Στὴν δεκαετία ’60 ὁ κόσμος ἔκανε ἐπαναστάσεις γιὰ νὰ ἔχῃ περισσότερες οἰκονομικὲς ἐλευθερίες σὲ μία ἐποχὴ κρατικοῦ σχεδιασμοῦ τῆς οἰκονομίας. Ὅμως τότε ὁ καθένας μποροῦσε νὰ λέγῃ καὶ νὰ γράφῃ καὶ νὰ δημιουργῇ ὅ,τι ἤθελε.
Στὴν ἐποχὴ μας ἀντιμετωπίζουμε τὸ ἀνάποδο…
Ὑπάρχει προσήλωση στὸ δόγμα τῶν οἰκονομικῶν ἐλευθεριῶν (ἀσχέτως ἐὰν στὴν πράξη οἰ γραφειοκράτες τῶν Βρυξελλῶν τὰ ἔχουν σκατώσει μὲ τὴν ἐλεγχόμενη οἰκονομία) ἀλλὰ ὡς πρὸς τὶς ἰδέες καὶ τὴν τέχνη, ὑπάρχει πλήρες καὶ ἀσφυκτικὸ κρατικιστικὸ ρεγουλάρισμα σὲ ἐπίπεδα ποὺ μόνον μὲ τὴν ναζιστικὴ Γερμανία θὰ μποροῦσαν νὰ συγκριθοῦν.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.