(Ἀφιέρωμα στὸν Βάσο Βογιατζόγλου)
Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ἔγινε πανελλήνιος ἑορτασμός γιὰ τὴν Ἐθνικὴ Ἐπέτειο.
Οἱ ὁμιλητές -καὶ πολὺ σωστά- ἀνεφέρθησαν σὲ ὀνόματα σημαντικά. Φυσικὰ στὶς ὁμιλίες μου στὴν Ρόδο καὶ ἀλλοῦ δὲν τοὺς ἀγνόησα οὔτε κι ἐγώ. Κατ’ ἔθος παλαιὸ ὅμως σὲ κάθε ἐπετειακὴ ὁμιλία μου ἀναφέρομαι σὲ κάποιον ὑπέροχο ἄγνωστο τοῦ Ἀγώνα. Ἐφέτος ἀναφέρθηκα στὸν πυροβολητὴ Ἀλεξανδρῆ Κουλούρη ποὺ πολέμησε στὸ Μεσολόγγι.
Γράφουν τὰ «Ἑλληνικὰ Χρονικά», ἐφημερίδα ποὺ ἔβγαζε ὁ Ἑλβετὸς φιλέλληνας Μάγερ:
«Πρὸς τὸ ἑσπέρας 31 Μαΐου 1825 ἐπληγώθη εἰς μέτωπον ἕνας τῶν πυροβολιστῶν μας τοῦ κανονοστασίου Κοραῆς, ὀνομαζόμενος Ἀλεξανδρῆς Κουλλούρης. Εἰς θαυμασμὸν φέρει ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον τὸ ἀνδρεῖον ἐτοῦτο παλληκάρι ἐδέχθη τὴν πληγήν. Ἀφοῦ ἐκτυπήθη, ἐκάθησεν καὶ ἔδεσεν μὲ τὸ μανδῦλι τὸ κεφάλι του διὰ νὰ σταματήσῃ τὸ ῥέον αἷμα· εἰς μάτην τοῦ ἐπρόβαλον ἔπειτα οἱ σύντροφοί του διὰ νὰ τὸν σηκώσωσι καὶ νὰ τὸν φέρωσι εἰς χειρουργόν. Ὄχι, ἀπεκρίθη μὲ ἡσυχίαν ὁ γενναῖος Ἕλλην. Δότε μου καιρὸν διὰ νὰ σημαδεύσῳ πρῶτον τρεῖς φορὰς ἀκόμη τῶν Χανδούπηδων στοὺς προμαχῶνες καὶ πηγαίνω ἔπειτα νὰ ἰατρευθῲ».
Καὶ μὲ τὴν εὐκαιρία: Χαλδούπηδες (Χανδούπηδες) ἤ Κονιάροι (ἀπὸ τὸ Ἰκόνιο) ἐλέγοντο οἱ προερχόμενοι ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία Τοῦρκοι στρατιῶτες.
Ὅσο γιὰ τὸ Κουλλούρης, αὐτό ἔχει σχέση μὲ τὸ κουλλοῦρι, ὑποκοριστικὸ τῆς λέξεως κουλλούριον.
Οἱ ἀρχαῖοι μὲ τὶς λέξεις κολλύρα, κολλούρα καὶ κολλούριον ὀνομάτιζαν ἕνα εἶδος ἄρτου. Ὁ λεξικογράφος Ἡσύχιος γράφει: «Κολλύρας· ἀρτίδια μικρὰ καθαρά».
Καὶ στὸ λεξικὸ τῆς Σούδας: «Κολλύρα· εἶδος ἄρτου ἤ ὁ μικρὸς ἄρτος, ὅν τοῖς παιδίοις διδόασιν».
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.