Ἡ γῆς, ἡ θάλασσα καὶ τὸ φῶς

Θέλω νὰ βγῶ ἀπὸ τὸν κόσμον ἐτοῦτον,

νὰ γείρω εἰς τὰ μικράτα μου πίσω,

εἰς τὴν ἐξοχὴν ὁποὺ ἐμεγάλωσα

καὶ σὰν τὸ πρωὶ ἐξυπνοῦσα,

νὰ τρέξω ἔξω…

Ἐκειά,
ἡ γῆς, ἡ θάλασσα καὶ τὸ φῶς,

ὁποὺ ἐμοσχομύριζαν καλοκαίρι,

τὸ γλυκὺ τῆς παιδικῆς μου ψυχῆς καλοκαίρι…

ἐκειὰ ὁποὺ ἡ μητέρα ἐβαστοῦσε λεμόνι καὶ μαχαίρι,

γιὰ τῆς θαλάσσης τὶς προσφορές,

ἐκειὰ ὁποὺ τὸ θρόισμα ἀπ’ τὶς πευκοβελόνες,

μονάχα νανούρισμα θυμᾶμαι πὼς ἦταν μεσημεριανόν…

ἐκειὰ ὁποὺ τὸ ψωμὶ ἦταν γλυκύ,

τὸ νερὸν καθάριον

κ’ ἡ ἐλιά, ἡ ντομάτα, τὸ τυρί,

μελωδία τῆς ἄμμου καὶ τῆς εὐτυχίας ἦταν,

τῆς παιδικῆς καλοκαιρινῆς μου ψυχῆς…

Δεσποτκης τς Δαμητρς

λλην

15-6-2014

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply