Σκάνδαλο στό ΤΑΙΠΕΔ;

  1. «Τα ακίνητα αυτά είναι εκτός συναλλαγής, βάσει Συντάγματος, είναι ιδιόχρηστα, αμεταβίβαστα, ανήκουν στην δημόσια κτήση και όχι στην ιδιωτική περιουσία του κράτους. Επομένως, η πώλησή τους είναι παράνομη και αντισυνταγματική».
  2. «Οι οικονομικοί όροι είναι εξαιρετικά ασύμφοροι για το ελληνικό δημόσιο, το οποίο λαμβάνει 261.310.000€, που αυτομάτως πηγαίνουν στην αποπληρωμή του χρέους και, ταυτόχρονα, υποχρεούται να καταβάλλει, επί 20 χρόνια, περίπου 30.000.000€ το χρόνο για την μίσθωση των ακινήτων. Δηλαδή, συνολικά θα καταβάλλει 600.000.000€ χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι προσαυξήσεις που ορίζει ο ευρωπαϊκός δείκτης καταναλωτή. Στην πραγματικότητα, το ετήσιο κόστος που θα καταβάλλει το δημόσιο θα είναι αρκετά υψηλότερο από τα ενοίκια, καθώς θα επιβαρύνεται επιπλέον για την επόμενη εικοσαετία με την ετήσια ασφάλιση των συνολικά 270.460 τ.μ. των 28 κτιρίων όσο και με την τακτική συντήρησή τους, ενώ οι νέοι ιδιοκτήτες μόνο με την έκτακτη βαρειά συντήρηση».

Οσμή σκανδάλου στο ΤΑΙΠΕΔ για 28 ακίνητα – Δημοσιεύουμε ΟΛΑ τα μισθωτήρια

Του Πέτρου Παπαβασιλείου

Στην Εισαγγελέα Διαφθοράς, Ελένη Ράικου, βρίσκεται η υπόθεση της εκποιήσεως 28 συνολικά ακινήτων του Δημοσίου, μέσω ΤΑΙΠΕΔ, σε θυγατρικές εταιρείες της Eurobank και της Εθνικής Τράπεζας. Η ιστορία αυτή -που συγκαταλέγεται στα οικονομικά «επιτεύγματα» των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ- συνοδεύεται από εξώδικες καταγγελίες και μηνυτήριες αναφορές, ενώ χάνεται πίσω από συμβόλαια αγοραπωλησίας χωρίς τιμές ακινήτων και αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Το κουβάρι των γεγονότων ξετυλίγεται ως εξής:

– Στις 6 Σεπτεμβρίου 2011 η διυπουργική επιτροπή αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων, με την υπ΄αριθμόν 186 απόφασή της, μεταβίβασε στο ΤΑΙΠΕΔ 28 ακίνητα του δημοσίου -κτίρια και εγκαταστάσεις που ανήκαν στα υπουργεία Διοικητικής Μεταρρυθμίσεως, Υγείας, Παιδείας, Πολιτισμού, σε ΔΟΥ, καθώς και στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, την ΓΑΔΑ και την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Ο σκοπός, περίπου ιερός: η αύξηση των εσόδων για την μείωση του χρέους (νόμος 3985/2011).

– Στην συνέχεια, οι θιασώτες της νεοφιλελεύθερης οικονομίας, (πάντα με κρατικά λεφτά), έκριναν σκόπιμο να αξιοποιήσουν τα ακίνητα αυτά με τη μέθοδο sale and lease back, δηλαδή πώληση σε ιδιώτη και επαναμίσθωση των ίδιων ακριβώς κτιριακών εγκαταστάσεων από το δημόσιο. Πράγματι, τα 28 ακίνητα διαχωρίστηκαν σε δύο χαρτοφυλάκια (14 το καθένα), ενώ το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ δρομολόγησε, με απόφασή του, διαγωνισμό για την αξιοποίησή τους.

– Η πρώτη φάση του διαγωνισμού ολοκληρώθηκε στις 16 Μαΐου 2013. Με την ένδειξη του προεπιλεγμένου, βρέθηκαν οκτώ υποψήφιοι. Ωστόσο, στην δεύτερη φάση του διαγωνισμού, (11 Οκτωβρίου 2013), υπέβαλαν δεσμευτική πρόταση μόνο τρεις υποψήφιοι: Η Εθνική Πανγαία ΑΕΕΑΠ για το χαρτοφυλάκιο Α, η Eurobank Properties ΑΕΕΑΠ για το χαρτοφυλάκιο B και η Dolphin Capital REIT Ltd και για τα δύο χαρτοφυλάκια.

