Ἐκλογὲς λέει… Λέει…

Καὶ ὅλοι οἱ καραγκιόζηδες ἐφόρεσαν τὰ καλά τους χαμόγελα, ἐφορτώθηκαν μὲ ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ ψέμματα καὶ διεσκορπίσθησαν ἀνᾲ τῇ ἐπικρατείᾳ γιὰ νὰ μᾶς ..πείσουν νὰ τοὺς ψηφίσουμε.
Κλαυσίγελως;
Ναί… Κλαυσίγελως…
Τὰ σκουπίδια διεκδικοῦν τὴν ψῆφο μας κι ἐμεῖς παραλύουμε…
Ἡ χώρα χάνεται κάτω ἀπὸ τὸ τακοῦνι τῆς σαχλαμάρας, τῆς ἁρπακτῆς καὶ τῆς πορνείας.
(Ναί, ὅλα θηλυκὰ καὶ ξεσκισμένα!!!)

Εἶναι καὶ σήμερα λοιπὸν μία ἡμέρα προδοσίας, κοροϊδίας καὶ παράτας…
Τὸ ἐρώτημα: «ἐὰν οἱ ἐκλογὲς ἄλλαζαν κάτι πρός τό καλλίτερο, δέν θά εἶχαν καταργηθῆ;» μᾶς τρυβελίζει τὴν σκέψιν.
Βλέπουμε, ὀσμιζόμεθα, κατανοοῦμε σιγὰ σιγά… Μία ἀκόμη γελοῖα ἔκφρασις τῆς εἰκονικῆς πραγματικότητος…
Κι ἐμεῖς ἀκόμη θεατές… Ὄχι μετέχοντες.
Στὴ δική μας Πατρίδα, στὰ δικά μας χώματα, στὴν δική μας Ἑλλάδα ἐμεῖς εἴμαστε παρατηρητές…
Στὴν δική μας ζωή, θεατές…
Τὶ δυστυχία ἀλήθεια…

Κι ὅμως… Δὲν εἶναι ἔτσι.
Ἔτσι θέλουν νὰ μᾶς κάνουν νὰ πιστεύουμε… Θέλουν νὰ μᾶς πείσουν πὼς εἴμαστε ἀδύναμοι, ἀνίσχυροι, ἐξαρτώμενοι…
Μὰ ΔΕΝ εἶναι ἔτσι. Καὶ δὲν εἶναι ἔτσι, διότι τὸ πρῶτο ποὺ χάσαμε εἶναι ἡ αὐτοεκτίμησίς μας.
Ἕνας λαὸς ποὺ ἔχει χάσει τὴν αὐτοεκτίμησίν του, εἶναι ἕνας λαὸς χειραγωγούμενος.
Μὰ ἡ δική μας Φύσις ΔΕΝ εἶναι αὐτή.
Καὶ ἡ χειραγώγησις εἶναι πρόσκαιρη, ἐπιφανειακή, ἐπιδερμική.
Μὲ ἕνα ..τσᾶφ ὅλα θὰ καταῤῥεύσουν… Ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔδειξαν ὡς ἀληθῆ.

Τί περιμένουμε;
Πολλά… Καὶ πρῶτα πρῶτα τὴν κατανόησιν. Κάτι ποὺ δὲν ἔχουμε στὸ σύνολόν μας.
Πρέπει νὰ ἀλλάξουν πολλά, κι ὅλα σὲ βάθος…
Κι ἐμεῖς μόλις ξεκινήσαμε… Μόλις ἐξήλθαμε στὸν δρόμο μας…
Ἄς μᾶς δώσουμε λίγο χρόνο, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἐπαναπροσδιορίσουμε πολλά.

Ἐκλογὲς λέει… Λέει…
Μᾶς δουλεύουν…
Μὰ δὲν πειράζει… Εἴπαμε. Ἀκόμη τὶς γέφυρες κόβουμε… 

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς βλέπαμε πὼς τὸ κακὸ παρὰ ἐτράβηξε…
Κατανοούσαμε πὼς ἡ κατάῤῥευσις δὲν μποροῦσε νὰ κρυφθῇ γιὰ πολύ.
Ἀντιλαμβανόμεθα πὼς ἡ γάγγραινα ἁπλώνεται παντοῦ, ἐπικίνδυνα…
Κι ἔτσι κάτι ποὺ περιμέναμε, ποὺ βλέπαμε, τώρα τὸ πολεμοῦμε.

Ἐκλογὲς σήμερα, λέει…
Ἀκόμη μία παράστασις γιὰ νὰ ἀποκοιμηθοῦμε…
Κι αὔριο, ποὺ θὰ τελειώσουν τὰ πανηγύρια, θὰ πέσουν καὶ τὰ φτερὰ ὅλων αὐτῶν ποὺ θὰ ἔχουν ἐπενδύσει σὲ αὐτὸ τὸ πανηγῦρι.
Μὰ ἐμεῖς ξέρουμε…
Ἐκλογές, πανηγῦρι, χειροκροτήματα καὶ μετὰ τὰ …κεφάλια μέσα.
Ἐμεῖς τὶ κάνουμε… Κι ἐμεῖς, στὴν πραγματικότητα, ΔΕΝ ἔχουμε κάποιαν σχέσιν μὲ τὶς ἐκλογές, μὲ τὰ πρόσωπα καὶ τὰ κόμματα ποὺ προβάλλονται καὶ μὲ τὶς ἀποφάσεις ποὺ ἐλήφθησαν, πολὺ πρίν, ἀπὸ ἐμᾶς γιὰ …«ἐμᾶς», γιὰ τὸ ποιοὶ θὰ …«κυβερνήσουν»!!!

Ἡ πτώσις ἐξακολουθεῖ.
Καὶ γνωρίζουμε πὼς γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ βροῦμε τόπο νὰ πατήσουμε, πρέπει νὰ πιάσουμε πάτο.
Κοντεύουμε… Λίγο κουράγιο νὰ κάνουμε… Λίγο…
Καὶ μετά, δύσκολα μὰ σταθερά, ἡ μοναδικὴ διέξοδος πρὸς τὸ φῶς θὰ εἶναι ἡ ἄνοδος.
Λίγη ὑπομονή… Λίγη…
Τὰ σκουπίδια θὰ τὰ καθαρίσουμε…
Σημασία ἔχει νὰ μείνουμε ζωντανοί, μὲ καθαρὸ μυαλό, μὲ λαμπερὴ συνείδησιν καὶ μὲ τὴν καρδιά μας γεμάτη Ἑλλάδα!!!

Φιλονόη

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply