Ἄς ξεκινήσουμε νὰ ψηφίζουμε σὰν Ἄνθρωποι κι ὄχι σὰν …ὁπαδοί!!!

Ἡ ψῆφος, στὸν βαθμὸ ποὺ ἰσχύει κι ἔχει βαρύτητα, πρέπει νὰ ἔχῃ καὶ κάποια κριτήρια, πέραν τῆς ἐλπίδος καὶ τοῦ «λεφτὰ ὑπάρχουν», ποὺ σαφῶς τὴν …μολύνουν!!!
Πρέπει νὰ σκεπτόμεθα, ὁλίγον, στοιχειωδῶς, γιὰ νὰ μὴν εἶναι τόσο δυσμενῆ τὰ ἀποτελέσματά της τελικῶς στὴν ζωή μας.

Ξεκινώντας λοιπὸν ἀπὸ τὸ τσακαλῶτο τοῦ London School of Economics, τὸν μαθητὴ τοῦ στουρνάριου, μποροῦμε νὰ πᾶμε στὸ γιάν(ν)η, τὸν προστατευόμενον τοῦ Soros, στὸ ἀλεξέι, στὴν τασία, στὰ μΠατΣοΚικὰ κατάλοιπα κουλουμπρῆ καὶ τζάγκραινα, στὴν κυρα-φωτίου καὶ στὴν κυρ-φώτη, στὸν μηλιὸ μὲ τὰ ψωνισμένα βλαστάρια του, στὸ κατρουγκαλὲν καὶ τὶς ἐργασιακὲς …συμβάσεις του, στὸ τσουκαλάκι μὲ τὰ …«ἀποζημιωμένα» του ἐκατομμύρια, στὸ σταθάκιον μὲ τὰ ἀμέτρητα διαμερίσματα, ἀλλὰ καὶ γενικῶς ὁπουδήποτε ἔχει νὰ κάνῃ μὲ συνδικαλισμὸ καὶ βόλεμα καὶ ἐξαργύρωσιν τῶν …ὑπηρεσιῶν τους μὲ  περιουσιακὰ στοιχεῖα, γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ αὐτονόητον. Ὅταν ψηφίζουμε δὲν ψηφιζουμε γιὰ νὰ τιμωρήσουμε ἀλλὰ γιὰ νὰ κερδίσουμε.
(Ἐὰν δεκτοῦμε φυσικὰ πὼς τὸ …παιχνίδι δὲν εἶναι στημένο!!!)

Ἄς ξεκινήσουμε νὰ ῥίχνουμε δεύτερες καὶ τρίτες, πιὸ προσεκτικές, ματιές.
Ἄς ἀναζητοῦμε πληροφορίες. Ἄς διαβάζουμε τὰ βιογραφικά τους.
Ἄς ψάχνουμε τὰ περιουσιακά τους στοιχεῖα…
Διότι ἐὰν ἀφήσουμε ἔξω ἀπὸ τὰ κριτήρια τῆς ψήφου μας τὴν ἐλπίδα καὶ τὰ λόγια τὰ παχειά, θὰ παραμείνουν ὅλοι αὐτοὶ γυμνοί, ἄνευ ἐπιχειρημάτων, ἰδεολογιῶν καὶ τελικῶς προοπτικῆς.
Κι ἀπό πολιτικό λόγο; Ἀφῆστε τά….

Σκουπίδια ποὺ μολύνουν τὰ πάντα μὰ πρῶτα ἀπ΄ ὅλα καταστρέφουν καθε ἔννοια δικαίου καὶ ἀνθρωπιᾶς, ἐπιβραβεύοντας τὴν ἀσυλία τῶν ἐγκληματιῶν καὶ τιμωρώντας τοὺς πεινασμένους.

Ἕνα ἀκόμη στοιχεῖον ἐπιλογῆς τῶν ὑποψηφίων εἶναι τὸ πῶς σκέπτονται καὶ τὸ πῶς μιλοῦν.
Ἐὰν ἡ γλῶσσα τους εἶναι ξύλινη (μητσοτακέικο, ΝουΔουλικὰ ἀποβράσματα, οἰκολόγοι κάθε εἴδους, ΚΚΕ, ΑΝΕΛικὰ σκουπίδια) τότε ἐπίσης πρέπει νὰ ἀποῤῥίπτονται πρὶν κἂν ἀνοίξουν τὸ βρωμόστομά τους.
Ἐμεῖς ἴσως νὰ μὴν ξέρουμε, ἀλλὰ αὐτοὶ γνωρίζουν θαυμάσια…

