Κι αὐτὸ συμβαίνει ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν.
Συμβαίνει ἀπὸ τότε ποὺ ἡ ἀριστεία, ἡ ἀξιοκρατία καὶ ἡ διαφάνεια ἐχάθησαν.
Συμβαίνει ἀπὸ τότε ποὺ ἡ ἀτιμωρησία ἐπεκράτησε.
Συμβαίνει ἀπὸ τότε, ποὺ στὴν γνωστὴ ἀκόμη ἱστορία, ὁ Περικλῆς ἦταν ὁ …καλλίτερος Ἀθηναῖος, ὄχι διότι ἦταν ἠθικός, ἀλλὰ διότι ΔΕΝ ὑπῆρχε, κατὰ τὰ τότε δεδομένα, καλλίτερος δημαγωγός!!!
Διότι ἀπὸ ἕνα σημεῖον καὶ μετὰ δὲν ὁρίζετο ἡ ἐξουσία ἀπὸ τοὺς ἀρίστους ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς ψεῦτες ποὺ ὅμως τὰ ἔλεγαν ὡραῖα.
(Ὅπως γιὰ παράδειγμα ὁ ἀνδρέας…!!!)

[2.65.1] Τοιαῦτα ὁ Περικλῆς λέγων ἐπειρᾶτο τοὺς Ἀθηναίους τῆς τε ἐς αὑτὸν ὀργῆς παραλύειν καὶ ἀπὸ τῶν παρόντων δεινῶν ἀπάγειν τὴν γνώμην.

Προσπαθοῦσε ὁ Περικλῆς νὰ κατευνάσῃ τὴν ὀργὴ τῶν Ἀθηναίων καὶ νὰ μεταφέρῃ τὴν προσοχή τους ἀπὸ τὰ τότε δεινά…

[2.65.2] οἱ δὲ δημοσίᾳ μὲν τοῖς λόγοις ἀνεπείθοντο καὶ οὔτε πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους ἔτι ἔπεμπον ἔς τε τὸν πόλεμον μᾶλλον ὥρμηντο, ἰδίᾳ δὲ τοῖς παθήμασιν ἐλυποῦντο, ὁ μὲν δῆμος ὅτι ἀπ’ ἐλασσόνων ὁρμώμενος ἐστέρητο καὶ τούτων, οἱ δὲ δυνατοὶ καλὰ κτήματα κατὰ τὴν χώραν οἰκοδομίαις τε καὶ πολυτελέσι κατασκευαῖς ἀπολωλεκότες, τὸ δὲ μέγιστον, πόλεμον ἀντ’ εἰρήνης ἔχοντες.

Καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπείσθησαν εἰς τοὺς δημοσίους λόγους του καὶ ὄχι μόνον δὲν ἔστελναν εἰς τοὺς Λακεδαιμονίους τοὺς λοιποὺς πρέσβεις, ἀλλὰ ἐπιζητοῦσαν περισσότερο τὸν πόλεμο (ὡρμητικότεροι).
Παρέμενε ὅμως ὁ Δῆμος δύσθυμος, γιὰ τὰ παθήματά τους, ἐπεὶ δὴ τὸ μεγαλύτερο τμῆμα τοῦ λαοῦ στερεῖτο ἀκόμη καὶ τὰ ὁλίγα ποὺ διέθετε πρὸ τοῦ πολέμου, ἀλλὰ καὶ οἱ ἰσχυρότεροι (οἰκονομικά) δυσθυμοῦσαν, ἐφ΄ ὅσον εἶχαν χάση τὰ κτήματά τους καὶ τὶς πολυτελεῖς οἰκίες τους, ἀντιμετωπίζοντας τὸν πόλεμο, ἀν τὶ νὰ ἀπολαμβάνουν τὴν εἰρήνη. 

[2.65.3] οὐ μέντοι πρότερόν γε οἱ ξύμπαντες ἐπαύσαντο ἐν ὀργῇ ἔχοντες αὐτὸν πρὶν ἐζημίωσαν χρήμασιν.

Ἡ δυσαρέσκεια τῶν Ἀθηναίων ὅμως (γιὰ τὶς ἀπάτες τοῦ Περικλέους) ἐξακολουθοῦσε, ἡ ὁποία κατηυνάσθη μόνον ὅταν τὸν τιμώρησαν μὲ χρηματικὸ πρόστιμο. 

2.65.4] ὕστερον δ’ αὖθις οὐ πολλῷ, ὅπερ φιλεῖ ὅμιλος ποιεῖν, στρατηγὸν εἵλοντο καὶ πάντα τὰ πράγματα ἐπέτρεψαν, ὧν μὲν περὶ τὰ οἰκεῖα ἕκαστος  ἤλγει ἀμβλύτεροι ἤδη ὄντες, ὧν δὲ ἡ ξύμπασα πόλις προσεδεῖτο πλείστου ἄξιον νομίζοντες εἶναι.

Λίγο μετὰ τὴν τιμωρία του ὅμως, ὅπως ὁ ὄχλος συνηθίζῃ νὰ κάνῃ,  τὸν …ἐπανεξέλεξαν στρατηγό, ἀναθέτοντάς του ἐκ νέου τὴν γενικὴ διεύθυνσιν (τῶν τῆς πολιτείας πραγμάτων), ἐφ΄ ὅσον μετὰ τὴν τιμωρία του ἠσθάνοντο λιγότερο θυμὸ καὶ τὸν ἐθεώρουν ὅλοι οἱ πολῖτες …ἀναγκαῖο γιὰ τὰ δημόσια θέματα.

[2.65.5] ὅσον τε γὰρ χρόνον προὔστη τῆς πόλεως ἐν τῇ εἰρήνῃ, μετρίως ἐξηγεῖτο καὶ ἀσφαλῶς διεφύλαξεν αὐτήν, καὶ ἐγένετο ἐπ’ ἐκείνου μεγίστη, ἐπειδή τε ὁ πόλεμος κατέστη, ὁ δὲ φαίνεται καὶ ἐν τούτῳ προγνοὺς τὴν δύναμιν.

Διότι, καὶ ἐφόσον χρόνον ἐκυβέρνησε τὰ δημόσια πράγματα ἐν καιρῷ εἰρήνης, ἠκολούθει πολιτικὴν σώφρονα καὶ διετήρη τὴν ἀσφάλειαν τῆς πόλεως, ἡ ὁποία ὑπ’ αὐτὸν ἀνῆλθεν εἰς μεγίστην ἀκμήν, καὶ ὅταν ὁ πόλεμος ἐπῆλθεν, αὐτὸς ἀπέδειξεν ὅτι ὑπῆρξεν ὁ ὀρθὸς ἐκτιμητὴς τῆς δυνάμεως τῆς.

……………….

[2.65.8] αἴτιον δ’ ἦν ὅτι ἐκεῖνος μὲν δυνατὸς ὢν τῷ τε ἀξιώματι καὶ τῇ γνώμῃ χρημάτων τε διαφανῶς ἀδωρότατος γενόμενος  κατεῖχε τὸ πλῆθος ἐλευθέρως, καὶ οὐκ ἤγετο μᾶλλον ὑπ’ αὐτοῦ ἢ αὐτὸς ἦγε, διὰ τὸ μὴ κτώμενος ἐξ οὐ προσηκόντων τὴν δύναμιν πρὸς ἡδονήν τι λέγειν, ἀλλ’ ἔχων ἐπ’ ἀξιώσει καὶ πρὸς ὀργήν τι ἀντειπεῖν.

Αἰτία τούτων ἦταν τὸ ὅτι ὁ Περικλῆς, ἔχοντας μεγάλην ἐπιρροήν,  λόγῳ τῆς ἐκτιμήσεως τοῦ πλήθους, ἀλλὰ τῆς ἱκανότητός του (νὰ τὸ πείθῃ), καὶ ἀποδεδειγμένα πλέον ἐφάνη ἀ-δωροδόκητος, κρατοῦσε τὸ πλῆθος ἐπιτρέποντας ἐλευθερίες, καὶ περισσότερο ὁδηγοῦσε αὐτὸς τὸ πλῆθος, παρὰ τὸ πλῆθος ὁδηγοῦσε τὸν Περικλῆ.
Δὲν ἐπεδίωκε (πλέον) νὰ ἀποκτήσῃ δύναμιν κι ἐπιῤῥοὴν μὲ ἀθέμιτα μέσα, δὲν μιλοῦσε γιὰ νὰ εὐαρεστήσῃ τὸ πλῆθος, ἀλλὰ ἐδύνατο νὰ  ἀντιταχθῇ τῆς ὀργῆς του.

Σοσια-λΗστές!!!

Κι αὐτὸ εἶναι πολὺ συγκεκριμένο τὸ κακὸ ποὺ μᾶς βρῆκε.
Πάρα πολύ!!!
Καὶ δὲν ἀλλάζει μὲ εὐχολόγια καὶ διαπιστώσεις!!!

Ζὰν – Κλῶντ Γιοῦνκερ:
«οἱ Ἕλληνες εἶναι σπουδαῖος λαός, ἀλλὰ ἡ Ἑλλάδα δὲν εἶναι κράτος»
Μήπως ἔχει δίκιο αὐτός ὁ Εὐρωπαῖος πολιτικάντης;
Ὄντως εἴμαστε ὁ σπουδαιότερος λαὸς τοῦ κόσμου, ἀλλὰ δὲν μποροῦμε ποτὰ νὰ δημιουργήσουμε κράτος, γιατὶ εἴμαστε ἐκ φύσεως κατὰ τοῦ κράτους-ἐλέγχου, ποὺ περιορίζει τὴν ἐλευθερία μας.
Ἔλα ὅμως ποὺ πρέπει νὰ ὑπάρχουμε σὲ κρατικὴ ὀντότητα στὸν σύγχρονο κόσμο!
Ἐδῶ σ’ ἔχω κάβουρα!

Τρύφων Ὀλύμπιος

Ὁ Γιοῦνκερ διεπίστωσε, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, μίαν πραγματικότητα, ποὺ οὔτως ἤ ἄλλως ἰσχύει.
Μία πραγματικότητα ποὺ κι ἐμεῖς, ὅπως καὶ σχεδὸν ὅλος ὁ σκεπτόμενος κόσμος σήμερα, σὲ κάθε γωνία τοῦ πλανήτου, ἀντιλαμβάνεται. Ἐλάχιστοι, δυστυχῶς, συνειδητοποιοῦν τὸ πραγματικὸ αἴτιον.
Κυττᾶμε ὅλοι τὸ δάκτυλο κι ὄχι τὸ δάσος, ποὺ εἶναι πέρα ἀπὸ τὸ δάκτυλο.
Καὶ τὸ δάσος, τὸ πραγματικὸ αἴτιον, εἶναι στὸ πολιτικὸ σύστημα, ποὺ προστατεύει, περιθάλπει καὶ ἀθωώνει τοὺς ἀθλίους, περιθωριοποιώντας ἤ ἐξοντώνοντας τοὺς ἀρίστους.

Αὐτὸ εἶναι τὸ θέμα μας λοιπόν.
Ὄχι οἱ Ἕλληνες. Οὔτε τὸ κράτος.
Καὶ ὁ Ὀδυσσεὺς εἶχε κράτος. Καὶ οἱ Σπαρτιᾶτες εἶχαν κράτος.
Τὸ κράτος ὅμως τοῦ τότε ἀπὸ τὸ κράτος τοῦ τώρα ἔχει μίαν ἀπόστασιν ποὺ λέγεται ἀνηθικότης.
Κι αὐτὴ ἡ ἀνηθικότης δὲν ξεπερνιέται μὲ ἡμίμετρα ἀλλὰ μὲ οὐσιαστικὲς τομὲς κι ἀνατροπές.

Φιλονόη

Υ.Γ. Οἱ μόνοι ποὺ οὐδέποτε θὰ κατανοήσουν καὶ θὰ σεβασθοῦν τὴν ἔννοια Ἑλλὰς εἶναι αὐτοὶ ποὺ γεννήθηκαν κι ἐκπαιδεύθησαν γιὰ νὰ τὴν ἀφανήσουν!!!

φωτογραφία