– Στις 18 Οκτωβρίου 2013 το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ απέρριψε την προσφορά της Dolphin Capital REIT Ltd και ανακήρυξε ως τελικούς επενδυτές την εταιρεία Εθνική Πανγαία ΑΕΕΑΠ (για το χαρτοφυλάκιο Α) και την Eurobank Properties ΑΕΕΑΠ (για το χαρτοφυλάκιο Β). Για το πρώτο «πακέτο» ακινήτων η θυγατρική εταιρεία της Εθνικής Τράπεζας δεσμεύθηκε να καταβάλει το ποσό των 115,5 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ για το δεύτερο «πακέτο» η θυγατρική εταιρεία της Eurobank το ποσό των 145,8 εκατομμυρίων ευρώ. Η απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ κατοχυρώθηκε στην βάση σύμφωνης γνώμης ανεξάρτητου εκτιμητή για την συνολική αξία των ακινήτων, καθώς και ομόφωνης θετικής γνωμοδοτήσεως του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων. Το έργο των τελευταίων είναι ο έλεγχος των συμβάσεων και κατά πόσο αυτές είναι επωφελείς και συμφέρουσες για το δημόσιο…

– Σε όλα τα διαγωνιστικά στάδια, χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι του ΤΑΙΠΕΔ, για την ολοκλήρωση του deal, ήταν οι εταιρείες NBG Securities SA και Eurobank Equities Investment Firm. Η πρώτη, συνδέεται με τον όμιλο της Εθνικής Τράπεζας και την Εθνική Πανγαία ΑΕΕΑΠ, ενώ η δεύτερη με τον όμιλο της Eurobank και, φυσικά, με την Eurobank Properties ΑΕΕΑΠ. Δηλαδή, οι σύμβουλοι του ΤΑΙΠΕΔ ανήκαν στις ίδιες ομάδες με τους πλειοδότες επενδυτές…

– Όπως προβλέπουν οι συμβάσεις, οι εταιρείες που κέρδισαν τον διαγωνισμό μπορούν να ενοικιάσουν για 20 χρόνια στο δημόσιο τα κτίρια, τα οποία μόλις απέκτησαν από αυτό, λαμβάνοντας ετήσιο μίσθωμα το 1/10 περίπου της αξίας των ακινήτων. Για το πρώτο χαρτοφυλάκιο, τα ενοίκια που πρέπει να καταβάλλει το δημόσιο στην Εθνική Πανγαία ΑΕΕΑΠ ανέρχεται στα 11,5 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, ενώ για το δεύτερο χαρτοφυλάκιο οι ετήσιες υποχρεώσεις του δημοσίου προς την Eurobank Properties ΑΕΕΑΠ υπολογίζονται στα 14,5 εκατομμύρια ευρώ. Όλα αυτά, συντελούνται ηθικά και νόμιμα, καθώς κατοχυρώνονται από διατάξεις των νόμων 3581/2007 και 3986/2011.

– Στις σχετικές συμβάσεις ενοικιάσεως αναφέρεται πως αν, για οποιονδήποτε λόγο, το δημόσιο επιβάλει αναγκαστική μείωση των καταβληθέντων ενοικίων, οι ιδιοκτήτες (δηλαδή οι θυγατρικές της Εθνικής Τράπεζας και της Eurobank) έχουν το δικαίωμα να αυξήσουν τα μισθώματα, ώστε να βάλουν τελικά στην «τσέπη» τα ποσά που έχουν αρχικώς συμφωνηθεί. Ο ενοικιαστής (δηλαδή το δημόσιο) δεν έχει δικαίωμα να καταγγείλει την σύμβαση, ενώ ο ιδιοκτήτης -μέσα από «παραθυράκια» των νόμων- μπορεί να αξιώσει έως και αποζημίωση από το δημόσιο.

– Οι συμβάσεις sale and lease back υποβλήθηκαν στο Ελεγκτικό Συνέδριο για προσυμβατικό έλεγχο. Το Ζ” κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την υπ΄ αριθμόν 275/2013 πράξη, έκρινε ότι η υπογραφή των παραπάνω συμβάσεων κωλύεται διότι, «η συμμετοχή στην όλη διαγωνιστική διαδικασία ως χρηματοοικονομικών συμβούλων εταιρειών που ελέγχονται από τους ίδιους ομίλους, στους οποίους ανήκουν οι τελικά επιλεγέντες επενδυτές, υπονομεύει τις αρχές της αμεροληψίας και της διαφάνειας, πράγμα το οποίο δεν αναιρείται από το γεγονός ότι παραδεκτή οικονομική προσφορά υπέβαλαν τελικά μόνο οι εν λόγω επενδυτές».

– Επίσης, κρίθηκε ότι η γνωμοδότηση του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων -και συνακόλουθα η απόφαση του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ- δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένες ως προς την επωφέλεια της συναλλαγής για το ελληνικό δημόσιο, γιατί η αιτιολογία τους περιορίζεται στην διαβεβαίωση ότι τα ακίνητα πωλούνται σε τιμή της αγοραίας αξίας τους, ενώ «η σύμβαση είναι σύνθετη και περιλαμβάνει εκτός  της μεταβιβἀσεως της κυριότητας των ακινήτων και την δημιουργία μακροχρόνιων υποχρεώσεων σε βάρος του Δημοσίου λόγω της μισθώσεως των ακινήτων με συνέπεια την υποχρέωση καταβολής μισθωμάτων, εξόδων συντηρήσεως κλπ». Κατά συνέπεια, η συναλλαγή αποτελεί ειδική μορφή δανεισμού του ελληνικού δημοσίου από ιδιώτες, όπου το τίμημα της πωλήσεως είναι το κεφάλαιο του δανείου, ενώ τα καταβαλλόμενα μισθώματα αποτελούν ένα είδος τοκοχρεολυσίων. Η εκτίμηση των στοιχείων αυτών δεν πραγματοποιήθηκε ούτε από το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων ούτε από το Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ.

– Στην συνέχεια, όμως, το ΣΤ΄ τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου -μετά από αίτηση του ΤΑΙΠΕΔ- ανακάλεσε την απόφαση του Ζ΄ κλιμακίου και εξέδωσε νέα (αριθμός αποφάσεως 1204/2014), με την οποία έκρινε ότι δεν κωλύεται η υπογραφή των συγκεκριμένων συμβάσεων. Το ΣΤ΄ τμήμα έκρινε ότι εσφαλμένα το Ζ΄ κλιμάκιο προέβη σε έλεγχο σκοπιμότητας των συμβάσεων και σε έλεγχο της ορθότητας των κρίσεων του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, καθώς υπερέβη τις αρμοδιότητές του.

Η υπόθεση της αξιοποιήσεως των 28 ακινήτων του δημοσίου, μέσω ΤΑΙΠΕΔ, καταγγέλθηκε από ομάδα πολιτών τον Δεκέμβριο του 2013. Σε εξώδικη πρόσκλησή τους χαρακτηρίζουν «σκανδαλώδεις» τις συμβάσεις γιατί όπως υποστηρίζουν:

  1. «Τα ακίνητα αυτά είναι εκτός συναλλαγής, βάσει Συντάγματος, είναι ιδιόχρηστα, αμεταβίβαστα, ανήκουν στην δημόσια κτήση και όχι στην ιδιωτική περιουσία του κράτους. Επομένως, η πώλησή τους είναι παράνομη και αντισυνταγματική».
  2. «Οι οικονομικοί όροι είναι εξαιρετικά ασύμφοροι για το ελληνικό δημόσιο, το οποίο λαμβάνει 261.310.000€, που αυτομάτως πηγαίνουν στην αποπληρωμή του χρέους και, ταυτόχρονα, υποχρεούται να καταβάλλει, επί 20 χρόνια, περίπου 30.000.000€ το χρόνο για την μίσθωση των ακινήτων. Δηλαδή, συνολικά θα καταβάλλει 600.000.000€ χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι προσαυξήσεις που ορίζει ο ευρωπαϊκός δείκτης καταναλωτή. Στην πραγματικότητα, το ετήσιο κόστος που θα καταβάλλει το δημόσιο θα είναι αρκετά υψηλότερο από τα ενοίκια, καθώς θα επιβαρύνεται επιπλέον για την επόμενη εικοσαετία με την ετήσια ασφάλιση των συνολικά 270.460 τ.μ. των 28 κτιρίων όσο και με την τακτική συντήρησή τους, ενώ οι νέοι ιδιοκτήτες μόνο με την έκτακτη βαρειά συντήρηση».

Σημειώνεται ότι την δικαστική διερεύνηση της υποθέσεως έχουν ζητήσει τρεις γνωστοί δικηγόροι, με μηνυτήρια αναφορά τους προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

Το altsantiri.gr δημοσιεύει τα επίμαχα μισθωτήρια. Όλα τα συμβόλαια με ημερομηνία 12-5-2014 και αγοραστή-εκμισθωτή  την Eurobank είναι της συμβολαιογράφου Αθηνών Α. Μ. Στο χαρτοφυλάκιο αυτό δεν προσδιορίζεται η τιμή κτήσεως κάθε ακινήτου χωριστά, αλλά αναφέρεται ως ενιαία συνολική τιμή το ποσό των 145.810.000,00€.

Αντίθετα, στα συμβόλαια με ημερομηνία 23-5-2014 και αγοραστή-εκμισθωτή την ΠΑΝΓΑΙΑ προσδιορίζονται για κάθε ακίνητο η αντικειμενική τιμή, αλλά και η αντίστοιχη τιμή κτήσεως . Τα συμβόλαια αυτού του χαρτοφυλακίου καταρτίσθηκαν από την συμβολαιογράφο Αθηνών Μ.Π.

τσαντῆρι

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply