Ντροπή μας

Πάλι σημαίες, πάλι συνθήματα. Το «Κάτω ο Φασισμός» να γράφεται σε τοίχους, σε τραγούδια, σε κομματικούς λόγους. Ακόμα και σε ερωτικά ραβασάκια ημέρα που’ ναι. Μια φωτογραφία με το τανκ να μπαίνει, μια φωτογραφία με το τανκ να βγαίνει. Γι’ αυτό το τανκ που μπαινοβγαίνει στις ζωές μας ούτε κουβέντα. Οι νεκροί δικαιώθηκαν αλλά οι ζωντανοί βλέπουν καθημερινώς την μπούκα του κανονιού ανάμεσα στα μάτια τους. 

Θέλω μία χρονιά να φωνάξουν «Κάτω η Δημοκρατία». Να γραφτεί σε τοίχους και τραγούδια, σε κείμενο διαμαρτυρίας. Βαρέθηκα αυτή την χλιαρή δημοκρατία που μου έχει σβερκωθεί 35 χρόνια. Αν γι’ αυτή είχαμε νεκρούς, να τους ενημερώσω στον Παράδεισο που είναι, ότι τσάμπα πήγαν. Αν είχαν τη ευκαιρία πριν σηκώσουν την γροθιά να δουν σε ταινία τι εστί Δημοκρατία στην Ελλάδα, τότε ίσως σήμερα να είχαν παιδιά κι εγγόνια. Ίσως αν αυτοί ζούσαν η δημοκρατία να έπαιρνε την σωστή της μορφή. Ο φασισμός έφτιαξε ήρωες, η δημοκρατία δούλους. Τόσο άπληστη που δεν σταμάτησε να πατά μόνο στους νεκρούς για να επιβιώσει, συνέχισε να ανεβαίνει στα ανθρώπινα ζωντανά σκαλοπάτια ημέρα με την ημέρα. Η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια κατά την ύπαρξή της δεν έχουν καμμία ισχύ.

Τα θύματα της Δημοκρατίας πεθαίνουν ήσυχα. Τρομακτικά ήσυχα. Σε θαλάμους με 20 αρρώστους, σε δυάρια που η κούνια του παιδιού χωράει μόνο δίπλα απ’ το ψυγείο, σε σχολεία Αλκατράζ, σε Πανεπιστήμια φυτώρια βουλευτών και ανέργων, ακόμη και στις θλιβερές καφετέριες που σκοτώνουμε τον χρόνο μας πριν μας προλάβει αυτός. Η ανατροπή του φασισμού θέλει κότσια, η διατήρηση της δημοκρατίας θέλει ρουσφέτι. Και το ρουσφέτι είναι εύκολη υπόθεση. Δεν θέλει ανδρεία, ούτε αίμα. Μόνο υπογραφή. Μία εξευτελισμένη υπογραφή που η δύναμή της σε μεταλλάσσει αυτόματα σε δούλο του κάθε χλεμπονιάρη, του κάθε μετρίου που δημοκρατικά σε κυβερνά.

Για να έχουν δικαίωμα υπάρξεως κόμματα και πολιτικάντηδες έγινε αυτή η Δημοκρατία. Για να μπορεί ο κάθε μέτριος να έχει δικαίωμα καταχρήσεως. Οι χούντες και οι βασιλείες μας στέρησαν τους αρίστους και μείναμε με τους μετρίους, τους ηλιθίους, τους τεμπέληδες. Μείναμε με αυτούς που το φίλτρο της ιστορίας κράτησε για πέταγμα και εμείς το βάλαμε στην καλλίτερη βιτρίνα της ζωής μας. Στην Δημοκρατία μας.

πηγή

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply