Γιατί νά λειτουργοῦμε ὑπό συνθῆκες πιέσεως;
Γιατί νά πρέπῃ νά δουλεύουμε κι ὄχι νά παράγουμε ἔργο;
Γιατί στόν πλανήτη διαρκῶς ἡ βία εἶναι ἡ κινητήριος δύναμις;
Γιατί ὁ ἄνθρωπος, ἀπό τά ἀρχαιότατα χρόνια, ἔπρεπε νά δουλεύῃ γιά νά παράξῃ τήν τροφή του;
Γιατί νά πολεμᾷ πρό κειμένου νά διατηρῇ τήν ἐλευθερία του;
Γιατί νά πεθαίνει ὅταν δέν εἶναι ἀρκετά καλός στόν πόλεμο;

Ἀμέτρητα τὰ γιατί…
Μὰ κυρίως ἀμέτρητος καὶ ἄνευ ἀρχῆς καὶ τέλους ὁ πόνος.
Ἡ βία δὲ εἶναι, στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων, ἡ βασικὴ κινητήριος δύναμις γιὰ νὰ συμβοῦν ἀκόμη καὶ τὰ καλά, τὰ φιλάνθρωπα. Μόνον ποὺ ἔχουμε ξεχάσει τὴν δυνατότητά μας νὰ ἐπιλέγουμε ἐμεῖς τὴν βία, ἀπὸ τὸ νὰ μᾶς τὴν ἐπιβάλουν.

Ἡ μεγάλη διαφορὰ τῆς πηγῆς, ποὺ ἀσκεῖ τὴν βία, εἶναι κι αὐτὴ ποὺ κάνει τὴν διαφορὰ τοῦ ἐλευθέρου ἀπὸ τὸν δοῦλο.
Αὐτὸς ποὺ ἀνέχεται νὰ τοῦ ἀσκεῖται βία, γιὰ τοὺς ὅποιους λόγους, ἀπὸ ὁποιανδήποτε ἐξωτερικὴ πηγή, τότε εἶναι δοῦλος. Εἶτε τὸ γνωρίζει, εἶτε ὄχι.
Αὐτὸς ὅμως ποὺ ἀσκεῖ μόνος του, στὸν ἑαυτόν του, συνειδητῶς κι ἀναλόγως τῆς ἀνάγκης, ἤ τῆς περιπτώσεως, βία, περιορίζοντας αὐτὴν τὴν βία μόνον στὸν ἑαυτόν του, εἶναι ἐλεύθερος.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα…
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ῥέπουν πρὸς τὴν …τεμπελιά.
Τὸ ὄμορφο ὅμως, τὸ μεγάλο, τὸ πολιτισμένο, τὸ ἐπὶ πλέον, τὸ διαφορετικό, τὸ ἐπιστημονικὸ ΔΕΝ προάγεται ἀπὸ τὴν τεμπελιά, παρὰ μόνον ἀπὸ τὴν πίεσιν ποὺ ἀσκοῦμε ἐμεῖς στοὺς ἑαυτούς μας, γιὰ νὰ περάσουμε στὴν δημιουργία, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀφήσουμε πίσω μας τὴν τεμπελιά.

Ἡ ζωή μας λοιπόν ἕνας διαρκής πόλεμος;
Ναί, κατὰ κάποιον τρόπο, ναί.
Μὰ ἐὰν αὐτὸ τὸ ἐπιλέγουμε ἐμεῖς, τότε οἱ καθημερινές μας νίκες, μικρὲς ἤ μεγάλες, εἶναι κι αὐτὲς ποὺ μᾶς ἀλλάζουν τὸ εἶδος τῆς διαβιώσεως. Ἐμεῖς ἐπιλέγουμε φυσικά…

Φιλονόη

Υ.Γ. Θά μποροῦσαν νά εἶναι ὅλα διαφορετικά; Ναί, ἴσως καὶ νὰ μποροῦσαν. Ὄχι ὅμως σὲ αὐτὸν τὸν …«κύκλο». Εἶναι δρόμος ἀκόμη ἐμπρός μας…

φωτογραφία