Ἁπλᾶ μαθήματα οἰκιακῆς οἰκονομίας

Ας πούμε ότι μια οικογένεια έχει χρεωκοπήσει.
Δεν έχει μία στην τράπεζα, ζει με δανεικά, και χρωστάει από τον μπακάλη μέχρι τον φούρναρη.

Τι προτείνει ο Τσίπρας;
Προτείνει στον πατέρα κάτι έξυπνο (νομίζοντας βέβαια πως δεν το έχουν μελετήσει οι ανά τον κόσμο οικονομολόγοι).
Να πάρει τα δανεικά και να τα δώσει στο γιο να αγοράσει είδη πρώτης ανάγκης. Βιβλία για να μορφώνεται, ένα μηχανάκι (ή αυτοκίνητο) για να μετακινείται, σόμπα για να ζεσταίνεται, ένα κινητό για να συνομιλεί, καλό φαΐ για να είναι πάντα δυνατός, τάμπλετ για να είναι πάντα ενημερωμένος, χαρτζιλίκι για τον καφέ και τα μικρά προσωπικά του έξοδα… και άλλα πολλά όμορφα κι ωραία (το εννοώ).
Με την προοπτική ότι κάποτε όλα αυτά, ως επένδυση, θα αποδώσουν και ο γιος θα φέρει λεφτά στην οικογένεια.
Γιατί ο γιος είναι ενάρετο και συγκροτημένο παιδί (είναι;).

Ποιος μπορεί να πει όχι σε όλα αυτά; ΚΑΝΕΝΑΣ.
Με μια διαφορά.
Ο Τσίπρας ξέχασε να πει στον πατέρα, και αυτός με τη σειρά στο γιο του:

«Παιδί μου, τα δανεικά τελειώνουν. Αν συνεχίσουμε έτσι, εσύ θα περνάς καλά κι εγώ θα πάω φυλακή. Και αργά ή γρήγορα θα με ακολουθήσεις κι εσύ. Μαζί με όλα αυτά που σου προσφέρω, δεν πιάνεις και μια ΔΟΥΛΕΙΑ να μπει κανα φράγκο στο ταμείο της οικογένειας;»
Αυτό ξέχασε να πει ο Τσίπρας (και όλη η πολιτική ρητορική από το ’80 και μετά).

(Απλά μαθήματα οικιακής οικονομίας)

Ἀλικᾶκος Δημήτρης

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply