Ἡ κατάστασις τοῦ «σὲ ἀγαπῶ».

Οἱ παρελθοῦσες σχέσεις μὲ τὴν ἀγάπη, οἱ παιδικὲς μνῆμες, οἱ ἀνεκπλήρωτες προσδοκίες καὶ οἱ πεποιθήσεις βρίσκονται ὅλα συσκευασμένα στὴν γλῶσσα τοῦ παρόντος.
Ἑπομένως τὸ «σ΄ ἀγαπῶ» ἐπεκτείνεται στὰ ἐξῇς:
«Σ’ ἀγαπῶ ὅπως ἀγαποῦσε ὁ πατέρας μου τὴν μάννα μου πρὶν χωρίσουν.»
«Σ’ ἀγαπῶ ὄσο δὲν μὲ πλησιάζεις πολύ.
«Σ’ ἀγαπῶ ὅπως ἀγαποῦσε ὁ Ῥωμαῖος τὴν Ἰουλιέτα, ἀλλὰ σὲ παρακαλῶ μὴν μοῦ ζητήσῃς νᾶ πεθάνῳ γιὰ ἐσέναν.»

Τὸ «σ’ ἀγαπῶ» εἶναι ἡ πιὸ συναισθηματικὴ ἀπὸ ὄλες τὶς λέξεις τῆς γλώσσης καὶ περιλαμβάνει πολλὰ συναισθήματα, στὰ ὁποῖα ἴσως δὲν ἀναφερόμαστε ποτὲ ἀνοικτά, ἰδιαίτερα ἂν εἶναι ἐπώδυνα.
Ἔτσι λοιπὸν ἐνᾦ ἡ ἀγάπη εἶναι ἔνα θετικὸ συναίσθημα, πολλοὶ ἄνθρωποι τὸ ἔχουν συνδέσει μὲ πόνο.

Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὁ νοῦς συνδέει πράγματα μεταξύ τους εἶναι συχνὰ παραπλανητικός.
Λόγῳ τῶν προβολῶν τοῦ παρελθόντος σπάνια βλέπουμε τοὺς ἀνθρώπους ὅπως ἀκριβῶς εἶναι. Συνήθως τοὺς βλέπουμε σὲ σχέση μὲ ἄτομα ἀπὸ τὸ παρελθόν.

Ὑπάρχει ἔνα ἀκόμη εἶδος προβολῆς, ποὺ βασίζεται στὶς ἐπιθυμίες.
Ἴσως γιὰ παράδειγμα κάποιος νὰ ἐμπιστεύεται ἕνα ἄτομο ἐπειδὴ ἔχει ἀνάγκη νὰ τὸ ἐμπιστευθῇ ( ἐπειδὴ ἐνδεχομένως νὰ ἔχῃ προδοθεῖ στὴν παιδική του ἡλικία) κι ὄσες φορὲς κι ἂν ἀποδειχθῇ ὅτι αὐτὸ τὸ ἄτομο δὲν εἶναι ἐμπιστοσύνης, ἐκεῖνος ἐξακολουθεῖ νὰ προβάλῃ ἐπάνω του τὴν ἀνάγκη του.

Ἂν κάποιος ἐξετάσῃ κάθε ἀρνητικὸ στοιχεῖο, τὸ ὁποῖο ἐπιμένει ὅτι χαρακτηρίζει τοὺς ἄλλους, γιὰ παράδειγμα ὅτι οἱ ἄλλοι δὲν τὸν καταλαβαίνουν ἤ δὲν ἀναγνωρίζουν τὴν ἀξία του, τότε θὰ ἀνακαλύψη ὅτι αὐτὸ τὸ στοιχεῖο βρίσκεται μέσα του κι ὅσο πιὸ πολὺ τὸ ἀρνεῖται τόσο πιὸ πολὺ τὸ προβάλλει.
Ἔτσι ἂν κάποιος ἀμύνεται πρὶν κατηγορηθῇ, σημαίνει ὅτι μέσα του ὑπάρχει ἐνοχὴ καὶ θὰ πρέπη νὰ ἔλθῃ ἀντιμέτωπος μὲ αὐτὴ τὴν ἐνοχὴ προκειμένου νὰ σταματήσῃ νὰ βασανίζῃ τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ σταματήσῃ ἡ προβολή.
Ἂν κάποιος νομίζῃ διαρκῶς ὅτι ὁ ἄνδρας ἤ ἡ γυναῖκα του κυττάζῃ τοὺς ἄλλους μὲ σεξουαλικὸ ἐνδιαφέρον εἶναι ἐπειδὴ ἐκεῖνος δὲν μπορεῖ νὰ μείνῃ πιστός.

Ὅταν μποροῦμε νὰ δοῦμε τὸν ἑαυτό μας μέσα στὰ πράγματα ποὺ ἀπεχθανόμαστε ἤ φοβόμαστε ἀλλὰ καὶ σὲ αὐτὰ ποὺ ἀγαποῦμε, τότε ἀντιλαμβανόμαστε μιὰ μεγάλη πνευματικὴ ἀλήθεια, ὅτι τὰ πάντα εὑρίσκονται μέσα μας.

Γιῶτα Σούσουλα

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Ἡ κατάστασις τοῦ «σὲ ἀγαπῶ».

Leave a Reply