Περιφρόνησις ἤ φθόνος;

Κυττάζοντας τὴν παραπάνω εἰκόνα, γιὰ ἀρκετὴ ὥρα, μὲ ἔπιασε μία θλίψις…
Προσεπάθησα νὰ κατανοήσῳ τὸ γιατὶ περιγελῶνται τὰ μνημεῖα μας, ἀπὸ κάποιους, ποὺ δὲν τὰ κατανοοῦν.
Προσεπάθησα ἐπίσης νὰ κατανοήσῳ τὸ γιατί διώκεται ἡ ἑλληνικὴ ἱστορία μὲ τόσο μένος.
Προσεπάθησα νὰ μπῷ στὴν θέσιν ὅλων αὐτῶν, ποὺ κατὰ καιροὺς ἔχουν δράσει μὲ μυρίους τρόπους, καὶ τώρα καὶ στὸ παρελθόν, πρὸ κειμένου νὰ μειώσουν καὶ νὰ ἐξαφανίσουν τὴν ἔννοια Ἑλλὰς ἀπὸ τὸν πλανήτη.
Μὰ ταὐτοχρόνως, ὅσο κι ἐὰν ἐπάλευᾳ νὰ σκεφθῷ ἀπὸ τὴν δική τους  πλευρά, τὴν ἰδίαν στιγμὴ περνοῦσαν, μὲ ταχύτητα ἀστραπῆς, ἐμπρὸς ἀπὸ τὰ μάτια μου, οἱ ἐκόνες ἀπὸ τὰ ἐκατομμύρια ἑλληνικὰ ἐκθέματα, ποὺ …«φιλοξενῶνται» στὰ  μουσεῖα των.
Μουσεῖα ποὺ δὲν θὰ ὑπῆρχαν ἐὰν δὲν ὑπῆρχε ἡ Ἑλλάς.

Ποιά Ἑλλάς;, ἴσως νὰ μὲ ῥωτήσετε.
Ἡ Ἑλλάς τῶν δοσιλόγων; Τῶν ἐθνομηδενιστῶν; Τῶν πρακτόρων; Τῶν βολεψάκηδων; Τῶν παρτάκηδων; Τῶν μιζαδόρων;
Κι ἔχει κάποιαν σχέσιν αὐτή ἡ ἑλληνόφωνος πλέμπα μέ τήν Ἑλλάδα;
Καί ὑπάρχει ἀκόμη κάπου ἡ Ἑλλάς;
Κι ἐὰν ναί, τότε ποιός δικαιοῦται νά τήν κληρονομήσῃ;  Οἱ ἑλληνόφωνοι γενίτσαροι ἤ κάποιοι ἄλλοι;

Μία σοβαρὰ διαπίστωσις ποὺ προέκυψε, ἀπὸ τὶς ἐναλλαγὲς τῶν εἰκόνων, εἶναι πὼς ΟΛΟΙ τους, ἄλλος λιγότερο κι ἄλλος περισσότερο, πασκίζουν νὰ κληρονομήσουν κάτι ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Ἄλλος τὴν Θράκη (Βούλγαροι), ἄλλος τὴν Μακεδονία (Βαρδαρσκανοί), ἄλλος τὴν Ἤπειρο (Ἀλβανοί), ἄλλος τὴν γραμματεία μας (Γερμανοί), ἄλλος τὰ πολιτεύματά μας (ΗΠΑ), ἄλλος τὶς μνῆμες μας καὶ τμῆμα τοῦ πολιτισμοῦ μας (Ῥωσσία, Τουρκία), ἄλλος τὶς ἀρχαιότητές μας (Γερμανία, Ἀγγλία, Γαλλία), ἄλλος τὴν γλῶσσα μας… Καί τό καλλίτερο;
Ἐμεῖς, ἐμεῖς ποὺ φαινομενικῶς εἴμαστε οἱ νόμιμοι καὶ φυσικοὶ κληρονόμοι, ἔχουμε κάτι σούργελα, στὰ ἐκάστοτε καίρια σημεῖα, ποὺ …ἀποποιῶνται μὲ ἀνακούφισιν ὁ,τιδήποτε θυμίζει Ἑλλάδα, στὸ …ὄνομά μας. Συνδυαστικὰ λοιπὸν δρῶντας, οἱ ἔξω, ποὺ διαρκῶς ζητοῦν, καὶ οἱ μέσα, ποὺ διαρκῶς δίδουν, ξεγυμνώνεται ὁ τόπος μας, μικραίνει ἡ ἱστορία μας, ἀλλοιώνεται ἡ γλῶσσα καὶ κονταίνουν οἱ μνῆμες. Μὰ Ἑλλὰς ΔΕΝ εἶναι μόνον αὐτά.
Ἑλλὰς εἶναι ἔννοια!!!
Εἶναι ὁ δημιουργὸς αὐτῶν ποὺ σήμερα κομματιάζονται.

