Οι Financial Times (Economist) των Rothschild  στηρίζουν δυνατά και φανερά Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ, για να μην δυναμώσει η Χρυσή Αυγή. Βάστα ΓιάΝη …φωνάζουν οι σιωνιστές τοκογλύφοι δια των πρακτόρων τους.

Προμελετημένη η «επανάσταση» χωρίς καμμία απώλεια για τους τοκογλύφους.

Σίγμα

Financial Times: Η Ελλάδα θα πρέπει να μείνει αμετακίνητη στις θέσεις της, αλλιώς…

Συμβουλές από την βρετανική εφημερίδα για την ελληνική κυβέρνηση και τον Γιάννη Βαρουφάκη σχετικά με την στάση της απέναντι στους εταίρους – «Καμπανάκι» για το ενδεχόμενο ανόδου της Χρυσής Αυγής σε περίπτωση υποχωρήσεως.

Σκληρή στάση της κυβερνήσεως απέναντι στους Ευρωπαίους είναι η συμβουλή των Financial Times όσον αφορά στις διαπραγματεύσεις.

Σε άρθρο του ο Wolfgang Münchau υποστηρίζει ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος: Εναντίωση στο υφιστάμενο πρόγραμμα εξηγώντας ότι ο στόχος των πλεονασμάτων που προβλέπει το μνημόνιο είναι αδιανόητος για χώρες με τόσο υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Την ίδια ώρα προειδοποιεί τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη ότι θα πρέπει να διατηρήσει την ψυχραιμία του στο Eurogroup της Δευτέρας, καθώς θα συναντήσει «πολική ψυχρότητα» από τους συνομιλητές-ομολόγους του. «Πρόκειται για τον απεσταλμένο της πρώτης ελληνικής κυβερνήσεως με δημοκρατική εντολή για αντίσταση στο άκρως δυσλειτουργικό καθεστώς του μνημονίου, το οποίο έχει αποδειχθεί οικονομικά αστοιχείωτο και πολιτικά μη βιώσιμο», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Münchau.

Ο Βρετανός αρθρογράφος στέκεται παράλληλα και στο απευκταίο ενδεχόμενο να υποχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση στα «θέλω» των Ευρωπαίων, κάτι που θα αποτελέσει «πολιτική ταφόπλακα» για τους ίδιους στην Ελλάδα, με τους πολίτες να στρέφονται στην Χρυσή Αυγή.

Ο Münchau αναφέρει αναλυτικά στο άρθρο του:

«Εάν θέλει η Ευρωζώνη να επιβιώσει με τις σημερινές γεωγραφικές της διαστάσεις, αυτό το καθεστώς θα πρέπει να εγκαταλειφθεί.

Φυσικά, η εναντίωση της Ελλάδας στις ελίτ της Ευρωπαϊκής Ενώσεως κρύβει σοβαρό ρίσκο. Οι επιπτώσεις από μια αποτυχία εξευρέσεως συμφωνίας είναι πλήρως κατανοητές:
η Ελλάδα ρισκάρει μια οικονομική κατάρρευση και μαζί με αυτή, και μια αναγκαστική έξοδο από την Ευρωζώνη.

Το θέμα που βρίσκεται σήμερα επί τάπητος είναι η χορήγηση νέου δανείου στην Αθήνα για να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες για τους επομένους μήνες.
Στην ουσία, το ζήτημα δεν είναι τα χρήματα αλλά το περιτύλιγμα, εξηγεί ο αρθρογράφος των FT.

Οι Έλληνες θέλουν ένα πρόγραμμα-γέφυρα με την έμμεση παραδοχή ότι τα προηγούμενα προγράμματα έχουν αποτύχει, ενώ οι Ευρωπαίοι εταίροι υποστηρίζουν την λιτότητα για ιδεολογικούς λόγους. Τι πρέπει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση;

Θα πρέπει να μείνει ανυποχώρητη στην θέση της και να μην δεχθεί παράταση του υφισταμένου προγράμματος, απαντά ο Münchau, εξηγώντας ότι ο στόχος των πλεονασμάτων που προβλέπει το μνημόνιο είναι αδιανόητος για χώρες με τόσο υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Σύμφωνα με τον Wolfgang Münchau οι Έλληνες θέλουν ένα απλό δάνειο γέφυρα σε συνδυασμό με την αυτονόητη παραδοχή ότι τα προηγούμενα προγράμματα στηρίξεως έχουν αποτύχει. Άλλοι διαφωνούν. Οι Γερμανοί υποστηρίζουν το πρόγραμμα λιτότητας για ιδεολογικούς λόγους. Οι Πορτογάλοι είναι αντίθετοι σε οποιαδήποτε συμφωνία για την Ελλάδα, δεδομένου ότι έχουν υιοθετήσει όλα τα προγράμματα λιτότητας. Και οι Λιθουανοί λένε: είμαστε ακόμη φτωχότεροι από ό, τι είναι οι Έλληνες Γιατί θα πρέπει να τους βοηθήσουμε;

Λοιπόν, τι θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να κάνει; Θα πρέπει να επιμείνει στην θέση της να μην δεχθεί την συνέχιση του υπάρχοντος προγράμματος χρηματοδοτικής στηρίξεως. Με τον τρόπο αυτό δεν θα δεσμεύεται από την αυτοκαταστροφική πολιτική όπως π.χ. να πετύχει 3% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα. Για μια χώρα με τεράστια ανεργία, ένας τέτοιος στόχος είναι παραλογισμός. Θα ήταν, το καλλίτερο η Ελλάδα να αποχωρήσει από την ευρωζώνη.

Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, η Αθήνα θα πρέπει να προετοιμάσει ένα σχέδιο Β. Αυτό δεν σημαίνει κατ ‘ανάγκη την τυπική έξοδο της Ελλάδος από την ευρωζώνη, η οποία θα ήταν επικίνδυνη επιλογή. Υπάρχουν ευφυέστερες επιλογές.

Η πιο συνετή είναι η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος – όχι απαραίτητα χαρτονόμισμα – περισσότερο θα λειτουργεί σαν ένα χρεόγραφο που εκδίδεται από την κυβέρνηση και που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ορισμένους σκοπούς.

Ορισμένοι οικονομολόγοι όπως ο Robert Parenteau, οικονομολόγος των ΗΠΑ, πρότεινε αυτό που απεκλήθη φόρος αναμονής που συνδέται με την πορεία των φορολογικών εσόδων.
Υπάρχουν τέτοια μέσα στις ΗΠΑ σε κρατικό επίπεδο.

Ενεργούν ως πίστωση φόρου που επιτρέπει στις κυβερνήσεις να διαθέτουν δημοσιονομικό έλλειμμα μέχρις ότου ανακάμψει η οικονομία. Με ένα τέτοιο μέσον η Ελλάδα θα μπορούσε να εγκαταλείψει την λιτότητα χωρίς να εγκαταλείψει το ευρώ.

Ο John Cochrane, ένας συντηρητικός οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, προτείνει η ελληνική κυβέρνηση να εκδώσει ηλεκτρονικό χρήμα, όχι κατ ‘ανάγκην σε μετρητά που θα χρησιμοποιείται για να πληρωθούν συντάξεις και άλλες πληρωμές.

Τα IOUs όπως ονομάζονται θα εκπληρώνουν μία από τις βασικές λειτουργίες του χρήματος θα αποτελούν μέσο ανταλλαγής. Θα μπορούν με αυτό το χρήμα να αγοράζουν τρόφιμα ή για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Η πιο επικίνδυνη εναλλακτική λύση θα ήταν το Grexit. Αυτή είναι μια επιλογή που η Ελλάδα θα πρέπει να αποφύγει επειδή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και….διασπαστική. Το Grexit θα είναι δυνητικά πιο επικίνδυνο για την ίδια την ευρωζώνη γιατί θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο και για άλλες χώρες. Πάντως το Grexit θα εξακολουθεί να είναι προτιμότερο από το status quo.

Το χειρότερο σενάριο θα ήταν για την ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί την ήττα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ συναινέσει…τότε πολιτικά θα φθαρεί και οι πολίτες θα στραφούν στην Χρυσή Αυγή. Κατά την άποψη μου είναι προτιμότερο για την ευρωζώνη να εγκαταλείψει τις αποτυχημένες πολιτικές των τελευταίων πέντε ετών και να προχωρήσει σε νέες πολιτικές.

Εάν όλα αυτά αποτύχουν τότε για την Ελλάδα η καλλίτερη επιλογή θα ήταν μια ημιέξοδος από το ευρώ με παράλληλο νόμισμα και με χρεωκοπία.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα πρέπει να υψώσουν το ανάστημά τους, την Δευτέρα οι Έλληνες».

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