Ὦ ἀνατείλασα μὲ τὸ πρῶτον τῆς γῆς μειδίαμα κ’ εἰς τὸν κρότον τῆς ὑπὸ ἔρωτα φλοισβησάσης πρωτοκυμάντου, γλαυκῆς θαλάσσης! Ἂν τοὺς βωμούς σου, θεὰ, ὁ φθόνος, ἡ Εἱμαρμένη, ὁ μακρὸς χρόνος ἔσβυσα…