Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι καινούργια και άπειρη.
Διάφοροι κύκλοι εκμεταλλεύονται αυτά τα χαρακτηριστικά της  και επιδιώκουν να την στριμώξουν έναντι των δανειστών της, προκαλώντας ένα σιωπηλό bank run.
Στην προσπάθειά τους αυτή τους βοηθούν και τα συστημικά ΜΜΕ, που προβάλουν συνέχεια το πόσο κακό θα είναι να λήξει το πρόγραμμα της τρόικας και τον κίνδυνο για Grexit.

Η αλήθεια όμως είναι άλλη.

Προκύπτει μόνο  από τα δημοσιευμένα και επίσημα στοιχεία της ΤτΕ.
Οι καταθέσεις στις Ελληνικές τράπεζες μειώθηκαν από τον Νοέμβριο του 2014 έως τον Δεκέμβριο του 2014 μόνο κατά 4,8 δις ευρώ.
Συγκεκριμένα μειώθηκαν από 217 δις ευρώ σε 212,3 δις ευρώ.
Η μείωση τους μάλιστα εντός της Ελλάδος ήταν μικρότερη και ανερχόταν σε 3,9 δις ευρώ: Aπό 181,1 δις ευρώ κατέβηκαν στα 177,1 δις ευρώ.

Οι καταθέσεις στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 2014 ήταν 182,8 δις ευρώ.
Όπως όλοι θα πρέπει να θυμούνται,  τον Σεπτέμβριο του 2014 επιβλήθηκε ο ΕΝΦΙΑ.
Έκτοτε και  για 6 συνεχόμενους μήνες είναι απόλυτα φυσικό να μειώνονται οι καταθέσεις περίπου κατά  700 εκατ. ευρώ

Στα ΜΜΕ  αναφέρονται μειώσεις καταθέσεων γύρω στα 13 δις ευρώ για την περίοδο Ιανουαρίου 2015 έως σήμερα.
Τα επίσημα  στοιχεία  για τις αναλήψεις  Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμα επίσημα στο site της ΤτΕ.
Δεν έχουμε λόγο να αμφιβάλλουμε ότι έφυγαν 13 δις ευρώ από το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα από τον Ιανουάριο έως σήμερα.

Αλλά που πραγματικά κατέληξαν αυτά τα χρήματα;;

Ας το αναλύσουμε λίγο:

Τα 13 δις ευρώ σε σχέση με τα 177,1 δις ευρώ αντιστοιχούν σε μία ποσοστιαία  μείωση καταθέσεων κατά 6,77% για περίπου 1,5 μήνα ή περίπου σε 2,2 δις ευρώ την εβδομάδα ή περίπου 500 εκατομμύρια την ημέρα.
Τα ποσά αυτά αναλήψεων θεωρούνται υπερβολικά και  ανησυχούν τους τραπεζίτες.
Η εικόνα που μεταδίδεται από τα ΜΜΕ είναι πως οι καταθέτες παίρνουν τα χρήματα στο σπίτι τους, γιατί φοβούνται για την ασφάλεια των χρημάτων τους στις τράπεζες και για  το ενδεχόμενο Grexit.
Aν πραγματικά όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο, τα χρήματα κάποια στιγμή θα γυρίσουν στις τράπεζες και δεν χρειάζεται να ανησυχούν.

Σε κανένα όμως δημοσιογράφο, που κινδυνολογεί,  δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό του ότι σε μία χώρα που οι τράπεζες δεν δίνουν πλέον δάνεια η οικονομία χρειάζεται από κάπου πιστώσεις για να λειτουργήσει.
Και όταν οι πιστώσεις λείπουν ή προσφέρονται με εξωφρενικά επιτόκια από τις τράπεζες,  είναι απόλυτα φυσιολογικό να μειώνονται οι αποταμιεύσεις και να χρησιμοποιούνται ως κεφάλαιο κινήσεως.
Το ποσό αναλήψεων  που αναλογεί με τον ρυθμό αυτόν σε δώδεκα μήνες  είναι 104 δις ευρώ (= 12*(13/1,5))

Οι τράπεζες εμφανίζουν στα βιβλία τους τον Δεκέμβριο του 2014  δάνεια προς την οικονομία  ύψους 229,7 δις ευρώ.
Το ποσό αυτό είναι μειωμένο κατά 13 δις ευρώ σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2013.
Σημαίνει επίσης ότι οι καταθέτες επανέφεραν με τις αναλήψεις των οικονομιών τους έμμεσα τον δανεισμό τους στα επίπεδα του Ιανουαρίου του 2013…

Η οικονομία αυτοχρηματοδοτείται σήμερα  κατά 31,2% (= 104/(229,7+104)).
Τα δάνεια των τραπεζών που δεν εξυπηρετούνται κανονικά (και για τον λόγο αυτό δεν επιστρέφονται στις τράπεζες) κυμαίνονται χονδρικά  στο ίδιο ποσοστό:
Με βάση τα αποτελέσματα εννεαμήνου 2014 της ΕΤΕ τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια για το εγχώριο χαρτοφυλάκιο της ανακοινώθηκε ότι ήταν 30,1%.
ΠΗΓΗ

Οι τράπεζες έχουν κάθε λόγο να φοβούνται αυτή την ροή χρημάτων, γιατί τα χρήματα αυτά δεν πρόκειται να επιστρέψουν σ’ αυτές, καθώς σαν κεφάλαιο κινήσεως αναμένεται να ανακυκλώνονται συνεχώς.

Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι με τις μνημονιακές πολιτικές μειώσεως εισοδημάτων και την υπερφορολόγησή τους στην πηγή έχασαν πλέον την δυνατότητα δημιουργίας αξιόλογων  αποταμιεύσεων.

Οι μεγαλοκαταθέτες  και οι επιχειρηματίες, που κέρδισαν από τις μνημονακές πολιτικές, δεν έχουν κάποιο κίνητρο να διατηρούν καταθέσεις.

Tα επιτόκια καταθέσεων μετά βίας πλέον  φτάνουν στο 2% το χρόνο, ενώ στις καταθέσεις ταμιευτηρίου το επιτόκιο δεν ξεπερνάει σαν μέσος όρος το 0,1%.

Τα χρήματα τους στις τράπεζες κινδυνεύουν επίσης από κατάσχεσεις, που κάνει χωρίς ειδοποίηση το δημόσιο, για ληξιπρόθεσμες οφειλές των καταθετών προς το ίδιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι περισσότεροι επαγγελματίες διατηρούν ληξιπρόθεσμες  οφειλές και προς τις τράπεζες για δάνεια σε καθυστέρηση και φοβούνται και από εκεί κατασχέσεις.

Με βάση το παραπάνω σκηνικό το «σιωπηλό» bank run  δεν οφείλεται στο ότι οι καταθέτες φοβούνται την νέα κυβέρνηση.

Απλά έμαθαν να χρησιμοποιούν τις καταθέσεις τους για να επιβιώσουν και για να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους.

Η ΕΕ τώρα έχει πρόβλημα.

Ως τώρα μας δάνειζαν μέσω του μνημονίου για να τους τα επιστρέφουμε πίσω στις τράπεζες τους, όπου τα χρωστούσαμε.

Τα «δάνεια» του μνημονίου ως σήμερα δεν κατέληγαν στην οικονομία και στους Έλληνες.
Επιπλέον έβαζαν τις τράπεζες μας να μην χορηγούν δάνεια στους ‘Ελληνες και  τα αντίστοιχα κεφάλαια που δεν δίνονταν ως δάνεια, τα χρησιμοποιούσαν για την αποπληρωμή των δανείων μας από την ΕΚΤ.

Τώρα για να μην καταρρεύσουν οι Ελληνικές τράπεζες, τις δανείζουν μέσω του ELA.
Aλλά τα λεφτά καταλήγουν πλέον στην Ελληνική οικονομία και την αναθερμαίνουν.
Αυτό δεν μπορούν να το χωνέψουν με τίποτα.

Γι’ αυτό προσπαθούν να στραγγαλίσουν την ρευστότητα των τραπεζών, δίνοντας την με το σταγονόμετρο μέσω ELA.

