Ποτὲ δὲν νοιώσαμε, σύσσωμοι, τὴν Ἑλλάδα σὰν τὸ κοινό μας σπίτι.
Ὁ καθένας κλεισμένος στὸ «δωματιάκι» του.
Συναντιόμαστε καμμιὰ φορὰ στὸν ..«κινηματογράφο» (τηλεόρασις), στὴν «πλατεία» (σαλόνι), στὸ «πάρκο» (αὐλὴ ἤ μπαλκόνι), στὸ «ἐστιατόριο» (τραπεζαρία» καὶ στὰ «δημοτικὰ οὐρητήρια» (wc).
Ἄ… ναίί! Καὶ στὶς «διαμαρτυρίες» μετὰ «μουσικῆς» (ὅταν τσακωνόμαστε γιατὶ κάποιος θέλει φῶτα ἀναμμένα καὶ ὁ ἄλλος κεριά, ἤ κάποιος ἔχει δυνατὰ μουσικὴ καὶ ὁ ἄλλος δὲν θέλει νὰ ἀκούσῃ κάτι, ἤ ὅταν κάποιος βούτηξε τὸ τελευταῖο μῆλο ἀπὸ τὸ καλάθι τοῦ ἄλλου).
Ἔχουν γ@μήσει ὄχι μόνον τὶς γειτονιές, ἀλλὰ καὶ τὴν ἴδια τὴν οἰκογένεια ὡς ὀντότητα καὶ στὴν χώρα μας καὶ παντοῦ στὸν πλανήτη, τὰλαμόγια τοῦ διεθνοῦς μισανθρωπιστικοῦ μάρκετινγκ, μὲ τὴν συνδρομὴ καὶ εὐλογία τῶν κρατῶν ἐφιαλτῶν καὶ τῶν «λειτουργῶν» τους, πολιτικῶν καὶ μή.
Καὶ κουράστηκα καὶ ἀηδίασα μὲ ὅλα αὐτά, ἀλλὰ πιὸ πολὺ μὲ τρελλαίνει ἡ μεταξύ μας στάσις, ὡς πολῖτες μίας ἀνθρωπίνου (ὑποτίθεται) κοινωνίας, ποὺ ἔχει δημιουργήσει πρωταθλητὲς νέων ἀθλημάτων, ὅπως π.χ. οἱ «μπηχτές» καὶ σᾶς «γράφω ὅλους στὰ @ρχίδια μου, ἔτσι, γιατὶ γουστάρω…»
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Το Γλωσσικό ιδίωμα της έκφρασης σου δεν συνάδει με την υποτιθέμενη Καταδίκη της Κοινωνίας .
Έτσι, σεμνά και ταπεινά, χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι καθίστασσι Μέρος του Προβλήματος που μέμφεσαι .
Κοινωνία ειναι το Άθροισμα, το Σύνολο των Ατόμων που με τις Πράξεις των Προσδιορίζουν τη Κοινή Συνισταμένη
Ο Ελληνισμός, ΕΑΝ υπήρχε Ελληνική Παιδεία ως προς το Ανθρωπιστικό Σκέλος δεν θα είχε δημιουργηθείσες και επιπλεύσει το … ΛΑΜΟΓΕΙΝ ΚΑΙ ΛΑΜΟΓΕΥΕΣΘΑΙ .
Όλα τ´άλλα είναι Ιστορίες για … Αγρίους .
Ελλην της Διασποράς
Αὐτὸ ποὺ ἀρνεῖσαι νὰ κατανοήσῃς εἶναι πὼς ΔΕΝ ὑπάρχει κοινωνία δίχως ἐπικοινωνία!!!