Ἀράξετε λέμε…

 Ἔχουμε θησαυρούς…
Ἔχουμε Βέρμια… Ἔχουμε Παγκαῖα…  Ἔχουμε Χαλκιδικές…
Ἔχουμε Παρθενῶνες… Ἔχουμε Φαιστούς… Κνωσσούς…
Ἔχουμε ἀναμνήσεις, κειμήλια, κληρονομιὲς γιὰ πούλημα…
Ἔχουμε ὅλα αὐτὰ ποὺ ΔΕΝ ἐκτιμοῦμε καὶ θὰ μᾶς σώσουν ἀπὸ τοὺς τοκογλύφους…
Ἔχουμε ὅλα αὐτὰ ποὺ κάποιοι ἄλλοι, ποὺ ἐσέβοντο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ τοὺς ἑαυτούς τους, ΔΕΝ πῆραν μαζύ τους στὸν τάφο τους, ἀλλὰ τὰ ἄφησαν, ὡς κληροδότημα στὰ παιδιά τους καὶ στὰ ἐγγόνια τους… Δῆλα δὴ  σὲ ἐμᾶς…
Ἀλλὰ ἐμεῖς, ὡς κλασσικοὶ τζαμπατζῆδες, χ@στήκαμε…
Νὰ μειώσουμε τοὺς κραδασμούς, ἀπὸ τὴν …«κρίσιν» καὶ ἄς πάῃ καὶ τὸ …παλιάμπελο, μαζὺ μὲ αὐτοὺς ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ νὰ φθάσῃ ἔως ἐμᾶς.

Ντροπή μας;
Καί ποῦ νά τήν εὕρουμε δῆλα δή;
Δὲν θὰ τὴν εὕρουμε…
Ὅλοι μας, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, ἐλπίζουμε, πιστεύουμε, ἀγωνιοῦμε, γιὰ παράδειγμα γιὰ τὶς γερμανικὲς ἀποζημιώσεις, γιὰ τὸν χρυσὸ τοῦ ὑπεδάφους μας, γιὰ τὰ ὀρυκτά, γιὰ τοὺς ὑδρογονάνθρακες…. Ἔχουμε νὰ λαμβάνουμε λέμε…
Μὰ οὔτε κἄν περνᾷ ἀπὸ τὴν σκέψιν μας τὸ ἐὰν πρέπῃ, ἤ ὄχι, νὰ τὰ λάβουμε ὅλα αὐτά.
Δὲν μᾶς ἀπασχολεῖ τὸ ἐὰν χρησιμοποιοῦνται οἱ γερμανικὲς ἀποζημιώσεις κι ἐπανορθώσεις, γιὰ νὰ μεταφερθοῦν τὰ ΠΛΑΣΤΑ χρέη, ποὺ μᾶς ἐφόρτωσαν τοκογλῦφοι καὶ κουδουνισμένα, πρὸ κειμένου νὰ δεθοῦν ΟΛΟΙ οἱ Εὐρωπαῖοι χειροπόδαρα.
Δὲν μᾶς ἀπασχολεῖ τὸ ἐὰν ὅλα ὅσα μᾶς συμβαίνουν ξεκινοῦν καὶ τελειώνουν στὶς ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ποὺ μᾶς ἐδημιούργησαν, ἀναφορικῶς μὲ τὸ ποῦ μποροῦμε, ἤ δὲν μποροῦμε, νὰ ἁπλώσουμε τὰ χέρια μας καὶ τὰ πόδια μας.
Δὲν μᾶς ἀπασχολεῖ τὸ ἐὰν ὑπάρχουν κάποια πράγματα πολὺ ἱερότερα ἀπὸ ἐμᾶς, ὅπως ἡ ἱστορία μας, ἡ Πατρίς, οἱ μνῆμες μας, ἡ γλῶσσα μας… Μᾶς ἐνδιαφέρει τὸ νὰ ΜΗΝ πονέσουμε ἐμεῖς… Προχειρότης… ἐπιδερμικότης… Σαχλαμαρίασις…
…κι ἕνα ὁλόκληρο, προπαγανδιστικὸ σύστημα, ξεπουλημένων, ποὺ θεωρεῖ δεδομένον τὸ κάθε εἴδους ξεπούλημα…

Λυπᾶμαι…
Δὲν μᾶς ἀξίζει κάτι καλό, ἔως τῆς στιγμῆς ἐκείνης ποὺ θὰ τὰ ξαναπιάσουμε ΟΛΑ ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Πρῶτα θὰ ξανὰ εὕρουμε τοὺς ἑαυτούς μας, τὶς ταὐτότητές μας, τὶς ῥίζες μας καὶ μετά, ἐὰν μᾶς ἀξίζῃ, θὰ εὕρουμε καὶ εὐημερίες.
Γιὰ τὴν ὥρα βουλιάζουμε μέσα στὰ σκατά, ποὺ ΜΟΝΟΙ μας ἐπιλέξαμε νὰ …φορέσουμε.

Φιλονόη

ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα ἐσπρέσσο, τῆς 30ης Ἀπριλίου. (ἀπὸ ἐδῶ)

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply