Τὸ ἐπόμενον βῆμα εἶναι ἡ ὁριστικὴ ἔξοδος ἀπὸ τὸ εὐρῶ…

Τὸ ἐπόμενον βῆμα εἶναι ἡ ὁριστικὴ ἔξοδος ἀπὸ τὸ εὐρῶ...

Τὰ capital controls θὰ ἔρχονταν, ἀργὰ ἢ γρήγορα. Καὶ θὰ ἔμεναν, ὅπως καὶ θὰ μείνουν ἄλλωστε, γιὰ πάρα πολὺ καιρό. Μέχρι νὰ ἀλλάξῃ στὸ σύνολο τῆς ἡ δομὴ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καὶ ὁ τρόπος κατανομῆς τῶν ὅποιων πόρων της.

Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἀπεφάσισε, -μέσῳ τῶν ἡγεσιῶν ποὺ ἐψήφιζε ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια τῆς κρίσεως, κυρίως-, ὅτι τὸ πιὸ ἀντιπαραγωγικό του κομμάτι θὰ ἔπρεπε νὰ συνεχίσῃ νὰ πληρώνεται σὲ σκληρὸ νόμισμα καὶ δυσανάλογα πολὺ σὲ σχέσι μὲ τὴν ἀπόδοσί του, τὰ capital controls ἦταν ἡ μόνη λύσις, μετὰ ἀπὸ τὰ 5 χρόνια διαρκοῦς φθορᾶς..

Δὲν χρειάζονται σπουδαῖες γνώσεις οἰκονομίας γιὰ νὰ ἐξαχθῇ τὸ συμπέρασμα. Ὅταν ἀφαιρῇς πόρους ἀπὸ αὐτὸν ποὺ ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ παράγῃ, γιὰ νὰ προσθέσεις καταναλωτικὴ δύναμι σὲ αὐτὸν ποὺ δὲν παράγει καὶ ποὺ γιὰ νὰ καλύψῃ τίς «ἀνάγκες» του θὰ καταφύγῃ στὴν ἀγορὰ εἰσαγομένων, μπαίνεις σὲ ἕναν φαῦλο κύκλο διαρκοῦς αἱμοῤῥαγίας, ποὺ καταλήγει στὴν σταδιακὴ ἔξοδο τοῦ πλούτου ἀπὸ τὴν χώρα καὶ στὴν πτώχευσι.

Τὸ 2010, μὲ σκοπὸ τὴν παραμονὴ στὸ εὐρῶ, πάρθηκε ἡ ἀπόφασις τῆς βιαίας ἐσωτερικῆς ὑποτιμήσεως. Κάτι πολὺ σωστὸ θεωρητικὰ πού, ὅμως, ἐφαρμόσθη τελείως λανθασμένα. Διότι ἡ ἐσωτερικὴ ὑποτίμησις ἔπρεπε νὰ συνδυασθῇ καὶ μὲ τὴν ἀντιστροφὴ τῆς ἀναλογίας τῆς διαθέσεως τῶν πόρων, μὲ τὴν μεταφορὰ τοῦ μεγαλυτέρου μέρους τους στὸν ἰδιωτικὸ τομέα, ὥστε νὰ περιορισθῇ σταδιακὰ ἡ ἀνάγκη τῆς χώρας σὲ εἰσαγωγές. Τὸ μεῖζον πρόβλημά μας ἄλλωστε ἦταν τὸ ἰσοζύγιο πληρωμῶν, ποὺ γιὰ ὅλο τὸ διάστημα τῆς προηγουμένης πρὶν τὸ ξέσπασμα τῆς κρίσεως δεκαετίας, ἐκρύβερο κάτω ἀπὸ τὸ χαλὶ τοῦ φθηνοῦ δανεισμοῦ.

Ἔγινε τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο. Τὰ λιγοστὰ χρήματα ἀφῃρέθησαν ἀπὸ τὴν παραγωγὴ καί, μέσῳ τῆς διατηρήσεως τῆς δυασαναλόγου ὑψηλῆς ἀγοραστικῆς δυνάμεως τῶν ΔΥ καὶ τῶν συνταξιούχων, διετέθησαν στὴν κατανάλωσι εἰσαγομένων, ἐπιδεινώνοντας διαρκῶς τὸ πρόβλημα.

Τὰ capital controls ἦταν ἕνα ἀκόμη ἀπόλυτα προβλέψιμο ἐπεισόδιο στὸ διαρκὲς σήριαλ τῆς ὅπως ὅπως κάθε φορὰ καὶ πάντα τὴν τελευταία στιγμὴ ἀποφυγῆς τῆς καταῤῥεύσεως. Τὰ ἔφερε μὲν ὁ Σύριζα, ἀλλὰ τὰ προετοίμασαν οἱ ἀσκούμενες τὴν τελευταία πενταετία πολιτικές.

Ἐὰν ἡ ἐφαρμογή τους ἀποτύχῃ καὶ μᾶλλον θὰ ἀποτύχῃ, ἐπειδὴ σκοπὸς καὶ τῶν σημερινῶν κυβερνητῶν εἶναι ἡ διατήρησις τοῦ εἰσοδήματος τῆς ὑπαλληλίας καὶ τῶν συνταξιούχων, τὸ ἑπόμενο βῆμα δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι ἡ ὁριστικὴ ἔξοδος ἀπὸ τὸ εὐρῶ.

Τὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι, ἄσχετα ἀπὸ τὰ ἐπὶ μέρους, στὸ στρατηγικὸ σκέλος, ποὺ εἶναι ἡ προστασία τῶν καταναλωτῶν εἰς βάρος τῶν παραγωγῶν, ὁ Σύριζα δὲν διαφέρει σὲ κάτι ἀπὸ τοὺς προηγουμένους. Πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι τίποτα δὲν πρόκειται νὰ ἀλλάξῃ ἐὰν αὐτοὶ ἐπιστρέψουν.

Ἕρμιππος Ἑρμιππίου

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply