Οι πράκτορες του Τελ Αβίβ ξαναπιάνουν δουλειά. 

Ελεύθερος σκοπευτής σκοτώνει διαδηλώτρια και ταυτόχρονα όλα τα ΜΜΕ του πλανήτη ενοχοποιούν τον στρατό, που έριξε τον Μόρσι, την μαριονέτα του Ισραήλ.
(Ελεύθερος σκοπευτής;
Δηλαδή από αυτούς που προκάλεσαν την καταστροφή της  Ουκρανίας;)

Τα ελεγχόμενα από …«περιουσίους» ΜΜΕ της Αιγύπτου αναπαράγουν την εκδοχή των ξένων ΜΜΕ και προσπαθούν να πυροδοτήσουν έκτροπα, όπως ακριβώς έκαναν εδώ με τον Γρηγορόπουλο. 

Μόλις ΔΕΚΑ «οργισμένοι» ηθοποιοί, με ανοικτά στόματα, δημιουργούν κλίμα και σε χρηματιστήρια και σε τουριστικούς πράκτορες.

Δείτε πως ξεκινάει η παράσταση εδώ από την προηγούμενη …«αυθόρμητη» επανάσταση που έριξε τον Μουμπάρακ.

 Φυσικά οι Αιγύπτιοι κατάλαβαν την παγίδα της πρώτης, ψεύτικης επαναστάσεως, που έστησε η Otpor κι ανέτρεψαν τον Μόρσι με δεύτερη επανάσταση.

The revolution that came from Serbia

Some of the members of the April 6 Youth Movement, which spearheaded the Egyptian revolution, were trained by members of Otpor!, a Serbian-based group that was responsible for the fall of the Milosevic regime in 2000.

The organisation dubbed by some commentators as “Revolution Ltd” has trained activists and non-violent resistants who have struggled to overthrow most of the world’s dictatorial regimes. Its methods have served as “weapons” almost everywhere: from the Rose Revolution in Georgia [2003] to the Tulip Revolution in Kyrgyzstan [2005], and more recently in the revolt that has swept across the Arab world. “Yes, it’s true. We did train members of the April 6 Youth Movement in Egypt,” remarks Srdja Popovic, who now runs the Center for Applied Nonviolent Action and Strategies (CANVAS) in Belgrade, whose senior members are veterans of the Otpor! civil resistance movement.

However, Srdja Popovic has no intention of hogging the limelight and appears exasperated when we ask him if Otpor! is an exporter of revolutions. “We do not descend on countries with revolution in a suitcase. It is their revolution and the foreign consultants should not take credit for it. These people risked their lives for freedom, and their victory is 100% of their own making. No question about it!”

Always the emphasis on non-violence

Srdja Popovic is long-standing authority on civil disobedience and non-violent resistance. In 1998, when he was a 25-year old biology student, he and a dozen of his friends founded Otpor!. At the time, Milosevic had been in power for almost ten years and was preparing to wage war Kosovo. In a student canteen in Belgrade University, they devised a plan for a new resistance movement, inspired by Mahatma Gandhi and the campaign against apartheid, with a fresh and trendy image that even succeeded in attracting their apolitical peers. Highly imaginative initiatives, which brought them increasing attention in the media, became their signature. As always the emphasis was on non-violence: they challenged and ridiculed the regime, but confronted soldiers and police carrying flowers. Otpor! had understood that Milosevic would fall when he could no longer rely on the unquestioning support of the police and the army. “They were the methods and the message that we are now teaching to activists in other countries,” explains Srdja Popovic. “In our courses, we ask them to identify the pillars of the regime. Then we tell them: ‘Do not attack them, because that will only lead to violence. Try to win them over to your side'”.

People power is the decisive factor

From the start of the uprising against Hosni Mubarak, members of the April 6 Youth Movement brandishing the Otpor! symbol of a clenched white fist on a black background were a visible presence in Tahrir Square and the streets of Cairo. In an interview with Al-Jazeera, one of their number, 22-year-old blogger Mohammed Adel explained: “I was in Serbia where I learned about the organisation of non-violent demonstrations and the best methods to counter security service brutality.”

When he returned to Egypt at the end of 2009, he brought with him a guide to subversive activities, which he distributed to other members of the April 6 and Kefaya movements. A little more than a year later, this document was put to good use.

Srdja Popovic affirms that “people power” is the decisive factor. No two revolutions are the same, but there is an arsenal of tools that can be put to use everywhere. For the Serbian activist, “Every regime, even the most repressive ones, can be over thrown by non-violent means.”

voxeurop

Αυτό όμως δεν συμβαδίζει με τα σχέδια της Νέας Τάξεως.
Κι έτσι ξεκίνησε δεύτερος γύρος πορτοκαλί …«επαναστάσεως», για να …«πείσουν» τους Αιγυπτίους, για το …«καλό» τους πάντα, να …«σωθούν» από τους …πράκτορες!!!

Εννοείται πως σε κάθε σημείο του πλανήτη ξεκίνησε ανοικτά η υποστήριξη κι αυτής της …«επαναστάσεως»!!!
Κι ο …«θρήνος» εξαπλώνεται για τον νέο …Charlie!!!

Όλοι φυσικά στο κόλπο…
Αναμεταδίδουν άκριτα την προπαγάνδα των σιωνιστικών ΜΜΕ.

«Θρήνος» από την Ναυτεμπορική…
«Θρήνος» από τον Χαρδαβέλλα…

Θρήνος κι από τον πράκτορα Βαξεβάνη:

Κι όχι μόνον…

Φυσικά ούτε λόγος για …έλεγχο από τους …«περιουσίους»!!!

Στα τελευταία 14 χρόνια ο ...«επαναστατικός» Ριζοσπάστης αναφέρθηκε μόνον τέσσερις φορές στην OTPOR…
Δηλαδή τόσο ώστε κανένας να μην δώσει σημασία.
Ο Soros και οι Σιωνιστές εκτός κάδρου, ενώ για τον άθλιο Bernard Levy μόνον …επαίνους…!!!

Ὁ …πανταχοῦ παρὼν Bernard-Henri Lévy.

Σίγμα

ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ….«ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ»

Χρηματοδοτούμενες και σχεδιασμένες απ’ τον ιμπεριαλισμό

Επανάσταση. Μια λέξη που χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια πολύ συχνά. «Ειρηνική Επανάσταση» στην Σερβία το 2000, «Επανάσταση των Ρόδων» στην Γεωργία το 2003, «Πορτοκαλί Επανάσταση» στην Ουκρανία το 2004, «Επανάσταση των Κέδρων» στον Λίβανο και πιο πρόσφατα η «Επανάσταση της Τουλίπας» ή «Λεμονί Επανάσταση» στην Κιργιζία.

Σε όλες τις παραπάνω «πολύχρωμες και βελούδινες επαναστάσεις» δεν ανετράπη κανένα σύστημα, ο καπιταλισμός που υπήρχε συνεχίζει να υπάρχει ακόμα πιο αδιάλλακτος και η μόνη διαφορά είναι πως άλλαξαν οι κύκλοι που κατέχουν την εξουσία.

Η αλλαγή των κύκλων αυτών πραγματοποιείται για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα (πετρέλαιο, αέριο) και για να γίνει αυτό, έχουν διαθέσει πολλά χρήματα, εξειδικευμένη εκπαίδευση και ανθρώπινο δυναμικό. Όταν ανετράπη η Σοβιετική Ένωση, κεντρικό μέλημα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ για την περιοχή ήταν να αποδυναμώσει την επιρροή της Ρωσσίας και να κυριαρχήσει στην περιοχή.

Μετά τις ανατροπές που συντελέστηκαν στις χώρες του σοσιαλισμού, ακολουθήθηκαν αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές πολιτικές. Οι κυβερνήσεις που ξεπήδησαν από τις «εξεγέρσεις», εκτός των άλλων, ακολουθούν ακόμα πιο αντιλαϊκή πολιτική, με φιλο-Δυτικό προσανατολισμό, ασπάζονται τις οικονομικές πολιτικές της «ελεύθερης αγοράς», ανοιχκτές στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με δείγματα αντικομμουνισμού (π.χ. απαγόρευση της παρελάσεως για το εορτασμό της Αντιφασιστικής Νίκης στην Ουκρανία).

Η μέθοδος είναι σχεδόν ίδια

Από τις στημένες διαδηλώσεις στην Ουκρανία

Διεξάγονται ή αναμένεται να διεξαχθούν εκλογές. Το εκλογικό αποτέλεσμα θεωρείται από τους «αντιπολιτευομένους» ως νοθευμένο, αρχίζουν διαδηλώσεις που παίρνουν μαζικό χαρακτήρα, πιθανές καταλήψεις, υπάρχει ένα σήριαλ λαϊκού ξεσηκωμού και πολιτικής ίντριγκας με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την συμμετοχή φοιτητών και τελικά επαναλαμβάνονται οι εκλογές ή ανακηρύσσεται νικητής ο «αντιπολιτευόμενος» υποψήφιος. Το καινούργιο στοιχείο σε όλα αυτά είναι πως αφετηρία αυτών δεν αποτελούν οι μακροχρόνιες απεργίες (π.χ. των ανθρακωρύχων στην Ουκρανία) ή οι κοινωνικοί αγώνες, αλλά οι κατηγορίες για νοθεία των εκλογών με τα οριακά αποτελέσματα των δύο υποψηφίων.

Σημαντικό ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει είναι η στάση της αστυνομίας και του στρατού. Γιατί δεν επενέβη ο στρατός ή η αστυνομία, για να καταστείλει τις λεγόμενες «αυθόρμητες εξεγέρσεις»; Αν εξαιρέσει κάποιος την περίπτωση της Κιργιζίας, όπου έγινε μια μικρή προσπάθεια καταστολής, στις υπόλοιπες χώρες ο ρόλος τους ήταν μάλλον αντίθετος, δεν στήριξαν τις αρχές και συντάχθηκαν με την αντιπολίτευση.

ριζοσπάστης