Φήμη, Δόξα καὶ Κλέος.

Μεταγράφω ἀπὸ παλαιοτέραν δημοσίευσιν:

Ἡ ἀλήθεια γιά τήν φήμη

Ἡ λέξις φήμη προέρχεται ἐκ τοῦ ῥήματος φημί, ποὺ σημαίνει μοῦ φαίνεται.
Φημί: λέγω, διακηρύσσω, διαβεβαιῶ, ὑποστηρίζω, ἰσχυρίζομαι, νομίζω, στοχάζομαι, ὑποθέτω….
Φήμη: οὐρανόθεν φωνή, θεῖος λόγος, προφητεία, χρησμός, ἀνεξακρίβωτος λόγος, εἴδησις, διάδοσις, ἡ γενικῶς κρατοῦσα καλὴ ἤ κακὴ γνώμη περὶ τινος..

.

Ἡ λέξις δόξα προέρχεται ἀπὸ τὸ δοκῶ, ποὺ σημαίνει ἐπίσης λέγω, φαντάζομαι… Ἀλλά τί λέγω;
Δόξα: προσδοκία, γνώμη, κρίσις, δοξασία, φήμη καλὴ ἤ κακή, μέγας ἔπαινος, ἐγκώμιον, διασημότης… (Ἐξ οὖ καὶ ὁ δοξασία!!!).

Δοκῶ: εὑρίσκω ἀποδεκτόν, νομίζω, φαντάζομαι, θεωρῶ εὔλογον, μοῦ ἀρέσει νά… ἤ ἀποφασίζω, μοῦ φαίνεται καλόν, εἶμαι ἀναγνωρισμένος…

Ἡ λέξις κλέος σημαίνει πολεμικὴ δόξα, ἀποκτηθεῖσα στὸ πεδίον τῶν μαχῶν. Ὁ Κίμων ἦτο περικλεής.
Κλέος: φήμη, εἴδησις, πράξεις, κατορθώματα… Ἀλλὰ καὶ κακὴ φήμη, ὄνειδος.
Κλειτός: φημισμένος, ἔνδοξος, μεγαλοπρετπής, λαμπρός…

Φῆμες καὶ δόξες…

Ἄλλο φήμη κι ἄλλο κλέος.
Ἡ φήμη, καθὼς ἐπίσης καὶ ἡ δόξα, εἶναι δύο καταστάσεις ποὺ προέρχονται ἀπὸ κάποιαν πληροφορία ποὺ μοῦ φαίνεται ὡς ὀρθή, ἡ ὁποῖα ἴσως νὰ ἔχῃ ἔτσι, ἴσως ὅμως καὶ νὰ μὴν ἔχῃ. Ἄλλο φήμη κι ἄλλο κλέος.
Δὲν εἶναι τυχαῖον ποὺ Περικλῆς σημαίνει ὁ περὶ τὸ κλέος κι ὄχι ὁ ἔχων κλέος.Ἄλλως τὲ ἡ μοναδική του ἐκστρατεία, στὴν Σικυώνα καὶ στὴν Ἀκαρνανία, ὡς στρατηγός, ἐστέφθη μὲ ἀπόλυτον …ἀποτυχία. (Γιατί ἄρα γέ διατηροῦσε τό ἀξίωμα τοῦ στρατηγοῦ;;; Χαριστικῶς;; Ἐξαγοραστικῶς;;; Πιεστικῶς;;;) Ὁ πραγματικὸς στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων ἐκείνην τὴν ἐποχὴ ἦταν ὁ Κίμων, υἱὸς τοῦ Μιλτιάδου, ὁ ὁποῖος καὶ πράγματι εἶχε τὸ κλέος, λόγῳ τοῦ ὅ,τι ἐλάμβανε διαρκῶς μέρος σὲ μάχες καὶ συνήθως τὶς κέρδιζε. Διότι μόνον στὴν μάχη ἀποκτᾶται τὸ κλέος.
Τρανὴ ἀπόδειξις καὶ ὁ Ἡρακλῆς.

Ἡ ζωή μας βασίζεται, δυστυχῶς, σὲ συλλογὴ πληροφοριῶν μισῶν, φιλτραρισμένων καὶ ἀπολύτως ἐλεγχομένων μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ΜΗΝ μποροῦμε νὰ καταφέρουμε νὰ σχηματίσουμε καθαρὲς εἰκόνες καὶ κατ’  ἐπέκτασιν νὰ βγάλουμε ἀσφαλῆ συμπεράσματα γιὰ τὸ ὁ,τιδήποτε. Μᾶς ποτίζουν μὲ ἄσχετες πληροφορίες, ποὺ δημιουργοῦν φῆμες καὶ δόξες, πέριξ διαφόρων ὀνομάτων, γιὰ τὰ ὁποῖα ἡ πραγματικότης εἶναι ἐν τελῶς διαφορετική. Ἀποτέλεσμα βέβαια αὐτῶν εἶναι τὸ νὰ καταλήγουμε στὴν κάλπη, γιὰ παράδειγμα, ἀπολύτως ἐλεγχόμενοι καὶ χειραγωγούμενοι. Διότι κατὰ βάσιν μᾶς ὑπαγορεύουν ὅλες μας τὶς ἐπιλογές. Ἀπὸ τὸ τὶ θὰ φορέσουμε, τὸ τὶ θὰ ἀκούσουμε, τὸ τὶ θὰ φᾶμε, τὸ τὶ θὰ δοῦμε, τὸ τὶ θὰ ψηφίσουμε ἔως ἀκόμη καὶ τὸ τὶ πρότυπα θὰ ἔχουμε.