Τέλος, ἤ, ὀρθότερα, ἀρχὴ ὅλων τῶν κριτηρίων, θὰ πρέπη νὰ εἶναι τὸ πῶς καὶ πόσο καὶ κάθε πότε τιμᾶ ὁ κάθε ὑποψήφιος τὶς Ἑλληνικὲς ἀξίες, τοὺς ψηφορόρους του καὶ φυσικὰ πρωτίστως τὴν γλῶσσα καὶ τὴν ἱστορία μας.
Ξεκινώντας ἀπὸ τὰ soro-σκουπιδομαζώματα φίλη καὶ ΣΙΑ, φθάνουμε ταχύτατα στὸ σκουπιδομάζωμα τοῦ τσακαλώτου. Αὐτοῦ ντέ… Ποὺ οὔτε κἂν τὴν γλῶσσα μας τιμᾶ…
Διότι δὲν τὸν ἐνδιέφερε νὰ τὴν μάθῃ… Ἐντολὲς ἐκτελεῖ… Χέστηκε γιὰ ἐμᾶς…

Μὰ ἐὰν δὲν τιμᾷ τὴν γλῶσσα μας, τότε πῶς θά τιμήσῃ ἐμᾶς; Ἔ;
Κι ἐννοεῖται πὼς ἔσπευσε νὰ ἐπιβεβαιώσῃ τὶς …ὑποψίες!!!

Γιὰ αὐτὸ λοιπὸν ὅταν ἀποφασίζουμε νὰ ψηφίσουμε ἄς τὸ κάνουμε μὲ πιὸ αὐστηρὰ κριτήρια.
Οὔτε τὸ προσωπικό μας βόλεμα…
Οὔτε τὰ ψεύτικα τὰ λόγια τὰ μεγάλα…
Οὔτε τὰ περὶ «καθάρσεως» καὶ «ἀλλαγῆς» καὶ «λεφτὰ ὑπάρχουν»…
Οὔτε νὰ διορισθοῦμε ἐμεῖς καὶ νὰ ψοφήσουν οἱ ἄλλοι…
Οὔτε νὰ βολευθῇ ἡ κοράκλα μας καὶ ὁ λεβένταγάς μας…
Οὔτε κἂν τέλος πάντων νὰ μπαίνουν, ὡς παράμετροι καὶ κριτήρια τὰ ὅσα ἐμᾶς θὰ μᾶς βόλευαν, ἀλλὰ θὰ ἀποτελείωναν τὴν χώρα καὶ τοὺς συμπατριῶτες μας.

Ψάχνουμε, σκαλίζουμε, διαβάζουμε.
Δὲν περιμένουμε νὰ μᾶς τὰ φέρουν ὅλα ἕτοιμα.
Ὅπως ἔχει ἀποδειχθεῖ ἔως σήμερα κάθε φορὰ ποὺ ἐπιλέγουμε βάσει τῶν ὅσων φαίνονται, τὴν πατᾶμε καὶ βουλιάζουμε σὲ ἀκόμη χειρότερα ἐπίπεδα διαβιώσεως.
Δέν τό πήραμε τό μάθημά μας; Δέν μποροῦμε ἐπί τέλους νά συνειδητοποιήσουμε πώς τό «δίς ἐξαμαρτεῖν», τὸ «τρίς», τὸ «τετράκις» δέν συνιστᾶ ψηφοφόρο ἀλλά …κορόιδο;

Ἐὰν ἐπὶ τέλους ἀρχίσουμε νὰ τὸ σκεπτόμεθα, κομματάκι, ὄχι πολύ, πιὸ …συλλογικά, τὸ θέμα τῆς ψήφου μας, τότε πολὺ γρήγορα τὰ σκουπίδια θὰ βρεθοῦν ἐκεῖ ποὺ τοὺς πρέπει: στὶς χωματερὲς τοῦ πλανήτου.

Ἄν τὲ νὰ μᾶς δοῦμε.
Ἐκλογὲς ἔρχονται σιγὰ σιγά…
Ἄς ξεκινήσουμε…

Διότι ἐὰν ὑποψιασθῶ πὼς ἰσχύει αὐτό…

Τότε δὲν ὑπάρχει κάποιος ἤ κάτι γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ…

Φιλονόη

 

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply