβάλλω σκληρὰς ἤ ἐπικινδύνους προσπαθείας, παλαίω, ἀγωνιῶ».

Ἐὰν φυσικὰ ἀναζητήσουμεμε καὶ  τὴν λέξιν ἀγών, μαθαίνουμε πὼς πρόκειται για:
«συνάθροισις, συναγωγή, τόπος συναθροίσεως, ἄμιλλα, σκληρὰ ἤ ἐπικίνδυνος προσπάθεια, ἀγωνία, δίκη (καὶ δικαστικὸς ἀγών, πόλεμος, μάχη, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐπανάστασις τοῦ 1821, νεοελληνικά)» .

Δῆλα δή…
Ἡ ἀγωνία κι ὁ ἀγὼν εἶναι συναίσθημα καὶ διαδικασία, μέσῳ τῶν ὁποίων συμμετέχουμε, μὲ ἄλλους, γιὰ μίαν διάκρισιν. Εἶτε αὐτὴ θὰ ἔλθη ἀπὸ πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις, εἶτε στὴν ἀγορά, ἀγορεύοντας, εἶτε σὲ κάποιους ἀθλητικοὺς ἀγῶνες.
Σὲ καμμία τῶν περιπτώσεων δὲν σημαίνει, στὴν ἀρχική του ἔννοια, ψυχομαχητὸ ἤ πάλη μὲ τὸν θάνατον.

Ἀλλάζοντας ὅμως σελίδα, λίγο παρακάτω, συναντοῦμε τὴν λέξιν ἀγωνιῶ, καὶ διαβάζουμε:
«εὑρίσκομαι εἰς ἀγωνίαν, ἀδημονῶ, καταβάλλω μεγάλην προσπάθειαν, μοχθῶ».
Κι ἐδῶ νομίζω πὼς μποροῦμε νὰ βροῦμε τὶς ἀπαντήσεις μας γιὰ τὴν πραγματικὴ ἔννοιαν τῆς λέξεως.

Θὰ φέρω ἕνα (νεοελληνικό) παράδειγμα, γιὰ ὅσους ἔχουν ἀσχοληθεῖ μὲ τὸν ἀθλητισμό.
Θὰ θυμοῦνται ἴσως πὼς ὅταν ἔχουμε μοχθήσει  πολύ, γιὰ νὰ προετοιμαστοῦμε γιὰ κάποιον ἀγώνα, λίγο πρὸ τῆς ἀναμετρήσεως, ἔχουμε ἀγωνία.
Ἡ λέξις δῆλα δὴ θὰ ἔπρεπε νὰ περιορίζεται ΜΟΝΟΝ στὰ ὅσα ἀφοροῦν σὲ ΑΓΩΝΕΣ, ποὺ πίσω τους κρύβουν γερὴ προετοιμασία, δῆλα δὴ ΜΟΧΘΟ!!!
Ἡ ἀγωνία τοῦ ἐτοιμοθανάτου δὲν κρύβει προετοιμασία.
Ἡ ἀγωνία τοῦ ἀμάχου, στὴν Συρία, ΔΕΝ  κρύβει προετοιμασία.
Ὁ (πραγματικός, κι ὄχι ὁ μισθοφόρος) πολεμιστής, ὁπουδήποτε, παραμένει ΠΑΝΤΑ προετοιμασμένος ΚΑΙ γιὰ τὸν θάνατόν του!!!
Σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις, ὄπου σήμερα συνηθίζουμε νὰ χρησιμοποιοῦμε τὴν λέξιν ἀγωνία,  κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ συζητᾶμε μόνον γιὰ φόβο, ἤ ἀκόμη καὶ πανικό! Ὄχι γιὰ ἀγωνία.
Ἡ ἀγωνία δηλώνει ἀναμέτρησιν σὲ κάποιο ἀγωνιστικὸν πεδίον, μὲ ἰσοδυνάμους ἀντιπάλους.

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Τὸ ἔντομον, διαισθητικῶς καὶ μόνον, ὑποψιάζομαι πὼς μᾶς ἔμεινε ὡς …κληροδότημα γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσῃ νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν ἔννοιαν τῆς λέξεως, ἀναφορικὰ μὲ τὴν κίνησιν καὶ τὴν κοινωντικότητα.

Υ.Γ.2. Οἱ ἀγῶνες ποὺ καλούμεθα νὰ δόσουμε, ὡς ἄτομα κι ὡς κοινωνίες, καθημερινῶς, ΑΠΑΙΤΟΥΝ προετοιμασία. Ἀπαιτοῦν δῆλα δὴ μόχθο καὶ κόπο καὶ γνώσιν τοῦ στόχου, τοῦ ἐχθροῦ ἀλλὰ καὶ τῶν μέσων.