Oι Γερμανοί και οι κολαούζοι τους στην ΕΚΤ δεν θέλουν την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας.
Ετοιμάζονται να ρίξουν ρευστότητα 1,04 τρις ευρώ στις ευρωπαικές οικονομίες με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλαρώσεως  για δύο χρόνια, αλλά σκέφτονται τρόπους να μας στερήσουν αυτή την δωρεάν ρευστότητα.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κατανοήσει την πραγματική φύση του προβλήματος  και να αγνοήσει την πλασματική και αφελή  ανάλυση του από τα Ελληνικά ΜΜΕ.
Δεν πρέπει να κάνει παραχωρήσεις στην τρόικα, ελπίζοντας ότι θα εκτιμήσουν την καλή μας διάθεση για συνεργασία μαζί τους.
Αν δόσει κάτι, δεν πρόκειται να πάρει κάτι πίσω από αυτούς.

Η τρόικα σκέφτεται και ενεργεί σαν τα κοράκια και για να «φάει»  χρειάζεται  μία οικονομία σε κατάσταση αποσυνθέσεως, σαν ένα πτώμα.
Στην ίδια κατάσταση θέλει και την εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση για να μην αντιστέκεται.
Η  σύγκρουση τους  με το ΣΥΡΙΖΑ δεν βασίζεται σε ιδεολογική αντιπάθεια, αλλά σε ενσυνείδητη προσπάθεια αποδυναμώσεως της Ελληνικής οικονομίας και της ηγεσίας της με σκοπό την εξυπηρέτηση μόνο των οικονομικών συμφερόντων τους.

Η τρόικα δεν δίνει δεκάρα για τους ‘Ελληνες. Θέλει μόνο το οικόπεδο «Ελλάδα» και τους κατοίκους του σαν δουλοπάροικους.
Για να εξομαλυνθεί η οικονομική κατάσταση, οι Ελληνικές τράπεζες πρέπει να ξαναρχίσουν να δίνουν δάνεια και μάλιστα με λογικό επιτόκιο.
Πρέπει να πάψουν να κάνουν χρέη  δικαστικού  επιμελητή για τις οφειλές των καταθετών προς το δημόσιο και δεν πρέπει να  κατάσχουν γι’ αυτό τον λόγο τις καταθέσεις των μικροκαταθετών.

Το χρήμα πρέπει να αφεθεί να κυκλοφορήσει εντός του τραπεζικού συστήματος.
Ο μόνος ωφέλιμος για την οικονομία  τρόπος  είναι η επέκταση της χρήσεως του αΰλου χρήματος.
Αλλά αυτό πρέπει να γίνεται  εθελοντικά και  όχι με νόμους και με καταναγκασμούς.
Αρκεί μία  με παροχή ελαφρύνσεως  στην έμμεση  φορολογία, όταν γίνεται χρήση αΰλου χρήματος.

Το ΦΠΑ σε μία συναλλαγή αγοράς με χρήση αΰλου χρήματος εισπράττεται στην πηγή και καταλήγει με ασφάλεια στα δημόσια ταμεία.
Αφού λοιπόν δεν θα υπάρχει εκτεταμένη φοροδιαφυγή, γιατί να μην ωφελείται ο καταναλωτής πχ  με 5% έκπτωση στο; συντελεστή του ΦΠΑ;
Έτσι και το ΦΠΑ θα πέσει στο 18% και το ΦΠΑ θα εισπράττεται αποτελεσματικά.

Αν οι συναλλαγές γίνονται μέσω των τραπεζών η ρευστότητα των τραπεζών θα αυξηθεί.
Τα τοκογλυφικά κυκλώματα που δρουν εκτός των τραπεζών θα κτυπηθούν από έλλειψη ρευστότητας.
Τα δάνεια και οι φόροι  θα πληρώνονται από όσους πραγματικά  διαθέτουν την ρευστότητα.
Ο  πραγματικός τζίρος όλων  θα είναι ορατός  από τις τράπεζες και το κράτος και η φορολόγηση και η είσπραξη των οφειλών θα είναι ευχερής.

Τόσο δύσκολο είναι να γίνουν πρακτικοί στο Υπουργείο Οικονομικών;

Son ofEon