Ἐὰν κάποιος ταλαντοῦχος ἱστορικὸς θελήσῃ, κάποιαν στιγμὴ στὸ μέλλον, νὰ γράψῃ τὴν Παγκόσμιο Ἱστορία τῆς Ἀνοησίας (ἢ τῆς Ἀτιμίας, τὸ ἴδιο εἶναι) θὰ πρέπῃ ὁπωσδήποτε νὰ συμπεριλάβῃ κι ἕνα μεγάλο κεφάλαιο, ποὺ θὰ διατρέξῃ τὸ χρονικὸ τῶν σχέσεων τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν ὑπόλοιπο Εὐρώπη.
Ἡ προσπάθεια πολλῶν ἀπὸ ἐμᾶς στὸ ἐσωτερικό, – ἡμῶν τῶν ὑπηκόων τῆς ἑλληνικῆς ἐπαρχίας τῆς Ε.Ε. -, νὰ ἐξωραΐσουν, μέχρι καθαγιασμοῦ, κάθε τί ποὺ ὁμοιάζει λόγῳ ἐτικέττσας «εὐρωπαϊκὸ» καὶ νὰ αὐτό-μαστιγωθοῦν, ἐπιδεικνύοντας τὴν ἀγωνιώδη προσπάθειά τους νὰ ἀποτινάξουν ἀπὸ μέσα τους τὸν Ἀνατολίτη, γιὰ νὰ ὁμοιάζουν κι αὐτοὶ Εὐρωπαῖοι, θὰ ἦταν κωμικὴ ἐὰν δὲν ἦταν θλιβερή.
Μπορεῖ ἡ Ἑλλὰς νὰ ἔχῃ ὅλα τὰ κακὰ τοῦ κόσμου, ἀλλά, δεκαετίες τώρα συνομιλοῦσε μὲ τοὺς ἐπὶ γῆς ἀγγέλους.
Ἡ Ἑλλὰς ἔτρωγε, γιὰ τριάντα χρόνια, στὰ μπουζούκια καὶ στὶς Βουλάρες τὶς ἐπιδοτήσεις τῶν συγκλίσεων καὶ τῶν ἀναδιαρθρώσεων, ἀλλὰ ἦσαν οἱ ἐπιμελεῖς ἐλεγκτὲς τῆς «τελείας» εὐρωπαϊκῆς δομῆς, αὐτοὶ ποὺ τὰ εὕρισκαν ὅλα καλῶς καμωμένα. Μπορεῖ καὶ μὲ τὸ ἀζημίωτο, ποιός ξέρει;;
Ἡ Ἑλλὰς ἐσώρευε θηριώδη κρυφὰ ἐλλείμματα, κατὰ παράβασιν τῶν συνθηκῶν καὶ τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ δικαίου, ἀλλὰ ἦταν ὁ «Εὐρωπαῖος» Μπαρόζο ποὺ καθάριζε γιὰ πάρτη μας μὲ ἕνα τηλεφώνημα τοῦ Καραμανλῆ καὶ ὁ «Εὐρωπαῖος» Ἀλμούνια, ποὺ τὰ εὕρισκε ὅλα σωστὰ κατοχυρωμένα στὰ excel τῆς Eurostat.
Ἡ Ἑλλὰς ἐκρεμάσθη στὰ μανταλάκια ὅλης τῆς ὑπολοίπου Εὐρώπης γιὰ τοὺς ψεῦτες πολιτικούς της τὸ 2010, ἀλλὰ ἦσαν οἱ «ἀκέραιοι καὶ ὑπεύθυνοι» Εὐρωπαῖοι ἡγέτες ποὺ ἐκάθησαν ἀγαπημένοι μὲ τοὺς ἰδίους αὐτοὺς πολιτικοὺς στὸ τραπέζι τῶν διαπραγματεύσεων, γιὰ νὰ συζητήσουν τὴν «διάσωσι» τῆς χώρας, λίγες ἡμέρες μόνον ἀφ΄ ὅτου εἶχαν ζητήσει τὴν προσαγωγή τους σὲ δίκες, γιὰ νὰ ξεχάσουν τὴν ἀνάγκη γιὰ ἀπονομὴ δικαιοσύνης εὐθὺς ἀμέσως.
Ἡ Ἑλλὰς ἔκανε μαϊμοῦ μεταῤῥυθμίσεις πέντε χρόνια τώρα, ἀλλὰ ἦταν ἡ τρόικα καὶ οἱ πολιτικοί της προϊστάμενοι, ποὺ ἐνέκριναν τὶς ἐκταμιεύσεις τῶν πακτωλῶν, ἱκανοποιημένοι, -πάντα μετὰ τὶς «διευκρινήσεις» τῆς τελευταίας στιγμῆς-, μὲ τὶς «ἐκ θεμελίων ῥιζικὲς ἀλλαγὲς» τοῦ κράτους μας, μέσῳ κουρελονόμων 700 σελίδων, μὲ ἕνα ἄρθρον καὶ μέσῳ Διαταγμάτων Νομοθετικοῦ Περιεχομένου, ποὺ οὐδέποτε ἔφθαναν στὴν βουλὴ γιὰ κύρωσι.
Δὲν εἶναι ἄγγελοι οἱ φίλοι μας κι ἔχουν ἐξαπατήσει τοὺς ψηφοφόρους τους τόσο ὅσο ἔχουν ἐξαπατήσει οἱ δικοί μας ἐμᾶς. Ἔχουν βιάσει βάναυσα τὴν ἀλήθεια. Ἐχειρίσθησαν τὸ ἑλληνικὸ ζήτημα μὲ ἰδιοτέλεια, ἀφροσύνη κι ἀφόρητο τσαπατσουλιά. Ἂς ἤξερε κάποιος νὰ μιλήσῃ γιὰ τὶς εὐθῦνες τους μόνον. Παραλλήλως βεβαίως μὲ τὶς δικές μας, διότι ἀλλοιῶς δὲν θὰ εἶχε κάποιαν ἀξία.
Πλὴν ὅμως, ἐδῶ, οἱ μὲν καταρῶνται τοὺς κακοὺς ξένους, χωρὶς νὰ κυττακτοῦν στὸν καθρέπτη. Καὶ οἱ δὲ αὐτό-ματσιγώνονται σὰν καλοὶ Ὀθωμανοὶ καὶ ζητοῦν ἔλεος ἀπὸ τοὺς ἐξ ἴσου μὲ ἐμᾶς ἀπατεῶνες. Καὶ τοὺς προσκυνοῦν, γιὰ νὰ μὴ ξεμείνουν ἀπὸ λεφτὰ τὰ ΑΤΜ. Ἡ μεγίστη ἀξία τῆς ζωῆς μας. Τὰ ΑΤΜ.
Θὰ παρακολουθήσω τὴν σεμνὴ τελετή, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας θὰ πληρωθῇ συμβολικῶς τὸν μισθό του σὲ ἄτοκα ὁμόλογα τοῦ ἑλληνικοῦ δημοσίου, πενταετοῦς λήξεως (κάτι ἀπολύτως νόμιμο, κατὰ τὴν πρόσφατο νομολογία τοῦ δικαστηρίου του).
Μετά, μόλις θὰ τελειώση αὐτό, θὰ ζῶ γιὰ τὴν ἡμέρα ποὺ αὐτὰ τὰ ὁμόλογα θὰ κουρευθοῦν καὶ ὁ κ. Πρόεδρος θὰ προσέλθῃ νὰ εἰσπράξῃ τὰ ῥέστα του, σὲ ἄλλα ὁμόλογα τοῦ ἑλληνικοῦ δημοσίου, τριαντακονταετοῦς λήξεως, ποὺ θὰ τὰ διέπῃ τὸ δίκαιον τῆς Ζιμπάμπουε (κάτι ἀπολύτως νόμιμον, κατὰ τὴν πρόσφατο νομολογία τοῦ δικαστηρίου του).
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.