Καί ποῦ νά πάῳ;

Εἶναι καλὸ νὰ γνωρίζω τὸ ποῦ θέλω νὰ πάω.
Μὰ τὸ σημαντικότερον εἶναι ἡ θέλησις τῆς ἀλλαγῆς.
Ἀκόμη λοιπὸν κι ἐὰν ΔΕΝ γνωρίζω τὸ ποῦ ΜΟΥ πρέπει νὰ φθάσω, ἡ ἀρχὴ τῆς ὁποίας ἀλλαγῆς θὰ συμβῆ μόνον μὲ τὸ πρῶτο βῆμα. Ἀκόμη κι ἐὰν αὐτὸ θὰ κατευθύνεται πρὸς τὸ …ἄγνωστον.
Τὸ πρῶτο βῆμα εἶναι τὸ ἀναγκαῖον καὶ τὸ καθοριστικόν.
Ἡ ἀρχή!!!

Μὰ τὸ ΠΟΥ μοῦ πρέπει καὶ θέλω νὰ καταλήξω εἶναι ἐπίσης σημαντικό.
Συνήθως ξεκινᾶμε μὲ τὸ νὰ μαθαίνουμε τὸ τὶ ΔΕΝ μᾶς άρέσει. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ὅμως ποὺ μαθαίνουμε τὸ τὶ ΔΕΝ μᾶς ἀρέσει, ὀφείλουμε νὰ ἀρχίσουμε τὴν ἀναζήτησιν αὐτῶν ποὺ μᾶς ταιριάζουν καὶ μᾶς βοηθοῦν νὰ γίνουμε καλλίτεροι σὰν ἄνθρωποι.
Διότι τὸ ΠΟΥ πάω ΠΡΕΠΕΙ νὰ ἀφορᾷ ΜΟΝΟΝ σὲ μίαν διαδρομὴ ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήση σὰν ἄτομα καὶ σὰν κοινωνίες σὲ ΑΝΩΤΕΡΑ ἐπίπεδα διαβίωσεως.
Ὄχι πιὸ εὔκολα, ἀλλὰ σαφῶς πιὸ ποιοτικὰ καὶ πιὸ οὐσιαστικά.
Πιὸ οὐσιαστικὰ σημαίνει ταξείδι πρὸς τὴν Ἐλευθερία, μὲ ὅσες θυσίες κι ἐὰν αὐτὸ ἀπαιτῇ!!!

Τὸ νὰ ξανὰ γίνουμε Ἄνθρωποι, οὐσιαστικῶς κι ὄχι πλασματικῶς, εἶναι ἡ πραγματική μας κατεύθυνσις.
Ἄλλος ὅμως  βλέπει αὐτὴν τὴν διαδρομὴ ἀπὸ τὰ …ὑψηλὰ κι ἄλλος ἀπὸ τὰ χαμηλά. Ἄλλος τὴν βλέπει ἀπὸ τὸν καναπέ του κι ἄλλος ἀπὸ τὸ χωράφι του. Ἄλλος τὴν βλέπει μέσα ἀπὸ πρίσματα κι ἄλλος μέσα ἀπὸ ἐμμονές.
Τὸ ταξείδι εἶναι κοινό, γιὰ ὅλους, μὰ ἡ κάθε διαδρομὴ ἀτομική. Ἄλλος θὰ διανύση περισσότερα χιλιόμετρα κι ἄλλος λιγότερα.
Κι εὐτυχῶς… Ἐὰν ἦσαν ὅλες οἱ διαδρομὲς ταὐτόσημες, τὸ ταξείδι θὰ ἦταν βαρετό!!!
Ἐκεῖ πηγαίνουμε ΟΛΟΙ μας. Στὸ νὰ ξανὰ μάθουμε ἀπὸ τὴν Ἀρχὴ τὰ πάντα. Μὰ πρῶτα ἀπ΄  ὅλα τὴν θέσιν του Ἀνθρώπου μέσα στὸν ὑπόλοιπο κόσμο του.
Τὸ πῶς ὅμως θὰ φθάσουμε, ἀπὸ ποῦ καὶ πότε, εἶναι πράγματι προσωπική μας ὑπόθεσις.
Κι αὐτὸ ὁ καθεὶς ἐξ ἡμῶν τὸ ἐπιλέγει ἤ δὲν τὸ ἐπιλέγει.

Φιλονόη

Υ.Γ. Εἶναι σπάνιον τὸ νὰ ΜΗ γνωρίζῳ τὸ ποῦ θέλω νὰ πάῳ. Σαφῶς κι ὁ ἄνθρωπος πρῶτα ἀνακαλύπτει τὰ ὅσα ΔΕΝ τοῦ ταιριάζουν καὶ μετὰ ἀναζητᾶ αὐτὰ ποὺ τοῦ ταιριάζουν. Ἡ ἐποχή μας ὅμως εἶναι πλέον τέτοια, ποὺ ΟΛΟΙ μας αἰσθανόμαστε κάπως ἄβολα γενικῶς, διότι γκρεμίζονται ὅσα ἔως τώρα θεωρούσαμε ὡς σταθερές.  Ἡ ἐπαναδόμησις, ποὺ ἀφορᾶ καὶ σὲ ἐμᾶς, μὰ κυρίως στὶς κοινωνίες μας, εἶναι κάτι ποὺ ΟΥΤΩΣ ἤ ΑΛΛΩΣ θὰ συμβῆ, διότι εἶναι μονόδρομος. Τὸ ἐὰν θὰ συμβῇ ὅμως μὲ πόνο ἤ σὰν κάτι φυσικό, εἶναι προσωπικὴ ἐπιλογή.

φωτογραφία

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Καί ποῦ νά πάῳ;

Leave a Reply