Ἔπρεπε νὰ ἔχουμε χρεωκοπήσει …ἐχθές!!!

 

Βλέπω πάλι πολλοὺς φίλους νὰ ὁμιλοῦν γιὰ νέους φόρους.
Εἶναι λάθος καὶ ὁ ἄστοχος αὐτὸς χαρακτηρισμὸς τῶν εἰσπρακτικῶν μέτρων καὶ ὁδηγεῖ μόνον σὲ παρερμηνεία τῆς καταστάσεως καὶ ἀνοχὴ στὸ διαρκὲς ἔγκλημα κατὰ τῆς χώρας.

Δὲν πρόκειται γιὰ φόρους. Πρόκειται γιὰ συνέχισι καὶ αὔξησι τοῦ ῥυθμοῦ τῆς δημεύσεως τῶν περιουσιῶν ὅσων δὲν σχετίζονται, ὡς ἀποδέκτες, μὲ τὸ Δημόσιον ταμεῖον, γιὰ νὰ καταστῇ δυνατὸν νὰ συνεχίσουν νὰ πληρώνονται οἱ τυπικῶς δικαιοῦχοι ἀπὸ αὐτό. Χωρὶς κάποιαν τήρησι τῆς ἀρχῆς τῆς ἀναλογικότητος καὶ τῆς ἀνταποδοτικότητος.

Τὰ χρήματα ποὺ εἰσπράττονται δὲν προορίζονται γιὰ τὴν διατήρησι τῶν βασικῶν λειτουργιῶν τοῦ κράτους. Αὐτὲς  ἀφήνονται νὰ καταῤῥέουν ἀνεξέλεγκτα. Πολλὲς ἤδη λειτουργοῦν στὸ ὅριον, παρὰ τὴν αὔξησι τῶν ἀπαιτήσεων τῆς πολιτείας. Τὰ χρήματα προορίζονται ἀμιγῶς γιὰ τοὺς ὑπαλλήλους καὶ τοὺς συνταξιούχους/πελάτες.

Ἡ φορολογία ὑπάρχει γιὰ νὰ πληρώνεται ἡ συντήρησις τῶν κοινοχρήστων ὑπηρεσιῶν τοῦ κράτους πρὸς τὸ σύνολον τοῦ λαοῦ. Στὴν περίπτωσι τῆς χώρας μας εἶναι λάθος νὰ μιλᾶμε γιὰ φορολογία. Θὰ ἔπρεπε, ἀντιθέτως, νὰ ἀναφερόμεθα σὲ βιαία καί, ἀσφαλῶς, παράνομο ἀπόσπασι πλούτου ἀπὸ τοὺς πολῖτες, μὲ σκοπὸ τὴν ἀναδιανομή του πρὸς αὐθαιρέτως ἐπιλεγμένους πελάτες τῆς πολιτικῆς τάξεως. Κάτι ποὺ γίνεται συστηματικῶς καὶ ἐνσυνειδήτως ἕξι χρόνια τώρα. Μία ληστεία ποὺ καλύπτεται ἀπὸ τὴν «νομιμότητα» ποὺ παράγεται στὴν βουλή, μιᾶς κατ’ ὄνομα δημοκρατίας, ποὺ ἔχει παύσει ἐδῶ καὶ καιρὸ νὰ λειτουργῇ σὲ συνταγματικὰ πλαίσια.

Ἐὰν δὲν ποῦμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, δὲν θὰ εὑρεθῇ κάποια λύσις καὶ ἡ ληστεία θὰ συνεχίζεται, μέχρι πλήρους ἐξαθλιώσεως. Κι ὅδο δὲν ὑπάρχει πολιτικὸς φορέας ποὺ νὰ ἀντιδρᾷ στὴν οὐσία τοῦ φαινομένου, χωρὶς νὰ ἀμφισβητῇ τὸ βασικὸ πρόβλημα, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν ἀντίληψι τοῦ ὅτι οἱ μισοὶ Ἕλληνες μποροῦν νὰ ζοῦν στὶς πλᾶτες τῶν ἄλλων μισῶν, οἱ προοπτικὲς θὰ εἶναι ζοφερές.

Δυστυχῶς ἐφθάσαμε στὸ σημεῖον ποὺ μόνον ἐὰν τὸ κράτος πληρώσῃ τοὺς πελάτες τους μὲ τὰ σκουπίδια ποὺ θὰ τυπώσῆ τὸ ἴδιο, θὰ ὑπάρξῃ ἔξοδος ἀπὸ τὸ συνεχιζόμενον δρᾶμα. Ἔξοδος, ὄχι ἀνώδυνος οὔτε σύντομος ἀσφαλῶς. Ἐπεὶ δὴ δὲν εἶναι ζήτημα οὔτε κατανοήσεως, οὔτε καλῆς προαιρέσως. Ἡ ἀφύπνισις καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς συνεργασίας τῶν κοινωνικῶν δυνάμεων προϋποθέτουν τὸ βίωμα τῆς καταστροφῆς καὶ τοῦ ἀδιεξόδου. Χωρὶς τὴν ἐμπειρία τῆς θεάσεως τῆς ἀβύσσου, οὐδεὶς θὰ παραιτηθῇ ἀπὸ τὸ δικαίωμα τῆς αὐθαιρεσίας καὶ τῆς ἐκμεταλλεύσεως τοῦ διπλανοῦ του. Οὐδὲ μία ἠθικὴ παραίνεσις ἢ ὀρθολογικὴ προτροπὴ πρόκειται νὰ τὸν ἀποτρέψῃ. Θὰ συνεχίσῃ νὰ τὸ κάνῃ γιὰ ὅσο θὰ μπορῇ.

Ἡ χώρα πρέπει νὰ χρεωκοπήσῃ ἄμεσα καὶ τὸ κράτος νὰ σταματήσῃ νὰ πληρώνῃ τοὺς ὑπαλλήλους του. Κάθε προσπάθεια γιὰ σωτηρία εἶναι ἀπόπειρα μία ἤδη χιλιο-μπαλωμένης κουρελοῦς ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ ὅλο καὶ βαθύτερα στὴν ἀπόλυτο ἀπαξίωσι.
Ἔπρεπε νὰ εἴχαμε χρεωκοπήσει ἐχθές.

Ἕρμιππος Ἑρμιππίου

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply