Αὐτὸ ποὺ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2014 προκάλεσε εὐθυμία καὶ ἔτρωσε τὴν σοβαρότητα τοῦ ἐκστομίσαντος τὴν «εἴδηση», σήμερα φαντάζει σοβαρὸ καὶ πολὺ πιθανό.
Ἀμερικανὸς Οἰκονομικὸς Ἀναλυτής, σύμβουλος σὲ πολλὰ Funds, ποὺ συμμετεῖχε στὸ International Conference on Applied Business and Economics τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2014 στοὺς Δελφούς, γνώριζε ἀπὸ τότε, μετὰ βεβαιότητος, ὅτι δὲν θὰ ἐκλεγῆ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας καὶ ὅτι ἡ χώρα θὰ ὁδηγηθῆ σὲ ἐκλογές. Ἐνῶ ἀντιμετωπίσθηκε μὲ θυμηδία ὅταν προέβλεψε ὅτι θὰ συνεχίζει νὰ συγκυβερνᾷ ἡ Νέα Δημοκρατία μὲ μία μετάλλαξη τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ μὲ ἄλλον ἀρχηγό, πιθανολογώντας ὅτι αὐτὸς μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ πάλι ὁ Γ.Α.Π!
Ἡ σημερινὴ πραγματικότητα ἔρχεται να τὸν δικαιώσῃ.

Οἱ νεώτερες πληροφορίες, οἱ ὁποῖες προέρχονται ἀπὸ Ἑλληνοαμερικανοὺς Οἰκονομικοὺς Παράγοντες, ποὺ δραστηριοποιοῦνται σὲ μία σειρὰ ξένων Χρηματιστηρίων καὶ περιλαμβάνουν ἕνα σενάριο τὸ ὁποῖο κάποιοι μποροῦν νὰ τὸ χαρακτηρίσουν εἴτε ὡς ἀποκύημα ἐπιστημονικῆς φαντασίας, εἴτε ὡς τὸν χειρότερο ἐφιάλτη!
Συγκεκριμένα φουντώνουν οἱ συζητήσεις ποὺ προβλέπουν νίκη τῆς Νέας Δημοκρατίας στὶς ἐπερχόμενες ἐκλογὲς καὶ Κυβέρνηση συνασπισμοῦ, στὴν ὁποία θὰ συνυπάρξουν οἱ πάλαι ποτὲ συγκάτοικοι τῶν φοιτητικῶν τους χρόνων: Ἀντώνης Σαμαρὰς καὶ Γιῶργος Παπανδρέου. Ὁ πρῶτος ἐπὶ κεφαλῆς τῆς Νέας Δημοκρατίας καὶ ὁ δεύτερος ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ (τίτλος που παραπέμπει στο ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ τοῦ Ζίγδη).

Στὸ πρῶτο κυβερνητικὸ σχῆμα θὰ συμμετάσχουν καὶ ἀνεξάρτητοι Βουλευτές, ἐνῶ σταδιακά τὶς ὑπουργικὲς θέσεις θὰ καταλάβουν ὑποδεικνυόμενοι κατ’ ἐξοχὴν φιλομνημονιακοὶ ἐξωκοινοβουλευτικοὶ τεχνοκράτες.
Μία κυβέρνηση ἡ ὁποία θὰ ἐξαντλήση τὴν τετραετία, ἐπιβάλλοντας σκληρότατα μέτρα καὶ ἀτσάλινη πειθαρχία στοὺς πολῖτες, ἐφαρμόζοντας τὰ χειρότερα Ἐθνικά, Οἰκονομικὰ καὶ Κοινωνικὰ σενάρια.
Τοῦτο βεβαίως σημαίνει ὅτι ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς γνώριζε ὅλα τὰ παραπάνω καὶ γι’ αὐτὸ προεκήρυξε πρόωρες ἐκλογὲς γιὴ τὴν ἐκλογὴ Προέδρου Δημοκρατίας. Και βεβαίως ἡ ὑποτιθέμενη κόντρα μὲ τὸν Γ.Α.Π. καθὼς καὶ οἱ  ἰσχυρισμοί του περὶ συστάσεως ἐξεταστικῆς ἐπιτροπῆς, γιὰ τὴν ἐνδεχομένη μεθόδευση, μὲ τὴν ὁποία ἡ χώρα ῥίχτηκε στὰ νύχια τοῦ ΔΝΤ καὶ τῆς Μέρκελ, ἀναδεικνύονται σὲ ἕνα ἀκόμη ἠχηρότατο ψέμμα.

Τὸ σενάριο δὲν σταματᾶ ἐκεῖ. Ἐμπλέκει καὶ τὴν ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευση, ἡ ὁποία ἐν μέσῳ ψευτο-λεονταρισμῶν δὲν ἀπαντᾶ ἐπὶ τῆς οὐσίας στὴν ἀσκουμένη ψηφοθηρικὴ τρομοκρατία.
Στὸ τελευταῖο, γιὰ παράδειγμα, μπορῶ νὰ παρατηρήσῳ ὅτι ὄντως δὲν δίνεται πειστικὴ ἀπάντηση στοὺς ἰσχυρισμοὺς Σόϊμπλε καὶ ἐντοπίων μνημονιακῶν περὶ ἐξόδου τῆς χώρας ἀπὸ τὸ εὐρῶ, ἀφοῦ τοῦτο καὶ ὁ Σύριζα τὸ ἔχει ἀποκλείσει, ἀλλὰ καὶ διὰ στόματος Εὐρωπαίων ἀξιωματούχων, μετά τις ἐκλογὲς τοῦ 2012, εἶχε ὁμολογηθῆ ὅτι δὲν ὑπάρχει τρόπος νὰ ἐκδιωχθῇ μία χώρα ἀπὸ τὴν Εὐρωζώνη. Γενικότερα ἡ ἐπικοινωνιακὴ τακτικὴ τοῦ Σύριζα δυναμιτίζεται ἀπό τὶς «δῆθεν προσωπικὲς ἀπόψεις» πρωτοκλασάτων στελεχῶν.

Ὡστόσο στὴν SWAT ἀνάλυση τοῦ σεναρίου, λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν καὶ ἡ ἀντίδραση τῶν ἐν δυνάμει ψηφοφόρων τῆς Νέας Δημοκρατίας, στὴν πιθανότητα νὰ ὑποθέσουν στὸ πλάι τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ τὸν Γεώργιο Παπανδρέου. Ἐνῶ ὑπολογίζεται καὶ ὁ κίνδυνος νὰ «σύρουν» διὰ τῆς ψήφου τους οἱ Ἕλληνες ψηφοφόροι τὸν Σύριζα, πιθανότατα καὶ τοὺς Α.Ν.ΕΛ., στὴν ἐξουσία, τινάζοντας στὸν ἀέρα τὰ σχέδια τοῦ Διεθνοῦς Οἰκονομικοῦ κατεστημένου.
Ἰωάννης Δέμος