Εἶναι ἡ ἐπιστήμη, ἡ σκέψις, ἡ λογική, ἡ φιλοσοφία, ἡ ἐλευθερία, ἡ δημιουργία, οἱ τέχνες, ἡ ἰατρική, ἡ ἀστρονομία…
Πῶς μποροῦν νά κομματιάσουν κάτι τόσο ἐνιαῖον;.

Κι ὅσο κομματιάζονται τά, φαινομενικῶς κληροδοτήματά μας, στοὺς νέους (καπηλευτὲς-πλιατσικολόγους-διαβρωτὲς) «κληρονόμους», τόσο λιγότερο τὰ κατανοοῦν καὶ τόσο ἐμεῖς βυθιζόμεθα σὲ μεγαλύτερα βάθη. Θλίψις γιὰ τὴν κατάντια…
Θλίψις καὶ πόνος μαζύ..

Καί οἱ ἄλλοι; Οἱ πέριξ ἡμῶν;
Αὐτοὶ χαίρονται. Ἀπολαμβάνουν τὸ δικό μας κομμάτιασμα καὶ «τσιμπολογοῦν» ὅ,τι προλάβουν.
Καὶ ναί, φθονοῦν. Φθονοῦν μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τοῦ εἶναι τους, διότι ἐμεῖς ποὺ τὰ εἴχαμε ὅλα τὰ πετᾶμε. Αὐτοὶ ποὺ δὲν εἶχαν κάτι, σὰν πτωχοί, καὶ καταφρονεμένοι συγγενεῖς, πασκίζουν νὰ χορτάσουν ἀπὸ τὰ ψίχουλα…

Δυστυχῶς…
Ἔτσι ἔχουν τὰ πράγματα…
Κι ἔτσι θὰ πάη ἔως τέλους…
Θὰ ἀλλάξη αὐτό, ἀλλὰ θὰ ἀλλάξη στὸ ΟΛΟΝ. Καὶ δὲν θὰ ἀλλάξη μὲ εὐχολόγια κι ἐλπίδες.
Θέλει κόπο, πόνο, προσπάθεια, δεσμεύσεις, ἀλλαγὴ ὀπτικῆς, ἐπαναπροσδιορισμὸ ἀξιῶν…
Τὰ ἡμίμετρα πλέον δὲν μποροῦν νὰ φέρουν ἀποτέλεσμα.

Αὐτὸ τὸ οἰκοδόμημα ἦταν λάθος καὶ κατέῤῥευσε σχεδὸν πλήρως.
Ὧρα εἶναι πιὰ νὰ τὸ κατακτήσουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή, νὰ τὸ κερδίσουμε νὰ τὸ δομήσουμε σὲ νέες βάσεις, μὲ γερὰ θεμέλια καὶ κυρίως ὡς Ἕλληνες.
Διότι αὐτὸ πρῶτα ἀπ΄  ὅλα προέχει. Νὰ ἀνακαλύψουμε τὴν ταὐτότητά μας καὶ νὰ τὴν ἐπαναπροσδιορίσουμε, ὄχι …δημοσίως, μά, ἐσωτερικῶς! Ἔπονται τὰ λοιπά!

Φιλονόη

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply