Χρυσό μετάλλιο μὲ ἀπεικόνιση τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου: Ἑλληνικό, Μακεδονία, 218-246 μ.Χ.

Ἡ θεὰ Νίκη κρατᾶ – προσφέρει στὸν Ἀλέξανδρο τὴν περικεφαλαίαν, ἐνῷ ἡ ἀσπὶς δείχνει Ἕλληνα πολεμιστὴ νὰ νικᾷ μία Ἀμαζόνα. Δὲν μπορῶ νὰ μὴν συσχετίσῳ τὴν εἰκόνα τῆς ἀσπίδος μὲ τὸν θάνατον τῆς Ἀμαζόνας Πενθεσίλειας ἀπὸ τὸν Ἀχιλλέαν. Ὅπως ἔχω ἀναφέρει ξανὰ, οἱ ἀπεικονίσεις τοῦ Ἀλεξάνδρου κρύβουν στοιχεῖα τῆς καταγωγῆς του.

Ἡ γενεαλογία του, ἀνάγεται σὲ δύο ἀρχαῖες ἑλληνικὲς μορφὲς· αὐτὴ τοῦ Ἡρακλέους ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε γενάρχης τῆς δυναστείας τῶν Ἀργεαδῶν Μακεδόνων, καὶ αὐτὴ τοῦ Ἀχιλλέως, ὁ γιὸς τοῦ ὁποίου, ὁ Νεοπτόλεμος, ἴδρυσε τὸ βασιλικὸ οἶκο τῶν Μολοσσῶν μέλος τοῦ ὁποίου ἦταν ἡ μητέρα τοῦ Ἀλεξάνδρου, Ὀλυμπιάς, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ Πλούταρχος:

« Ἀλέξανδρος ὅτι τῷ γένει πρὸς πατρὸς μὲν ἦν Ἡρακλείδης ἀπὸ Καράνου, πρὸς δὲ μητρὸς Αἰακίδης ἀπὸ Νεοπτολέμου…» Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι: Ἀλέξανδρος, 2.1

Χλόη

Εἰκόνα: Credits: Barbara McManus, 2005, vroma.org
Τὸ μετάλλιο βρίσκεται στὸ Μουσεῖο Περγάμου τοῦ Βερολίνου..