Ἡ ἀνάγκη, τῆς καθημερινότητός μας, εἶναι ἄλλη.
Γιὰ νὰ καθάρουμε τὴν σκέψιν μας καὶ νὰ ἀποκτήσουμε ὀρθοτέρα κρίσιν, πρέπει νὰ ἀρχίσουμε σιγὰ σιγὰ νὰ ἐπιλέγουμε τὸ τὶ θὰ περάση τὸ «φίλτρο» τῶν πληροφοριῶν ποὺ θὰ φθάσουν σὲ μας. Ὄχι ὅμως βάσει αὐτῶν ποὺ μᾶς ἐδίδαξαν ἔως σήμερα, ἀλλὰ μὲ ἕναν νέο τρόπο, ἐν τελῶς ἀνεξάρτητον. Κάτι ποὺ σημαίνει πὼς πρέπει, σιγὰ σιγὰ νὰ ἀρχίσουμε νὰ πετᾶμε ὡς περιττὰ καὶ ὡς ἄχθη, ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς ὑπέδειξαν ὡς …ἀληθὴ κι ἀδιαπραγμάτευτα.
Καὶ τὸ εὔκολο εἶναι νὰ ξεκινήσουμε ἀπὸ τὸ εἶδος τῶν πληροφοριῶν ποὺ προσλαμβάνουμε.
Γιὰ παράδειγμα…
Μοῦ εἶναι περιττὴ ἡ πληροφορία τοῦ ὅ,τι κάποιος φορᾶ κίτρινο ἤ πράσινο βρακί.

Μοῦ εἶναι χρήσιμη ἡ πληροφορία τοῦ ἐὰν κάποιος εἶναι ἠθικὸς καὶ δίκαιος.

Ὅλα αὐτὰ βέβαια, ἐὰν καταφέρουμε νὰ τὰ ἐπιτύχουμε, σαφῶς καὶ θὰ ὁδηγηθοῦμε σὲ κοινωνίες τέτοιες ποὺ θὰ διαθέτουν καὶ καθαρότητα σκέψεως πολιτικῆς καὶ τελικῶς θὰ μποροῦν νὰ διατηροῦν τὸ δικαίωμα στὴν ἐλευθέρία.
Διότι μόνον ἐὰν κάποιος εἶναι ἑτοιμοπόλέμος καὶ διαθέτει καθαρὴ κρίσιν καὶ σκέψιν μπορεῖ νὰ διαπιστώσῃ τὸ ἐὰν ὑπάρχῃ κάπου κίνδυνος καὶ τελικῶς νὰ προετοιμαστῇ καὶ νὰ τὸν ἀντιμετωπίσῃ καταλλήλως. Ἐὰν ὅμως τὸ μυαλό μας ἀπασχολεῖται μὲ ἄχρηστα καὶ περιττά, παραμέντας θολωμένο καὶ τελικῶς ἐλεγχόμενον, τότε ἀδυνατοῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε ἀκόμη καὶ τὰ πασιφανῆ.

Φυσικά, ἐφ΄ ὅσον συζητᾶμε γιὰ τὴν τωρινή μας πραγματικότητα, καλὸ θὰ εἶναι σιγὰ σιγὰ νὰ πετᾶμε τὰ σκουπίδια ἀπὸ τὴν ζωή μας.
Ἡ ὅποια φήμη τους, μαζὺ μὲ τὴν δόξα τους, εἶναι τοὐλάχιστον …ἄχρηστη.
Αὐτὸ ποὺ μᾶς ἀφορᾶ καὶ πρέπει νὰ ἀναζητοῦμε, ὡς ἄτομα καὶ ὡς κοινωνίες, εἶναι τὰ πρόσωπα ἐκεῖνα ποὺ μποροῦν νὰ ἀποκτήσουν κλέος, διότι πολέμησαν κάπου καὶ μὲ κάποιο ὅπλο*, κι ὄχι αὐτὰ ποὺ κρύβονται σὲ μεγάλα γραφεῖα καὶ ἐν τελῶς φασιστικὰ μᾶς ἐπιβάλλουν πλαστὲς εἰκόνες γιὰ τὸ εἶδος τους.

Φιλονόη

* Ὅπλα τῆς σημερινῆς ἐποχῆς δὲν εἶναι ἀπαραιτήτως αὐτὰ ποὺ χρησιμοποιοῦνται σὲ κάποιο πεδίον μαχῶν. Ὅπλο εἶναι καὶ ἡ νόησις. Ὅπλο εἶναι καὶ ἡ ἐπιστημη. Τὸ πῶς ὅμως χρησιμοποιοῦνται αὐτὰ τὰ ὅπλα πρέπει νὰ μᾶς ἀπασχολῇ.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply