Θὰ προέτεινα νὰ ἔχετε κατὰ νοῦ, πὼς οἱ κεντρικοὶ σχεδιαστὲς ποὺ ἐπεξεργάζονται ὅλα αὐτὰ τὰ μεγαλεπήβολα σχέδια, μὲ τὰ «οἰκονομικὰ ἐργαλεῖα» (sic), δὲν ἔχουν καμμία ποινικὴ εὐθύνη, ἔχουν ἐξασφαλισμένο paycheck ἀπὸ τοὺς φορολογουμένους καὶ ἂν ἀποτύχουν θὰ τὰ ῥίξουν στὴν δημοκρατία καὶ στοὺς λαούς.
Σὲ ὅποιους λαοὺς εὕρουν εὔκαιρους ἐκείνη τὴν στιγμή.

Τὸ ὅ,τι θὰ ἀποτύχουν, εἶναι δεδομένο.
Ἁπλᾶ ἔχουν δημιουργήσει ἕνα παγκόσμιο οἰκονομικὸ τέρας, τὸ ὁποῖο εἶναι πραγματικὰ too big to fail καὶ αὐτὸ εἶναι μειονέκτημα καὶ ὄχι πλεονέκτημα.
Οἱ εὐθῦνες διαχέονται ἀπὸ τὸν ἕνα στὸν ἄλλο καὶ ἡ κολεκτιβοποίησις ὁδηγεῖ σὲ ὅλο καὶ πιὸ ἀνεύθυνες συμπεριφορές.
Εἶναι κρίμα ποὺ ἐπεκράτησε ἡ συλλογικότης στὶς ζημιὲς καὶ ἡ ἐξατομίκευσις στὸ κέρδος.
Διότι αὐτὸ τὸ κέρδος, εἶναι προκαθορισμένο καὶ δὲν ἀποτελεῖ διεργασία ἐλευθέρας ἀγορᾶς.
Κατευθύνεται σὲ συγκεκριμένους ἀποδέκτες οἱ ὁποῖοι θὰ κερδίζουν συνεχῶς καὶ ὅταν χάνουν, θὰ πληρώνουν ἄλλοι.

Εὐθύμης Μαραμῆς

φωτογραφία