γιατί Μαμὰ τίς νύκτες τρέμει σὰν τὸ ψάρι τὸ κορμί μου…
…γιατί Μαμὰ φορᾶνε μάσκες στὰ ὄνειρά μου οἱ κολλητοί μου…
…γιατί Μαμὰ τρέχω μὲ χίλια σὲ καμένες λεωφόρους…
…γιατί Μαμὰ παίζω κρυφτὸ μὲ δαίμονες καὶ ἑωσφόρους …
…γιατί Μαμά;…

γιατί Μαμὰ μὲ τίς σκιὲς μὲς τὸ δωμάτιο χορεύεις…
…γιατί Μαμὰ στὶς πλαστικές σου ἀγορὲς μὲ παζαρεύεις…
…γιατί Μαμὰ μένω ἐδῶ καὶ ζητιανεύω τὸ ψωμί μου…
…γιατί Μαμὰ ἔγινε ἡ ἴδια μου ἡ Χώρα τὸ κελλί μου…
…γιατί Μαμά;…

γιατί Μαμά μου εἶπες ψέμματα καὶ μ’ ἄφησες νὰ ζήσω…
…γιατί Μαμὰ τὰ δανεικὰ σοῦ ἐγὼ μὲ αἷμα νά ‘ξοφλήσω…
…γιατί Μαμὰ πρὶν πῶ πὼς ἔζησα ζητᾷς νὰ ξεψυχήσω…
…γιατί Μαμὰ δὲν πρέπει τίποτα γιὰ μένα νὰ κρατήσω…
…γιατί Μαμά;…

γιατί Μαμὰ τὸ «παρεάκι» σου νὰ εἶμαι… ὁ Βαραββάς σου…
νὰ οὐρλιάζω «ἠλί, ἠλί, λὰμὰ σαβαχθανὶ» στὸν Γολγοθᾶ σου…
νὰ κουβαλάω ἕνα σταυρὸ ἀπ’ τὴν κοιλιά σου…
γιατί Μαμά… ἡ «Ἰφιγένεια» νὰ γίνω τῆς γενιᾶς σου…
…γιατί Μαμά;…