Καὶ πέσαμε στοὺς τραπεζῖτες τοκογλύφους…δυστυχῶς ΔΕΝ ὑπάρχει ἐνδιάμεσον στάδιον.

Ἡ εἰκόνα εἶναι λίγο …γελοιογραφία καὶ λίγο ἱστορία…
Μὰ δυστυχῶς (ἤ εὐτυχῶς) καταγράφει τὴν ἀλήθεια.
Θὰ ἔλεγα μάλιστα πὼς μὲ τόσες ἀλλοιώσεις ποὺ ἔχει φάει ἡ ἱστορία, θὰ μπορούσαμε κάλλιστα νὰ παρομοιάσουμε τὸν τραπεζίτη μὲ τὴν βδέλλα, ἤ ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ..ταινία.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα…
Πρῶτα ὁ κακός μας ὁ καιρὸς μᾶς ξημέρωσε καὶ μετά, ὅταν μᾶς ἔτσουξε καὶ μᾶς πόνεσε, ἀποφασίσαμε νὰ ἀναζητήσουμε τὸν καλό  μας τὸν καιρό.

Δύσκολος δρόμος…
Μὰ θὰ τὰ καταφέρουμε…
Μονόδρομος γάρ…

Φιλονόη

φωτογραφία